Πίσω απο το γέλιο...

Πιο πολύ από εκείνους που κλαίνε πονάω αυτούς που συνεχώς «γελάνε» και κάνουν και τους άλλους χαρούμενους. Είναι που καλά γνωρίζω πως πίσω από το προσωπείο του γέλιου, κρύβεται γυμνή και ανυπεράσπιστη μια θρυμματισμένη ψυχή. Μια καρδιά ευαίσθητη, μεταξένια σε βλέμματα, καταστάσεις και πρόσωπα. «Μόνο ένα πράγμα σας ζητώ να ’χετε κατά νου όταν βρίσκεστε με ανθρώπους που σας κάνουν να ξεκαρδίζεστε, που κοντά τους ανοίγει η καρδιά σας: να θυμάστε πως την ίδια στιγμή που δίνουν φτερά στην ψυχή σας, η δική τους δεν μπορεί να πετάξει απ’ το βάρος που την πλακώνει – κι όσο μπορείτε, όσο αντέχετε, να ψάχνετε κάτω απ’ την επιφάνεια του χαμόγελού τους, και βρίσκοντας τον σκοτεινό πυρήνα του, να του δίνετε όση αγάπη και φροντίδα σας περισσεύει.»
Εεε και που' σαι, από όλα τα καλλυντικά που φοράς, το δάκρυ σου πάει περισσότερο, άστο να σε λυτρώσει, μη το τυραννάς στις άκρες των ματιών σου...