Κατά την ορθόδοξη θεολογία, ο θάνατος είναι χωρισμός και όχι εξαφάνιση του ανθρώπου που ήρθε από το μηδέν στην ύπαρξη. Αυτός ο μοναδικός και ανεπανάληπτος άνθρωπος, που γέλασε, έκλαψε, έπαιξε, δημιούργησε, ερωτεύθηκε, αγάπησε και αγαπήθηκε, ποτέ δεν χάνεται. Το παιδί, ο αδελφός, ο πατέρας, η μάνα, ο καλός φίλος, δεν εξαφανίζεται, αλλά μέσα στον χρόνο χωρίζεται προσωρινά η ψυχή του από το σώμα. Ποτέ όμως δεν εκμηδενίζεται. Ότι ο Θεός έφερε απο την ανυπαρξία στην ύπαρξη δεν χάνεται, διότι κατά τους πατέρες της εκκλησίας, τα χαρίσματα και τα δώρα του Θεού είναι αμετάκλητα. Γι αυτό στην εξόδιο ακολουθία ψάλλουμε, «όντως φοβερώτατον, το του θανάτου μυστήριον, πως ψυχή εκ του σώματος, βιαίως χωρίζεται εκ της αρμονίας...». Τούτο βέβαια δεν συμβαίνει γιατί υπάρχει κάποια φυσική αθανασία, αλλά διότι ο Θεός έτσι θέλησε κατά την δωρεά και πρόνοια του. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά την θεολογία της εκκλησίας, οι άνθρωποι μετά την κρίση γεύονται τον παράδεισό ή την κόλαση, όχι την ανυπαρξία. Έλεγε ο άγιος Παίσιος, "Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα…". Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι εαν μετά τον βιολογικό μας θάνατο απλά θα υπάρχουμε αλλα εαν θα ζούμε. Και το ζω, το υπάρχω στην εκκλησία, είναι συνώνυμο με τον Χριστό. Αυτός ειναι η ζωή και η Ανάστασις.
Μεγαλη παρηγορια τα λογια σας ειδικα για τους ανθρωπους που εχασαν με τοσο τραγικο θανατο τους δικους τους στις προσφατες πυρκαγιες στο Ματι. Ο θεος να τους αναπαυσει ολους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάτερ, χαίρετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όλο το αξιόλογο κείμενό σας, η διαστρεβλωμένη χριστιανική μου εκπαίδευση (που έχω μεγαλώσει με ένα Θεό - εισαγγελέα που φοβάμαι ότι θα με στείλει στο πύρ το εξώτερο αν αμαρτήσω), εκπαίδευση που έχουν πάρει κι άλλοι φαντάζομαι, έμεινε στη φράση ''Ας μην ξεχνάμε ότι κατά την θεολογία της εκκλησίας, οι άνθρωποι μετά την κρίση γεύονται τον παράδεισο ή την κόλαση...'' Μου κινήσατε την περιέργεια να ψάξω βαθύτερα, να διαβάσω και να βρω σοβαρές ομιλίες στο διαδίκτυο για την έννοια της ''κρίσης'',''του παραδείσου'' και ''της κόλασης'' κατά την ορθοδοξία. Πολλοί απομακρυνόμαστε από το Θεό γιατί φοβόμαστε, ενώ στην αγάπη δεν υπάρχει φόβος. ΄Ολα αυτά όμως πρέπει να μπαίνουν στη σωστή τους βάση από ανθρώπους με σοβαρό λόγο και σοβαρή παιδεία.
Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια στο θεάρεστο έργο σας.
Και όμως παρόλα αυτά, οι περισσότεροι ζούμε λες και αυτή η ζωή στη γη είναι η μοναδική υπάρχουσα και αιώνια .
ΑπάντησηΔιαγραφή