Υπάρχουν κάποια πατώματα σπιτιών που είναι «αγία γη». Ποτισμένα με δάκρυα απελπισμένων, αγκαλιασμένα απο κορμιά απεγνωσμένων, σμιλεμένα με γροθιές και ουρλιαχτά ψυχών τυραννισμένων. Σε τέτοια σπίτια, αφανών "αγίων" της ζωής, θέλω να κάνω ένα ιερό προσκύνημα, γη να πάρω από την γη τους, να μπολιάσω την σκληρότητα του κόσμου..
4 σχόλια:
Έτσι είναι καλέ μου πάτερ.
Ο πάτος που πιάνουμε έχει την αγιοσύνη του. Ας έχουμε την ευλογία Του.
Σε ευχαριστούμε πολύ!
Σας ευχαριστώ πολύ. Να ευχεστε.
Η ευχη και η προσευχη σε τί διαφέρουν πάτερ? Ή ειναι το ίδιο για Εκεινον?
Με συγκινούν τα λόγια σας. Είστε ποιητής!
Δημοσίευση σχολίου