Πάντως καλό θα ήταν αυτές τις μέρες που οι ναοί θα μείνουν κλειστοί, αντί να μαλώνουμε, να γκρινιάζουμε και να βριζόμαστε μεταξύ μας, να φανερώσουμε το πόσο Χριστό κουβαλάμε μέσα μας.
Το πόσο οι Θείες Λειτουργίες στις οποίες τόσα χρόνια συμμετείχαμε έχουν μεταμορφώσει, το νου, τις σκέψεις, την ψυχή και ολάκερη την ζωή μας.
Γιατί ξέρετε κάτι μεταξύ μας; Βαρέθηκα τις μεγάλες δηλώσεις περί Ορθοδοξίας, κουράστηκα από τους μάρτυρες του καναπέ, και τους ομολογητές του πληκτρολογίου. Που φωνάζουν μαλώνουν, βρίζονται, κατηγορούν για προδοσίες, συνωμοσιολογίες και άλλες προφητολογίες αλλά η ζωή τους είναι μέσα στην θλίψη και την μιζέρια, την μαυρίλα και την απαισιοδοξία, την κακία και την ίντριγκα, τα κουτσομπολιά, την κατάκριση και την ανυπακοή. Καιρός λοιπόν να δείξουμε πόσο Χριστό κουβαλάμε μέσα μας.
Ας φανερώσουμε στο δημόσιο βίο της χώρας μας, τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος της Θείας Λειτουργίας. Να ζεις από και για την Θεία Ευχαριστία. Ότι τέλος πάντων βρε αδελφέ αυτή η εκκλησία, οι γεροντάδες και τα μοναστήρια που επισκέπτεσαι τόσα χρόνια, έχουν έστω και στο ελάχιστο μεταμορφώσει τη ζωή σου. Γιατί εάν είναι να συμπεριφερόμαστε και να ζούμε χειρότερα από αυτούς που δεν πάνε εκκλησία τότε τι μαρτυρία Χριστού δίνουμε; Αναρωτιέμαι.
Έλεγε μακαριστός Παύλος Ευδοκίμωφ, ότι στα αθεϊστικά κράτη που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να έχουν μια ομαλή λειτουργική ζωή, οι πνευματικοί πατέρες προέτρεπαν τους πιστούς, να γίνουν οι ίδιοι ναός και η ζωή τους Λειτουργία. Δηλαδή να λειτουργούμε στο εσωτερικό θυσιαστήριο της καρδιάς μας.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Τι σημαίνει να γίνω θυσιαστήριο του Θεού;
Ότι φανερώνεις καθημερινά μέσα από τις σχέσεις, σκέψεις, απόψεις και τρόπους, ότι είσαι άνθρωπος του φωτός, της χαράς και της θετικότητας. Ότι τα πάντα στο βίο σου, μυρίζουν Χριστό.
Ότι έχεις την χαρά του Αγίου πνεύματος, που ανθίζει μέσα σου ακόμη και στις βαρυχειμωνιές της ζωής. Δίχως να έχεις λύσει τα προβλήματα σου, εσύ χαμογελάς γιατί είσαι Αναστημένος.
Ότι πιστεύεις ότι ο Θεός δεν έχει πει την τελευταία λέξη. Ξέρεις ότι μιλάει πάντα τελευταίος, εκπλήσσοντας τους πάντες.
Ότι τα σχέδια του Θεού είναι πέρα και πάνω από τους δικούς μας υπολογισμούς.
Ότι στις δοκιμασίες φανερώνεται η πίστη και εμπιστοσύνη στην πρόνοια Του.
Ότι γνωρίζεις να σιωπάς, να υπομένεις, και να κάνεις υπακοή στην εκκλησία και όχι στο δικό σου θέλημα.
Ότι γίνεσαι φορέας φωτός, ελπίδας, πίστεως στο καλύτερο, το ομορφότερο και αναστάσιμο.
Ότι εκεί που οι άλλοι λένε «πάει χαθήκαμε», εσύ φωνάζεις, «έχει ο Θεός, θα τα καταφέρουμε, όλοι μαζί μπορούμε..».
Οι ναοί έκλεισαν για λίγες μέρες αλλά ο Χριστός δεν έφυγε ούτε στιγμή από την ζωή μας. Είναι εδώ για μένα, για σένα, για όλους. Αρκεί να διώξουμε τη θολούρα του φόβου και της απελπισίας από το νου και την ψυχή μας και να του φωνάξουμε, «Κράτα μας Χριστέ μου γιατί μας χάνεις…..» .
Όλα συμβαίνουν για να επιστρέψουμε στην Πατρική Θεία αγκαλιά του γλυκυτατου Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην φοβάστε αγαπημένοι μου, έχουμε Θεό της Αγάπης και Ελέους,
την μετάνοια θέλει από μας.
Μαρία
Αδελφέ μου π.Λίβυε σας διαβάζω και χαίρομαι ειλικρινά που είστε ένας αληθινά τρυφερός και αγαπητικός άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια ότι πρέπει να γινόμαστε αυτό που πιστεύουμε και λέμε ,να είμαστε η προσευχή μας και όχι απλώς να κάνουμε προσευχή.
Όμως όπως φαίνεται δυστυχώς, ο πολιτισμός μας, ο βίος μας ο σημερινός που αντικειμενικοποιήται είτε από τα προτάγματα της κατανάλωσης είτε της ιδεολογίας και των πεποιθήσεων,στρέφεται εναντίον του μυστηρίου της θ.ευχαριστίας (Θα μπορούσαμε να βρούμε πάρα πολλούς τρόπους για να μπορούν οι άνθρωποι να κοινωνούν σώμα και αίμα Χριστού χωρίς να παραβιάζεται η αυτονόητα σεβαστή οδηγία περί μικρών και ελεγχομενων συναθροίσεων μεσούσης της επιδημίας (Αν και αυτά όλα τα μέτρα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος καθώς υπάρχουν και άλλες επιστημονικές γνώμες).
