Σήμερα γιόρταζε ο άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός, από την Γεωργία. Διάβασα τον βίο του. Είδα ότι είχε περάσει πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια, έκανε σε φυλακές, νοσοκομεία, ψυχιατρεία, «λέω μέσα μου, καλώς τον, δικός μας είναι αυτός….» Έτσι…. Άγιοι τσαλακωμένοι, «λερωμένοι», στιγματισμένοι, περιθωριοποιημένοι. Ο κόσμος τους είχε για βλαμμένους, για χαζούς και τρελούς, στα σκουπίδια του καθωσπρεπισμού τους ήταν. Κι αυτοί; Γυμνοί, από κάθε υπεράσπιση, από κάθε εξουσία, από δύναμη και επιβολή. Μόνοι μόνο με τον Χριστό.
Εκείνοι βέβαια οι και καλά άνθρωποι της "θρησκείας", που μετράνε την αρετή με την μεζούρα και μοιράζουν μεταφυσικά οικόπεδα παραδείσου, δεν τα αντέχουν αυτά τα συναξάρια και την «τρέλα» αυτών των αγίων. Βασικά τους αγχώνει η ελευθερία. Τα θέλουν όλα, συγκεκριμένα, ορισμένα, καθορισμένα, περιορισμένα, τακτοποιημένα. Αλλιώς καταρρέουν. Αλλά ο Θεός δεν είναι έτσι. Ο Θεός «πουλάει» τρέλα απέναντι στην "λογική" μας, και κοινωνεί μαζί μας, με τους πλέον παράδοξους τρόπους και δρόμους. Το ίδιο και οι άγιοι Του.
Θα έρθει λοιπόν μια μέρα, τότε που θα πάμε εκεί στο Αλλού, που θα τρίβουν τα μάτια τους όλοι αυτοί που στην ζωή τους μέσα απο τον νόμο ενοχοποιούσαν, επέκριναν, και απειλούσαν τις ψυχές των ανθρώπων.
Γιατί ότι πετάξαμε, επικρίναμε, κακομεταχειριστήκαμε, πονέσαμε, λοιδορήσαμε, συκοφαντήσαμε και σταυρώσαμε, το μάζεψε ο Χριστός. Αυτός είναι ο Χριστός και όποιος αντέξει….
Εκείνοι βέβαια οι και καλά άνθρωποι της "θρησκείας", που μετράνε την αρετή με την μεζούρα και μοιράζουν μεταφυσικά οικόπεδα παραδείσου, δεν τα αντέχουν αυτά τα συναξάρια και την «τρέλα» αυτών των αγίων. Βασικά τους αγχώνει η ελευθερία. Τα θέλουν όλα, συγκεκριμένα, ορισμένα, καθορισμένα, περιορισμένα, τακτοποιημένα. Αλλιώς καταρρέουν. Αλλά ο Θεός δεν είναι έτσι. Ο Θεός «πουλάει» τρέλα απέναντι στην "λογική" μας, και κοινωνεί μαζί μας, με τους πλέον παράδοξους τρόπους και δρόμους. Το ίδιο και οι άγιοι Του.
Θα έρθει λοιπόν μια μέρα, τότε που θα πάμε εκεί στο Αλλού, που θα τρίβουν τα μάτια τους όλοι αυτοί που στην ζωή τους μέσα απο τον νόμο ενοχοποιούσαν, επέκριναν, και απειλούσαν τις ψυχές των ανθρώπων.
Γιατί ότι πετάξαμε, επικρίναμε, κακομεταχειριστήκαμε, πονέσαμε, λοιδορήσαμε, συκοφαντήσαμε και σταυρώσαμε, το μάζεψε ο Χριστός. Αυτός είναι ο Χριστός και όποιος αντέξει….
"Ότι είναι κακό στον άνθρωπο είναι συμπτωματικό. Να μην περιφρονείτε κανέναν,ακόμη κι αν βλέπετε πόσο ανήθικοι,μέθυσοι και βλάσφημοι είναι.Η Εικόνα του Θεού υπάρχει και σ’αυτούς κάπου, χωρίς βέβαια να το συνειδητοποιούν...." Αγιος Γαβριήλ
6 σχόλια:
Τελικά μόνο ένας τρελός μπορεί να αγαπήσει τους εχθρούς του.
Ευχαριστούμε πάτερ!
Ο Κυριος παντα να σας χαρίζει το πνευμα του να γράφετε την Αλήθεια
Την λογικη του θεου εμεις την λεμε "τρελλα"!...
Ας μαθουμε να Τον αναγνωριζουμε στο βλεμμα των παιδιων, των ατομων με ειδικες αναγκες, αλλα και ολων οσων θεωρουμε " κατωτερους"και πιο "αδυναμους", απο εμας!
