Κι όμως, ο σύντροφος με τον οποίο θα περνούσαμε ένα όμορφο(όχι τέλειο) γάμο, δεν είναι εκείνος με τον οποίο θα ταιριάζαμε απόλυτα σε όλα, γιατί όχι μόνο δεν υπάρχει αυτός, αλλά θα ήταν και καταστροφικό, μια και θα πλήτταμε αφόρητα με το ομοίωμα του εαυτού μας, αλλά εκείνος που μπορεί να διαχειριστεί με έξυπνο τρόπο τις αντιφάσεις μας. Αυτός που ξέρει να μαλώνει με σοφία και να αποδέχεται τα σκοτεινά μας σημεία με μια απίστευτη μαεστρία. Για σκεφτείτε το λιγάκι. Στο τέλος μας λείπει ο τρόπος που ο άλλος αγαπούσε τις πληγές μας, το πως διαχειριζόταν τα σκοτάδια μας, δηλαδή το ο τρόπος που μάλωνε μαζί μας....
πόσο δίκιο έχετε! αυτό που λατρεύω στον άνδρα μου, είναι το πως διαχειρίζεται τις κρίσεις μου.. τα χαζά μου. Παντρεύτηκα μεγάλη. Οι φίλες μου μου έλεγαν ότι ο άνδρας τους κρατάει το σπίτι.Όλες. Ενώ παλιά έλεγαν η γυναίκα. Εγώ βλέπω...ο άνδρας. είμαστε περίεργες εμείς μια ορμονικα, μια το ένα, μια το άλλο. Όλα τα παίρνουμε προσωπικά.. άσχετα απλά ήθελα να τα πω. ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι ένα μεγαλο πρόβλημα, όλα τα παίρνουμε προσωπικά. Νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος γι' αυτό όλα τα προβάλουμε πάνω μας. Συγγνώμη που θα το πω, οι γυναίκες τα παίρνουν πολύ προσωπικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ακρίβεια κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια. Αυτό προσπάθησε από την αρχή της οικογενειακής μας πορείας να μου ξεριζώσει ο άντρας μου από το μυαλό. Και είχε δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Πάτερ, όπως πάντα βρήκατε στόχο.
Σας ευχαριστω ολους για την συμμετοχή σας. Η παρουσία σας ενισχύει την προσπάθεια μου. Ο Θεός μαζί μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις που σας ανακάλυψα και σας διαβάζω αχόρταγα.... Σας μεταφράζω στα Ιταλικά και τα περνώ στον σύντροφό μου συζητώντας τα. Ευχαριστώ. Στέλλα
Να ειστε καλα, ευχομαι καλή δύναμη στον αγώνα σας. Ο Θεός μαζί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή