17 Μαΐ 2008

To Πορνείο και ο Γέρων Πορφύριος


Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο.

Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία.
Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...".

Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου.

Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ.

Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο.

Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό.

Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε.

Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα.


25 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

''Kαι τότε,και αφού θα έχει ευλογήσει όλους, θα ρθει και θα μάς πει:"βγείτε κι εσείς,πονεμένοι,ντροπιασμένοι."
Το ξέρω,θα ρθει και για μας!Και τότε θα του απλώσουμε το χέρι και όλοι θα καταλάβουμε και όλοι θα καταλάβουν.Μέγας είσαι,Κύριε!"

το απόσπασμα,όπως το θυμάμαι,από τον Ντοστογιέφσκι - μιλάει ο μέθυσος Μαρμελάντωφ.

π. ΛίΒυος είπε...

Πω πω τρομερό. Ετσι όπως το θυμάσαι είναι .........Ντοστογιέφσκι γαρ....

Να είσαι καλά τα λεμε......

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Η δική μου όαση..Τα Μάτια του ..
Η δική σου ευδαιμονία...
ο Γολγοθά μου...

Δημήτρης είπε...

Κάποτε είχα ρωτήσει τον πατέρα μου (που είναι θεολόγος):
-Δε μου λες, τι λες για την αποκατάσταση των πάντων;
Σκέφτηκε λίγο, χαμογέλασε γλυκά κι απάντησε:
-Με συμφέρει...

Μερικές φορές νομίζω πως αυτό το ήθος είναι αρκετό για να αφήσουμε το χώρο στο Θεό να μας σώσει.

ypomoni είπε...

"Βρέχει επί δικαίους και αδίκους..."
Δόξα τω Θεώ, έχουμε ελπίδα!

γ.Πορφύριος... αγαπημένος!

Πόση σημασία δίνει στην αγάπη...

"Υπεράνω όλων η αγάπη. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί, παιδιά μου, είναι η αγάπη για τον άλλο, η ψυχή του. Ό,τι κάνουμε, προσευχή, συμβουλή, υπόδειξη, να το κάνουμε με αγάπη. Χωρίς την αγάπη η προσευχή δεν ωφελεί, η συμβουλή πληγώνει, η υπόδειξη βλάπτει και καταστρέφει τον άλλον, που αισθάνεται αν τον αγαπάμε ή δεν τον αγαπάμε και αντιδρά αναλόγως.
Αγάπη, αγάπη, αγάπη!
Η αγάπη στον αδελφό μας προετοιμάζει ν΄ αγαπήσουμε περισσότερο τον Χριστό. Ωραίο δεν είναι;"


Ευχαριστώ π.Λίβυε...

εύχεσθε...

P. Kapodistrias είπε...

Υποκλίνομαι μπροστά στην διάπλατη θύρα του Ελέους!!!...

Νηφάλια Μέθη είπε...

τι γλυκά μιλησε ο πατερ...
σ αυτες τις κοπελες τις τόσο πονεμένες και πολλές φορες παρεξηγημένες..ξεχνάμε ευκολα ότι μας "προαγουν στη βασιλεια Του"

να στε καλά!

τις ευχες σας!

ευχαριστώ πολύ..

π. ΛίΒυος είπε...

@ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ

Tην Καλησπέρα μου Φιλε!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Δημήτρης

Μακάρι να είναι τα πράγματα έτσι.....θα είναι τόσο όμορφα. Τόσο γιορτινό θα έχουν τέλος.....

Τα λέμε φίλε, την αγάπη μου!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@ypomoni

Όλοι μας τον αγαπάμε πολύ. Θυμάμαι ένα μοναχό στο Άγιον Ορος, που έλεγε οτι διάβαζε τους λόγους και μόνο, πει 3 χρόνια............
Είναι ευλογημένος .............

Τα λέμε....

π. ΛίΒυος είπε...

@Π.Κ.

Καλησπέρα αδελφέ μου!!!
Είναι όντως έλεος αξόδευτον!!!!

Την ευχή σου.........

π. ΛίΒυος είπε...

@Νηφάλια Μέθη

Η αγιότητα είναι έλεος και ευαισθησία, διαφορετικά είναι νόθα, κάλπικη και πονηρή!!!!

Τα λέμε, καλή δύναμη στο έργο σου....

XRISTINA G.V. είπε...

ασχημοι, θεόφτωχοι, μεθύστακες, κακορίζικοι, απομαζώματα-σύντροφοι ακριβοί μου
πάνω στ'ανύμπορα γυμνά σας γόνατα σαν ανοιχτό ευαγγέλιο ακουμπάει η γη.(Τ.Λειβαδίτης)
Μια χαρούμενη Κυριακή να έχετε...

π. ΛίΒυος είπε...

@ XRISTINA G.V

Σε ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου...Καλά να περνάς !!!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής
αφήνω τα ακούσματα που εκπέμπεις
να σμιλεύουν και να διαμορφώνουν διαρκώς στην καρδιά μου έννοιες όπως:
"Θεός" "Ανθρωπος" "Αλήθεια"
"Αγάπη" "Ζωή"
Σε ευχαριστώ καλέ μου.

http://ligery.pblogs.gr

Ανώνυμος είπε...