Πατερα Χαραλαμπε, συνεχιστε να μας δινετε πνευματικη "τροφη"!
Ναι αλλά εμείς οι ίδιοι; Πώς θα ξέρουμε αν εμείς είμαστε σε καλό σημείο, ιδίως αν δεν ακολουθούμε τους "τακτοποιημένους" δρόμους;
Νομίζω, την απάντηση σ'αυτό το ερώτημα του @9:44Μ.Μ., μπορεί την δώσει ο καθένας μας στον εαυτό του διαβάζοντας στο παρακάτω απόσπασμα κειμένου.
Ταιριάζει πολύ σ'αυτό που λέει ο αγαπητός μας Π.Χαράλαμπος: "Αυτός είναι ο Χριστός και όποιος αντέξει!...
"Η σχέση με τον Χριστό είναι η χαρά. Η αγάπη που αυτή η σχέση δίνει είναι που νοηματοδοτεί τη ζωή μας. Το πρόσωπο του Χριστού αίρει τα φορτία μας. Και την ίδια στιγμή οι εντολές της πίστης δεν είναι βάρος και όγκος, αλλά ό,τι μας κάνει να βρίσκουμε ελπίδα. Αυτή η στάση δεν μπορεί να αγγίξει βέβαια εύκολα την εποχή του πρόσκαιρου και εφήμερου.
Αν μπορείς να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες σου και τα θελήματά σου «εδώ και τώρα», πώς να μη σου είναι βάρος η υπομονή;
Αν ο πειρασμός σου έχει να κάνει με το να χρησιμοποιείς τους άλλους για να περνάς καλά, πώς να μη σου είναι βάρος η αγάπη, στην οποία χρειάζεται να μοιραστείς, να παραιτηθείς από το εγώ, να συγχωρέσεις, να αντέξεις, να αφιερωθείς;
Αν ο πολιτισμός σου λέει ότι έχεις δικαιώματα τα οποία είναι η βάση για να είσαι καταξιωμένος και επιτυχημένος, πώς να μη σου είναι βάρος το να παραιτηθείς από αυτά, να τα αφήσεις κατά μέρος, να πεις ότι χάριν της αγάπης, χάριν του πλησίον, χάριν της ταπεινής καρδιάς, θα δείξεις μακροθυμία και θα παραιτηθείς από ό,τι δικαιούσαι ή θα το μοιραστείς με τον άλλο;
Θα παραιτηθείς ακόμη και από τον χρόνο σου, από τη δυνατότητα να ξοδεύεις τα πάντα όπως θέλεις, χάριν της συνάντησης με τον Θεό και τον πλησίον, ακόμη και και με εκείνον που δεν σε αναπαύει;
Οι άγιοι νίκησαν την αμαρτία που μας κρατά παγιδευμένους στις περιστάσεις της ζωής, σε αυτό που φαντάζει ανίκητο, που δίνει στιγμιαία χαρά και σε κάνει να μη νοιάζεσαι για τη διάρκεια. Μεταμόρφωσαν τον αυθορμητισμό σε συνειδητή επιλογή πίστης. Τον φόβο του θανάτου σε ελπίδα ανάστασης. Την ήττα σε νίκη.
Την περιφρόνηση και την απόρριψη σε εμπιστοσύνη στο Θεό και το θέλημά Του. Τον ιδρώτα, τον πόνο και το αίμα σε ολοκαύτωμα αγάπης. Είπαν μέσα τους ότι αξίζει ακόμη και ο θάνατος, παρά ο χωρισμός από τον Χριστό. Και αξιώθηκαν της αιώνιας κοινωνίας μαζί Του, αλλά και της τιμής των ανθρώπων εν τη Εκκλησία."
Πηγή: http://themistoklismourtzanos.blogspot.de/2016/06/blog-post_24.html?m=1
Ο Χριστός είναι αγάπη και την βρίσκει κανείς αν κάνει μια βόλτα σε ένα νοσοκομείο σε ένα γηροκομείο σε ένα άσυλο ανιατων κλπ κλπ ...εκεί μέσα ο Θεός δίνει το παρόν και αφυπνίζει συνειδήσεις,ένστικτα,αισθήματα....εκεί μέσα βρίσκει κανείς τον Θεό....Εγώ τουλάχιστον τόσα χρόνια αυτό αντιλήφθηκα..εκεί μέσα γνώρισα τους ήρωες της ζωής,εκείνους τους αφανεις ήρωες που σκύβουν το κεφάλι και υπομένουν και επιμένουν και έχουν την ελπίδα τους στο έλεος του Θεού...
Δημοσίευση σχολίου