Ο Σταυρός είναι υπόθεση μοναχική. Σαφέστατα και η παρουσία ανθρώπων που σε αγαπάνε είναι σημαντική. Όμως παρά ταύτα παραμένει μοναχική υπόθεση. Εσύ πρέπει να αναμετρηθείς με τον εαυτό σου. Εσύ με την ψυχή σου. Εσύ με την ασθένεια. Εσύ τέλος με την πίστη και απιστία, την ελπίδα και την απόγνωση. Και ίσως εκεί να είναι και η μεγαλύτερη μάχη. Το πως θα αντιμετωπίσεις αυτή την απόγνωση που θέλει να τεμαχίσει τις δυνάμεις σου.
Λένε ορισμένοι, «μα έχεις πίστη». Ξέρετε η πίστη δεν είναι ένα ιδεολόγημα.
Αναφέρω στο νέο μου προς έκδοση βιβλίο, «Τι είναι πίστη; Πίστη είναι 24 ώρες αμφιβολία και ένα λεπτό ελπίδα...»
Διαβάζοντας κάποιος αυτή την φράση ίσως θεωρήσει ότι πρόκειται για υπερβολή, όμως δεν είναι. Εάν είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας, θα ομολογήσουμε ότι αυτή είναι η πίστη του σημερινού ανθρώπου. Μια πίστη ρακένδυτη, εύθραυστη και χαμένη σε τεράστια «γιατί».
Λένε ορισμένοι, «μα έχεις πίστη». Ξέρετε η πίστη δεν είναι ένα ιδεολόγημα.
Αναφέρω στο νέο μου προς έκδοση βιβλίο, «Τι είναι πίστη; Πίστη είναι 24 ώρες αμφιβολία και ένα λεπτό ελπίδα...»
Διαβάζοντας κάποιος αυτή την φράση ίσως θεωρήσει ότι πρόκειται για υπερβολή, όμως δεν είναι. Εάν είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας, θα ομολογήσουμε ότι αυτή είναι η πίστη του σημερινού ανθρώπου. Μια πίστη ρακένδυτη, εύθραυστη και χαμένη σε τεράστια «γιατί».
"Πίστη είναι μια υπαρξιακή νησίδα στο πέλαγος της αγωνίας. Η ευαγγελική αναφορά, «Πιστεύω, Κύριε! Βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ!» αισθάνομαι ότι είναι η κατεξοχήν προσευχή του σύγχρονου ανθρώπου.
Εάν νομίζουμε ότι το να πιστεύεις στον Θεό σημαίνει να έχεις μιαν αταλάντευτη απόλυτη κι ακυμάτιστη πεποίθηση, είμαστε γελασμένοι. Η πίστη δεν είναι ιδεολογία, ούτε ζητά υποταγή σε αρχές και συστήματα σκέψης. Άλλωστε αυτή η ιδεολογικοποίηση της ζωής «μυρίζει ανθρώπινο αίμα».
Πίστη στον Θεό σημαίνει εμπιστοσύνη, άφημα. Πίστη σημαίνει περιπέτεια σχέσης με ατελείωτα σκαμπανεβάσματα. Πίστη σημαίνει να κραυγάζω την αδυναμία μου. Να καταθέτω την διάθεσή μου και συγχρόνως την έλλειψή μου. Να αντέχω την σιωπή του Θεού δίχως να ραγίζουν οι ελπίδες μου, να παγώνει το κορμί μου στα πατώματα της θλίψης κοιτώνας με πόθο το ξημέρωμα.....
Το γεγονός ότι εμπιστεύομαι κάποιον δεν αναιρεί την αμφιβολία ή την δυσπιστία, ακόμη και τον προβληματισμό απέναντι σε επιλο- γές και αποφάσεις του αγαπημένου προσώπου. Μπορώ να διαφωνώ και συγχρόνως να αγαπώ, να φοβάμαι και να εμπιστεύομαι, να χάνομαι και ν’ ανασταίνομαι. Αυτό είναι ζωή. Αυτό σημαίνει σχέση. Μα κι αυτό σημαίνει πί- στη. Όπως έλεγε ο Βλάσιος Πασκάλ: «Μια πίστη που δεν αμφιβάλλει είναι πεθαμένη πίστη». Πίστη στον Θεό σημαίνει να εμπιστεύομαι την στιγμή που αμφιβάλλω... »
Εάν νομίζουμε ότι το να πιστεύεις στον Θεό σημαίνει να έχεις μιαν αταλάντευτη απόλυτη κι ακυμάτιστη πεποίθηση, είμαστε γελασμένοι. Η πίστη δεν είναι ιδεολογία, ούτε ζητά υποταγή σε αρχές και συστήματα σκέψης. Άλλωστε αυτή η ιδεολογικοποίηση της ζωής «μυρίζει ανθρώπινο αίμα».
Πίστη στον Θεό σημαίνει εμπιστοσύνη, άφημα. Πίστη σημαίνει περιπέτεια σχέσης με ατελείωτα σκαμπανεβάσματα. Πίστη σημαίνει να κραυγάζω την αδυναμία μου. Να καταθέτω την διάθεσή μου και συγχρόνως την έλλειψή μου. Να αντέχω την σιωπή του Θεού δίχως να ραγίζουν οι ελπίδες μου, να παγώνει το κορμί μου στα πατώματα της θλίψης κοιτώνας με πόθο το ξημέρωμα.....
