Το ότι κάναμε ένα λάθος, αστοχήσαμε και αμαρτήσαμε δεν σημαίνει ότι ο Θεός έπαψε να μας αγαπάει ή ότι έφυγε από κοντά μας. Εάν κάποιες ώρες ή μέρες ο ουρανός συννεφιάζει σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο ήλιος δεν υπάρχει. Εκεί είναι πίσω από τα σύννεφα. Θα εμφανιστεί και πάλι.
Ο Θεός είναι αγάπη, φως, χαρά και είναι μέσα μας. Ότι κι αν κάναμε, όσο κι πέσαμε ή αμαρτήσαμε, δεν παύει να είμαστε εικόνες δικές Του. Έχουμε μέσα μας την πνοή του. Δεν φεύγει ο Θεός από εμάς, εμείς αποσυντονιζόμαστε. Εκείνος είναι πάντα εκεί, ακόμη και όταν δεν τον νιώθουμε, ακόμη στις πιο μεγάλες αποτυχίες μας. Το γεγονός ότι έχει σύννεφα δεν σημαίνει ότι ο ήλιος έφυγε….
Μεγάλη παρηγοριά είσαι πάτερ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά είναι μια ξαστερια στον μπαρουτιασμένο ουρανό!
Αλλά......
πες μου,εκείνο του ίδιου του Θεού ,
το "Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τί με εγκατέλειπες "
τί σχέση έχει με τόση πσρηγοριά που μας δίνεις?
Κι εκείνη η Θεοεγκατάλειψη ,
που ακούμε συχνά από πατέρες,
πώς να σταθεί εδώ μέσα!
Και βέβαια Ο Θεός είναι παρών και στην απουσία Του,
αλλά δεν είναι κοντά στο θέλημά μας,
αλλά κοντά στο συμφέρον της ψυχής μας!
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα μιας τέτοιας απουσίας!
Όλα τα θαύματα πριν γίνουν μέσα στην Κ.Διαθήκη
έχουν όλα μια προϊστορία ,όπου ο Θεός είναι κρυμμένος,
λείπει, ίσως και λυπημένος, όταν καταφεύγει σε τέτοιες λύσεις!
Ας Του κάνουμε την παράκληση να φανεί,
παραμερίζοντας τα σύννεφα μας!
-Γιατί μόνοι μας τα μαζεύουμε ,και έχουμε και αυτούς
που επιβραβεύουν την "τεχνική" μας!-
Σήμερα οι στεναγμοί ακούγονται
όχι γιατί ο Θεός χάθηκε από τα μάτια μας,
αλλα΄γιατί δεν έχουμε τόσα μάτια ,
χέρια, πόδια και αυτιά
για να βγάλουμε τα μάτια ποιου?
Του αδελφού μας!
Πώς να σταθεί αυτός ο κόσμος!
Ευτυχώς η μακροθυμία του Θεού είναι άπλετη,
κι ευτυχώς ο δικός μας γήινος χρόνος μετρημένος,
αλλιώς δεν αντέχεται τόσο μαζεμένο χάλι
από προηγούμενες και επερχόμενες γενεές!
Κουράγιο,
μέχρι να βγούμε από τον θάνατο
και να πάμε προς την ζωή!