Στην ζωή δεν μπορούμε όλα τα ελέγξουμε . Δεν είμαστε οι απόλυτοι πρωταγωνιστές, κι όποιος το πιστεύει αυτό γρήγορα η πραγματικότητα θα τον προσγειώσει στα όρια του. Το σύμπαν μέσα στο οποίο είμαστε μια μικρή κουκίδα, υπάρχει και χωρίς εμάς. Αύριο το πρωί θα ξημερώσει και θα νυχτώσει δίχως να μας ρωτήσει όπως κάνει εδω και εκατομμύρια χρόνια, είτε υπάρχουν εμείς είτε όχι.
Σε αυτή λοιπόν την πορεία της ύπαρξης μας που ονομάζεται ζωή δεν είμαστε απόλυτοι κυρίαρχοι. Στην συναρπαστική πτήση της ύπαρξης δεν είμαστε ο πιλότος, αλλά το αεροπλάνο. Δεν μπορούμε όλα τα ελέγξουμε, αλλά μπορούμε κάτι πολύ σημαντικό, να ορίσουμε και να διαμορφώσουμε τις αντιδράσεις μας. Αυτό μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε. Δεν καθορίζουμε τα πράγματα αλλά τις αντιδράσεις μας απέναντι σ αυτά. Και είναι τόσο μα τόσο σημαντικό εάν το καταλάβουμε.
Μπορείς να εμπιστευθείς τον Θεό και το τέλειο μονοπάτι που σου χαράζει; Μπορείς να το διαβείς δίχως να ρωτάς "τι" και "γιατί;". Εμπιστεύσου την φωνή εντός σου, μάθε να την ακούς, ησύχασε το νου σου, και απλά άκου, πράξε, αφήσου, απόλαυσε το ταξίδι….
Kι εγώ με την σειρά μου, πάτερ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως κι εσύ δεν θέλω να σε ελέγξω....
αλλά πες μου ,έτσι που ως αιθεροβάμων γράφεις,
-καίτοι προσγειωμένος ανώμαλα όμως σώα στην ζωή-,
πες μου,
όταν χαλάσει το "αεροπλάνο"
ποιος πιλότος θα το σώσει ,ακόμη και να τόθελε πολύ-πολύ,
και για ποια πτήση θα μιλάμε,
όταν αυτό το σταμνί που εσύ το λες αεροπλάνο
πέσει και σπάσει κάνοντας γης Μαδιάμ την γύρω του περιοχή?
Μπορείς ,πάτερ μου,
και να μην αναρτήσεις το μικρή μου
α ν τ α ρ σ ί α,
αλλά σ' έχω συνηθήσει σε καλύτερες θεολογικές πτήσεις'
και έτσι που τα γράφεις δεν έχω και τύψεις..
γιατί ο "πιλότος "σου με προσγείωσε,
φιλοσοφώντας την ζωή
κάπου εδώ μέσα !
Τώρα μη ρωτάς το Πώς και Γιατί!
Τα ταξίδια της σκέψης είναι ασύλληπτα!
Και δεν χρειάζονται παρά μόνο τον Ουρανό
να χαμογελάει πικρά στις ανακρίσεις της γης!
Δεν θέλω να σας προσβάλλω!
Ίσως το βοβαρδισμένο μου αεροπλάνο
από "καλούς" και κακούς ,
χρειάζεται επισκευή!