το ταπεινό μεγαλείο της Αγάπης

peraaaan είπε...

Τη καλησπέρα μου π.Λίβυε!
πολύ ωραίο το κείμενο!

π. ΛίΒυος είπε...

@λυγερή

Εγω σε ευχαριστώ για την πολύ όμορφη παρουσία σου........

π. ΛίΒυος είπε...

@Ηλιογράφος

Εάν δεν έχουμε αυτή την αγάπη και την ταπεινότητα, πραγματικά δεν υπάρχει κανένα φώς ελπίδας....

π. ΛίΒυος είπε...

@ Ρωτόκριτος

Να σε καλά βρε φίλε μου......Την Καλησπέρα μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Είμαι σίγουρος ότι στα πορνεία μπορείς να βρεις πιο καθαρές ψυχές, ακόμα και από τις εκκλησίες που οι περισσότεροι πάνε να προβάλουν την αρετή τους. Τουλάχιστον οι πόρνες ξέρουν ποιές είναι και τι κάνουν, ενώ εμείς οι υπόλοιποι μάλλον όχι.

π.Αντώνιος
καλησπέρα φίλε...

π. ΛίΒυος είπε...

@π.Αντώνιος

Αδελφέ μου καλωσόρισες!!!
Όντως αυτό που λες είναι μια μεγάλη αλήθεια.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Χριστός έκανε παρέα μαζί τους. Τι να έβρισκε άραγε σε αυτές τις ψυχές?

ολα θα πανε καλα... είπε...

Συγγνώμη που παρεμβαίνω στο αμέσως προηγούμενο ερώτημά σας πατέρα Λίβυε,αν και δεν ρωτήθηκα.
Δεν ξέρω τι "έβρισκε",όπως λέτε,μπορώ όμως να υποθέσω τι ΔΕΝ έβρισκε σε αυτές τις ταλαιπωρημένες ψυχές:την υποκρισία.

Καλό απόγευμα!

π. ΛίΒυος είπε...

@ όλα θα πάνε καλά..

Πολύ σωστά. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου......

Καλό σου Βράδυ.....!!!!!

LZRD είπε...

Έχω βαρεθεί να ακούω γιαγιάδες "θεοσεβουμενες" να λένε στη θεία λειτουργία -καλέ αυτό το παιδί τι κοινωνάει κάθε Κυριακή, σούπα το πέρασε? Υπάρχουν πραγματικά γιαγιάδες "ευλαβέστατες" κατά τ αλλα που άμα δουν ότι το εγγονι τους άρχισε να επιθυμεί και να λαχταρά να εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή, τους κακοφαίνεται και λένε με παραπονώ (-βρε παιδί μου, νέο παιδί είσαι, αντί να ζήσεις την ζωή σου, σηκώνεσαι και πας από νωρίς απ τον όρθρο με τον παπά στην εκκλησία και σε βλέπει ο κόσμος! Τι θα πει ο κόσμος? Καλόγερος θα γίνεις? Ένας Άγιος γεροντας όμως (νομίζω ο Παΐσιος) έλεγε από την άλλη, ότι άμα ένας νέος αισθανθεί έστω και λίγο την θεία χάρη, τότε με γερανό να τον τραβάς από την εκκλησία δεν φεύγει!! Είναι εκνευριστικό να βλέπεις γιαγιάδες και παππούδες να αποτρεπουν τα παιδιά τους από τα εκκλησιαστικά βιωματα, για να μην τα κοτσομπολεύουν! Μα ίσα ίσα τα παιδιά είναι που ζητούν δια καώς αυτό που κυρίως προσφέρει η εκκλησία! Δηλαδή τι? την ειρήνη την πάντα νουν υπερέχουσα! Αλλά το αναζητούν με λάθος τρόπο μέσα από τα ποτά και τα ξενύχτια! Μα είναι ανοητοι οι γονείς και οι παπουδες! Οδηγόντας το παιδί τους στην εκκλησία τότε είναι που θα του δώσουν ταμάμ αυτό που ζήτα! Πολλές φορές βγαίνοντας από την θεία λειτουργία ο άνθρωπος νιώθει παραδόξως και αβίαστα σαν να είναι όλα τα προβλήματα του λυμένα! Και έχει μια διάθεση αυθόρμητη να τραγουδήσει, να γελάσει, να γλεντισει! Αυτό δεν είναι συναοσθηματισμός! Αλλά είναι κάτι που σου έρχεται αυθόρμητα κι αβίαστα χωρίς να το προκαλείς. Ακόμα και αν δεν κοινωνήσεις και απλώς παρακολουθήσεις την θεία λειτουργία και φας το αντίδωρο! Όπως λέει και ο Άγιος Γαβριήλ από την Γεωργία "-άμα ξέραμε πόση ευλογία περνουμε απο την θεία λειτουργία, θα μαζευαμε ακόμα και την σκόνη από τα παπούτσια μας!"

Καλησπέρα σας πάτερ και την ευλογία σας Λευτέρης Λαζαρίδης