Με ρωτάς εάν σε αγαπάει. Το θέμα δεν είναι εάν σε αγαπάει έλα εάν εσύ αντέχεις τον τρόπο που σε αγαπάει. Γιατί αυτός ή εκείνη μπορεί να λέει οτι σε αγαπάει και να σε πνίγει σαν τρεμάμενο χέρι γύρω από τον λαιμό της ελευθερίας σου, κόβοντας σου ολες τις ανάσες ζωής. Μπορεί να λεει οτι σε αγαπάει άλλα εσυ να χάνεσαι, να αλλοιώνεσαι, να καταστρέφεσαι και να παραμορφώνεσαι, άγνωστη και άγνωστος να καταντάς ακόμη και στο ίδιο σου τον εαυτό. Ξέρεις πόσες ψυχές χάθηκαν σε αγάπες φτηνές και τοξικές, σε αγάπες χειριστικές; Χιλιάδες στις ερημιές της ζωής. Κι ολο αυτό γι ένα βαθύ λόγο. Όταν δεν αγαπάς και εκτιμάς τον εαυτό σου. Οταν εχεις την χειρότερη εικόνα και άποψη γι αυτό που είσαι, κάνεις τα πάντα για να το επιβεβαιώσεις. Οπότε με ενα ασυνείδητο τρόπο, επιλέγεις πάντα τον φονιά και δήμιο της καρδιάς σου, ώστε να τρέξει το σενάριο οτι είσαι μια αποτυχημένη ή ενας άχρηστος της ζωής.
Ο φαύλος κύκλος θα σπάσει και οι κατα εξακολούθηση ασελγοί θα φύγουν απο κοντά σου, όταν εσυ πάψεις να μισείς τον εαυτό σου. Γιατί δίχως να το ξέρεις, όλους αυτούς ή εκείνες που έπαιξαν μαζι σου εσύ τους προσκάλεσες και τους επέτρεψες ψυχικά να σε τεμαχίσουν. Και ενώ αυτοί φώναζαν "σ' εξαπατώ" εσύ ήθελες να ακούς "σ αγαπώ", έτσι, για να θρηνείς κάθε φορά κι ένα κομμάτι απο έναν εαυτό που ποτέ δεν αποδέχθηκες....
10 σχόλια:
Ε-ξαι-ρε-τι-κό!!! Με θαυμαστικά στο τέλος το σχόλιο, γιατί υπάρχει προσωπικό βίωμα από πίσω, αλλιώς θα το θαύμαζα μόνο λογοτεχνικά.
Μια παρατήρηση, αν μου επιτρέπετε, πάτερ Χαράλαμπε, εσείς ως θεολόγος γνωρίζετε καλύτερα: Να προσέξουμε κι εδώ μια χριστιανική παρερμηνεία που ίσως κάποιες φορές ρέει από κάτω απ' αυτές τις σχέσεις, εκείνη του σταυρού. Σε φιλικό μου κύκλο, γυναίκα που κακοποιούνταν σε μία τοξική σχέση, υποστήριζε ότι δε θέλει να διακόψει αυτή τη σχέση ή να ζητήσει βοήθεια από κάποιον, γιατί ''κουβαλάει το σταυρό της που της έδωσε ο Χριστός'', ενώ μάλλον κάποια ψυχοπαθολογία φαίνεται ότι κουβαλάει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις παρά ''το σταυρό'', δε νομίζω ότι ο Χριστός λέει σε κανέναν να έλκει και να διατηρεί τέτοιες κακοποιητικές σχέσεις και να παριστάνει το μάρτυρα, και επίσης δε βοηθούσε και το άλλο άτομο, το σύντροφό της στη σχέση της να δει τη δική του ψυχοπαθολογία και να ζητήσει βοήθεια από κάποιον ειδικό, ώστε να βοηθηθούν κι οι δύο.
Είναι δύσκολο να δει κανείς κατάματα το θέμα του σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά βρίσκουμε και άλλοθι μέσα από το σταυρό, που τον ερμηνεύουμε ποικιλοτρόπως, επειδή δεν γνωρίζουμε την πραγματική ερμηνεία.
Ευχαριστώ και συνεχίστε να μοιράζεστε μαζί μας τις εμπνεύσεις σας.
Καλε μου πατερα,
Αναφερεστε ελπιζω σε καθε σχεση ανθρωπων, σε σχεσεις γονεων-παιδιων, συζυγων,αδελφων,φιλων, δασκαλων-μαθητων, συναδελφων κλπ... Γιατι καθε σχεση εχει το δικο της ειδικο βαρος, την δικη της μοναδικοτητα! Αναρωτιεμαι για κατι: οι δημιοι της καρδιας μας χαιρονται με τα δακρυα μας η ικανοποιουν απλα τον εγωισμο τους; Τι νιωθουν; Νιωθουν τιποτα;... Μηπως γιναμε τα "λαφυρα" μιας μονομαχιας που δωσαμε χωρις οπλα; Μηπως γιναμε "κτηματα"," υποχειρια" τους αθελα μας;
Οταν ομως βγηκαμε απο την σχεση αυτη, τι εγινε; Εξαφανιστηκαν, σκορπισαν αριστερα-δεξια, κρυφτηκαν, αντεδρασαν με χλευαστικα και ειρωνικα σχολια!! Νιωσαμε μονοι... Οχι ακριβως!... Εκει ερχεται η ζωοποιος δυναμη του Χριστου, ο Θεος της ελευθεριας κ της Αναστασης να μας δωσει νεα πνοη, φρεσκο αερα, αγαπη που γεμιζει την καρδια και ξεχυλιζει το ειναι μας...