Το γεγονός ότι εμπιστεύομαι κάποιον δεν αναιρεί την αμφιβολία ή την δυσπιστία, ακόμη και τον προβληματισμό απέναντι σε επιλο- γές και αποφάσεις του αγαπημένου προσώπου. Μπορώ να διαφωνώ και συγχρόνως να αγαπώ, να φοβάμαι και να εμπιστεύομαι, να χάνομαι και ν’ ανασταίνομαι. Αυτό είναι ζωή. Αυτό σημαίνει σχέση. Μα κι αυτό σημαίνει πί- στη. Όπως έλεγε ο Βλάσιος Πασκάλ: «Μια πίστη που δεν αμφιβάλλει είναι πεθαμένη πίστη». Πίστη στον Θεό σημαίνει να εμπιστεύομαι την στιγμή που αμφιβάλλω... »
"Πίστη είναι 24 ώρες αμφιβολία και ένα λεπτό ελπίδα...» Εξαιρετικό και κυρίως αληθινό! ΄Οπως σας παρακολουθώ, έχετε χτίσει μια αυθεντική σχέση με το Θεό, κόντρα στα κηρύγματα ηθικολογίας και ευσεβισμού με τα οποία έχουμε οι περισσότεροι μεγαλώσει και μας οδηγούν σε τυπικές και όχι βαθιές και ουσιαστικές σχέσεις και πρώτα πρώτα με το Θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψτε μας, αν θέλετε, σε μια ανάρτησή σας αργότερα και πώς έχετε καταφέρει να αγαπάτε τους εχθρούς σας, αν έχετε, ή για να μην το κάνω προσωπικό, πώς καταφέρνουμε γενικότερα να αγαπούμε εκείνους που δεν μας αγαπούν ή που μας έχουν βλάψει και αδικήσει. Την εντολή ''αγαπάτε τους εχθρούς υμών'' τη βρίσκω την πιο δύσκολη απ' όλες.
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για τα αγγίγματα των λόγων σας στις ψυχές μας...
Επέτρεψε μου μέσα στην άγνοια μου να σου πω ένα παραμύθι...
ΔιαγραφήΕίμαι ενα βότσαλο στην άκρη της θάλασσας.Κάθε μέρα αυ τη η θάλασσα με βαράει κι εγώ δε ξέρω πόσες φορές.χιλιάδες εκατομμύρια.δε με αφήνει σε ησυχία.τη μισώ.Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου...
Μια μέρα όμως ενα χέρι με μάζεψε και με έβαλε σε μια βιτρίνα.χιλιάδες άνθρωποι περνάνε και και με θαυμάζουν.
"Καλά τι σας αρέσει και κοιτάτε??"ρώτησα κάποιον.
"Θαυμάζουμε τα χρώματα σου και το σχήμα σου"μου απάντησε...
Τρόμαξα γιατί ποτέ δε σκέφτηκα ότι αυτο που ήμουν με έκανε ο μεγαλύτερος εχθρός μου...Η θάλασσα!!!..και της οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ...θα μπορέσω άραγε να ξαναβρεθώ στη παραλία να της το πω???...
Πατερικότατο!...
ΔιαγραφήΟ πυρήνας του κειμένου τεκμηριώνει
ΑπάντησηΔιαγραφήότι ζει ο Κύριος ανάμεσά μας
μέσα από τους αναζητητές,
πληρωτές του θείου θελήματός Του,
όπως παπα-Χαράλαμπος.
Η διακόσμηση του περιεχομένου
αποδεικνύει ότι για να μιλήσει κανείς περί Θεού και συν Αυτώ
χρειάζεται τα προσόντα του π.λίβυου ( κι άλλοι υπάρχουν ανάλογοι).
βίωμα συνδιασμένο με γνώση,
επιμονή στην περιγραφή της ασέληνης όψης των θεμάτων,
ώσπου να βγουν στο φως όχι απλά μιας πανσελήνου
τα "μεσάνυχτά μας",
αλλά στης μέρας το ηλιακό,
που υπόσχεται την αληθινή διάσταση των υπαρχόντων μας,
όπως είναι ο θησαυρός της πίστης,
το διαμάντι της αγάπης
και έπεται συνέχεια από το παπα-λίβυο!
Τον ευχαριστούμε
και περιμένουμε
τις ερχόμενες αναλύσεις….
Εξαιρετική ανάλυση περί του τι σημαίνει πίστη, εισαγωγική πίστη, η οποία κάποια στιγμή οφείλει να γίνει ζωντανή. Δηλαδή να πεθάνει σταδιακά το "εγώ" μας ώστε να ζει μέσα στο είναι ο Χριστός, η Αγάπη. Έτσι μόνο είναι δυνατόν η αγάπη προς τους εχθρούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Βλάσιος Πασκάλ: «Μια πίστη που δεν αμφιβάλλει είναι πεθαμένη πίστη»
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πίστη που δεν αμφιβάλλει είναι ζωντανή πίστη, διότι ειναι εκ του καρπού του Αγίου Πνεύματος. Όσο αμφιβάλλει σημαίνει ότι στηρίζεται ακόμα στο ''εγώ'' μας...