11 Απρ 2018

"Η αγάπη είναι πληγή..."


Η αλήθεια είναι, ότι η αγάπη μετριέται με τις πληγές που άφησε στην ψυχή και το κορμί μας. Αυτοί που αγαπήσαμε μας παίδεψαν πολύ. Αυτούς που αγαπήσαμε τους παιδέψαμε. Το σημείο αναγνώρισης μιας αγάπης, δεν είναι τα λόγια που ειπώθηκαν αλλά ο πόνος που νιώσαμε, οι θυσίες που κάναμε, το φώς που μεταλάβαμε. Είπε ο Μητροπολίτης Γορτύνης Μακάριος σε εσπερινό κήρυγμα του, «Όταν ο Χριστός χρειάστηκε να πείσει τους μαθητές του, ότι είναι ο Κύριος τους, δεν τους έδειξε τον θρίαμβο της ανάστασης του, αλλά τις πληγές του». Ελάτε να δείτε τις πληγές μου, βάλτε το δάκτυλο σας στα τραύματα της αγάπης μου. Ουσιαστικά ήταν σαν να τους έλεγε ««δεν με θυμάστε; δεν με αναγνωρίζετε; εγώ είμαι που σας αγάπησα έως θανάτου. Δείτε τις πληγές μου».
Στην Βασιλεία του Θεού, δεν θα αναγνωριστούμε από τις επιτυχίες και τα κατορθώματα μας, αλλά από τους καημούς και τα βάσανα μας. Όπως εκείνη η πονεμένη γυναίκα στην αιμοκάθαρση που κάποτε έδειξε τις πληγές της στον Άγιο Παίσιο, λέγοντας του «δες γέροντα την πληγή μου, φαίνεται το κόκκαλό μου», για να λάβει την απάντηση, «εγώ δεν βλέπω μέσα στην πληγή σου το κόκκαλο αλλά τον παράδεισο….».

3 σχόλια:

Georgios Paparounas είπε...

Χριστός Ανέστη π. Λίβυε! Την ευχή σας...

Ανώνυμος είπε...

Πατερ μου γεια σας Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά, εύχομαι να είστε καλά εσείς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Θέλω να σας ρωτήσω κάτι σχετικά με ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και κάποιο καιρό. Υπάρχει κάτι που δεν μπορω να το λύσω καθως υπάρχουν δύο επιλογές και βρίσκομαι σε δίλημμα. Από την μία υπάρχει η εύκολη λύση η οποία φαίνεται και ως η πιο λογική που ναι μεν έχει έναν βαθμό δυσκολίας και απαιτει κάποια προσπάθεια ωστόσο δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο,ενώ φαίνεται να υπάρχει και κάποια σιγουριά ως προς την ψυχική και πνευματική μου κατάσταση. Από την άλλη υπάρχει ο δύσκολος δρόμος που απαιτεί πολύ μεγαλυτερη προσπάθεια, απαιτεί τρέξιμο και γενικα απαιτεί μια ολόκληρη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσω με άγνωστα αποτελεσματα. Για κάποιον λόγο κλινω προς τον δύσκολο δρόμο καθώς φαίνεται να έχει καλύτερα μακροπροθεσμα αποτελέσματα,όμως φοβα μαι μήπως γυρίσω πίσω σε παλιες καταστάσεις κάτι που δεν θέλω. Να σημειώσω πως το θέμα αυτό που με απασχολει είναι κάτι που το αγαπάω πολύ,με επηρεάζει πολύ και με κάνει να νιώθω πολύ όμορφα. Πέρσι που το έκανα είδα αποτελέσματα που βγηκαν αφου τελειωσα(προσωρινα)με αυτό το ζήτημα. Τι θα μου προτείνατε να κανω; η γνωμη σας με ενδιαφέρει πολυ

π. ΛίΒυος είπε...

Σας ευχαριστώ ολους, και ενα ένα ξεχωριστά για την μετοχή σας, σε αυτήν την ταπεινή διαδικτυακή γωνιά. Ναι, δεν έχω το χρόνο να σχολιάζω ή να απαντώ στα ομορφα και πολλάκις ωφέλιμα σχόλια σας, αλλα πιστέψτε με τα διαβάζω ενα προς ένα. Ο Θεός να σας δυναμώνει, στην αγώνα της ζωής.