Καμμιά επιδημία δεν πρέπει να οδηγεί στην ακύρωση της ταυτότητας της Εκκλησίας και εν πάση περιπτώση το κανόνα για το θέμα αυτό Θα ήθελα η Εκκλησία να μου τον υπαγορεύσει και όχι το ΦΕΚ μιας κυβέρνησης.
Αν ένας ιερέας κληθεί από έναν άνθρωπο που νοσει από μία επιδημική ασθένεια ο οποίος ενδέχεται και να πεθάνει θα πάει να τον κοινωνήσει η θα είναι μία βόμβα και ένας κίνδυνος για τον εαυτό του και τους άλλους?
Πολύ σωστά κι Ορθόδοξα αυτά που εκ καρδίας, διάνοιας και ισχύος γράψατε πατέρα Χαράλαμπε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο άνθρωπος Θείας Λειτουργίας μπορεί να εκφραστεί έτσι. Αυτό οφείλουμε να γίνουμε όλοι. Το χρωστάμε ο ένας στον άλλον, στην πατρίδα μας και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα!
Την αγάπη και τα σέβη μου πατέρα Χαράλαμπε.
Εκ Γερμανίας,
Ιωάννης Καρράς
Πατέρα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα ξύπνησα με αυτές ακριβώς τις σκέψεις!! ήθελα να γράψω ένα κείμενο, γιατί μου αρέσει να γράφω...
Σήμερα σε λίγη ώρα θα δεχθώ στο σπίτι μου ένα συγγενικό πρόσωπο που φοιτά στην Βρετανία... Όλοι φοβούνται, κανείς δεν την δέχεται, λόγω καραντίνα και πιθανόν ιού... Ήρθε η ώρα να αποδείξω εαν μπορώ να ισχυρίζομαι πως είμαι χριστιανός!!
Διαβάζω το κείμενο σας και κλαίω από χαρά! Μου δίνετε δύναμη, πίστη, χαρά αλλά και επιβεβαίωση της ταπεινής σχέσης μου με τον Θεό, της απλής προσευχής μου.
Σας ευχαριστώ
Γιάννη,
ΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε για το όμορφο μήνυμα!
Ακριβώς, έρχεται η στιγμή ή στιγμές που καλούμαστε στην πράξη να δείξουμε το αληθινό πρόσωπο μας ως Χριστιανοί... Όλα θα περάσουν και θα φέρουν κάτι πολύ πιο όμορφο και αληθινό στο κόσμο ακόμη και μέσα από τα δυσάρεστα παγκόσμια γεγονότα. Την μετάνοια μας ευχομαι όλων.
Μαρία
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ουκρανία απ'ότι είδα σ'ένα site κάνανε λιτανεία χιλιάδες κόσμου ο ένας δίπλα στον άλλον χωρις να κρατάνε αποστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς που ταξιδεύουμε είμαστε σε "καραντίνα" πολύ καιρό τωρα. Αυτό που ζούμε τώρα αρχίζουν να το ζουν κι οι υπόλοιποι. Ναι μας λείπουν οι Λειτουργίες μας λείπει η Θεία Κοινωνία όμως δεν μας λείπει ο Θεός και αιτία αυτού η προσευχή. Την στιγμή που προσευχεσαι και άφηνεσαι στην κουβέντα σου με τον Θεό νιώθεις σαν να είσαι σπίτι σου σα να βρίσκεσαι μπροστά στο καντηλακι του σπιτιού σου μαζί με τους δικούς σου.κι όταν η προσευχή τελειωνει υπάρχει μια γλυκιά ομορφιά στον αέρα και έχει μαλακωσει η καρδιά από την απόσταση και την απουσία της οικογένειας των φίλων ακόμη και των λουλουδιών από τις γλάστρες του μπαλκονιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όταν από τον κόπο της μέρας ή την τεμπελιά δεν υπάρχει προσευχή καταλαβαίνεις ότι κάτι λείπει... Και είναι σαν να μην άκουσες τη γυναίκα σου στο τηλέφωνο, την μάνα σου να σου λέει να τρως, τους φίλους σου να σου λένε θα τα πούμε από κοντά.
Ας έχουμε πίστη στο Θεό, πότε δεν μας άφησε. Ας κάνουμε υπακοή κι ας μείνουμε λίγο σπίτι δεν πειράζει. Μπόρα είναι θα περάσει. Κι όταν περάσει να μην ξεχάσουμε να πούμε... Σε ευχαριστώ πολύ Θεέ μου για την αγάπη σου!
Καλή δύναμη σε όλους
Την ευχή σας πάτερ.
Ποιος είπε το λόγο:Όταν ζητήσετε κάτι από το Θεό με πίστη, σίγουρα θα λάβετε το αιτούμενο; Ο Χριστός δεν το είπε; Εάν λοιπόν, πιστεύοντας πως μέσα στους ναούς δε κινδυνεύουμε να αρρωστήσουμε, κρατούσαμε τους ναούς ανοιχτούς για όσους έχουν αυτήν την πίστη, τι λέτε; Θα κινδύνευαν να μολυνθούν ή να μολύνουν; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι σίγουρα υποκειμενική για τον καθένα και βέβαια εξαρτάται από την πίστη του καθενός μας στο Θεό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαρστούμε πολύ π.Λίβυε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς φωνάξουμε και έμεις όλοι μαζί: "Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ."
Εύχομαι από καρδιάς Καλή Ανάσταση!