Ο Θεός επέλεξε να φανερώνεται στον κόσμο και κυρίως στις ανθρώπινες καρδιές ως πάσχων και σιωπών. Έτσι πολλοί πίστεψαν ότι μπορούν αυτή την μυστηριώδη εκκωφαντική σιωπή Του να την αντικαταστήσουν με τις δικές τους εμπαθείς κραυγές, γεμίζοντας με τρόμο, φόβο, πανικό, ενοχές και μεταφυσικές απειλές τις ανθρώπινες υπάρξεις.
Όμως ο Θεός μπορεί να είναι σιωπών αλλά σε καμία περίπτωση απών!!! Με τους δικούς του παράδοξους και ακατανόητους μη προβλέψιμους στα ανθρώπινα κριτήρια δρόμους, κοινωνεί τον βίο της ανθρώπινης καρδιάς, που με ειλικρίνεια διψάει την μυστηριώδη παρουσία Του.
2 σχόλια:
Πατερα Χαραλαμπε, σας παρακαλω οποτε εχετε την δυνατοτητα, διευκρινηστε μας πως μπορουμε να ξεχωριζουμε το θελημα του Θεου απο την υπουλη προσεγγιση του αλλου. Δεν ειναι παντα το φαινομενικα κσλο, το σωστο η το θεσμικα ορθο. Δεν ειναι παντα το χριστιανικο ιδεωδες, το θελημα του Θεου... Ειναι πολλες φορες τοσο κοντα το σωστο με το λαθος, η εμμονη με το χαρισμα, η προδοσια με την θυσια η ουρα του κακου με την υποσχεση του Χριστου, που δεν μπορουμε παρα να πεσουμε στην παγιδα...
Σας ευχαριστω
Επιτρέψτε μου να εκφράσω την άποψή μου, με το ενδεχόμενο να είναι λάθος. Νιώθω διαβάζοντας όλα τα βιβλία του πατέρα Χαράλαμπου, ότι το ζητούμενο είναι να αφεθούμε στην αυθεντικότητα μας, διώχνοντας φόβους,ενοχές,θεσμικά και κοινωνικά πρέπει και εν τέλει τη μάσκα της τελειότητας, διατηρώντας μόνο την αγνότητα του παιδιού και την βεβαιότητα πως ο Θεός είναι εκεί, σε κάθε δικό μας"Θεε μου σ αγαπώ, δεν ξέρω τίποτα, κανε με ο,τι θέλεις εσύ" Με σεβασμό, εκθετω μια απλή άποψη.
Δημοσίευση σχολίου