Παντα υπαρχει Εκεινος που μας αγαπα!
Όσο αληθινό μπορεί να είναι, είναι και πολύ σκληρό. Αυτό που δεν μπορώ να αποδεχθώ στον εαυτό μου δεν παύει να είναι κομμάτι μου. Ίσως να ζητώ μία αγάπη σε λάθος μέρος. Εάν ασυνείδητα αναζητώ θρήνο, υπαρξιακά ζητώ εξύψωση και στην καθημερινότητα μου παρηγοριά και συντροφιά.
Με αγάπη!
Πολυ διδακτικο,,να ειστε καλα,,
Αν ασυνείδητα αναζητάμε θρήνο, και στην καθημερινότητά μας θρήνο θα έλκουμε μέσα από τοξικές σχέσεις...
Την ευλογία σας πάτερ σε όλους μας.
Πέραν της αληθείας των λόγων σου ,
πάτερ,
υπάρχει και η εκδοχή
ν' ακούς σωστά το" σ' εξαπατώ"
από τον θύτη,
αλλά,
εσύ, ή εγώ,
ν'απαντάς σ' αγαπώ
κι ας είσαι αυτό το άθλιο θεατρικό'
από μια δίκαιη στροφή της πλάτης στην απάτη
δεν περιμένεις παρά ηλίθιες ψευδοδικαιολογίες,
ποτέ έναν θετικό προβληματισμό
και προπαντός καθιστάς αδύνατη την περίπτωση
να συνέλθει ο ηθοποιός'
Χρειάζεται όχι απλά να σηκώσεις έναν σταυρό ξένο
αλλά να καλέσεις και βοηθό
και προπαντός να δηλώνεις
Κύριε, ελέησέ κι αυτόν -ήν, τον-την αμαρτωλό!
Ο Θεός μαζί μας….
Θα ηθελα καποιο σχολιο σας πανω στο λογο του μεγαλου Βασιλειου στην εξαημερο οπου αναφερει οτι η γυναικα πρεπει να υπομενει τον συζυγο που τη κακοποιει και να μην παιρνει διαζυγιο.Προσωπικα δεν με βρισκει συμφωνη αυτος ο λογος ειδικα οταν υπαρχουν παιδια που τους αφηνουν ανεπανορθωτα ψυχικα τραυματα.Η γυναικεια κοκοποιηση ισοδυναμει με βιασμο και μοιχεια και θεωρω οτι η αγιοτητα δεν συναδει με τη διαστροφη οσο και αν υπαρχει η καλη διαθεση του τυπου " σφαξε με αγα μου να αγιασω" Ευχαριστω.
Αγαπητή Μπέσσυ,όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει την οποιαδήποτε θλίψη σύμφωνα με την διδασκαλία και το παράδειγμα του Χριστού, τότε οπωσδήποτε ωφελείται πολύ και συνεπώς ωφελεί και τον κάθε πλησίον, στην συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρεις και τα παιδιά του.
Θα μου επιτρεψετε να διαφωνησω μαζι σας και να συμφωνησω με το ρητο που λεει " η αγαπη
ου χαιρει επι τη αδικια" Αμα εχετε ζησει παιδικα χρονια σε ενα περιβαλλον οπου κυριαρχει η βια ειδικα πανω σε παιδικες ψυχες θα καταλαβαινατε αυτο το ρητο.Το κατεξοχην γνωρισμα της αγιοσυνης ειναι η διακριση και ο νοων νοειτω! Ευχαριστω.
Αγαπητή Μπέσσυ, συγχωρέστε με σας παρακαλώ για την συνεχή αδιακρισία μου και σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη και τιμή που ασχοληθήκατε μαζί μου!
Σίγουρα όλοι μας λίγο - πολύ, με τον Α ή Β τρόπο έχουμε υποστεί βία στην παιδική μας ηλικία, καθώς και ως ενήλικες. Οπως κι εμείς με την σειρά μας έχουμε ασκήσει και ασκούμε βία με διάφορους τρόπους στον πλησίον μας. Κάθε αρνητικός λογισμός και συναίσθημα κατά του πλησίον μας, είτε αυτός είναι δίπλα μας είτε μακρυά μας, είναι μια μορφή πραγματικής βίας!
Ηθελα ακόμα να σας πω, ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε το παρελθόν μας. Υπάρχει όμως η δυνατότητα να αξιοποιήσουμε και τα δύο προς όφελός μας, ανταποκρινόμενοι με ειλικρίνεια, ευθύτητα και φιλότιμο στην αγάπη του Χριστού μας, ο Οποίος μας καλεί όλους κοντά Του... «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς». Έτσι ωστε να μη μείνουμε μόνο στο ότι η αγάπη "ου χαίρει επί τη αδικία," αλλά και "συγχαίρει δε τη αληθεία"!
Πάμε λοιπόν. Ένας για όλους και όλοι για Έναν! Τουτέστιν Ορθοδοξία!...
Δημοσίευση σχολίου