Από αύριο μπαίνουμε σε μια πανέμορφη περίοδο, νηστείας, προσευχής και περισσότερης μετοχής στην Θεία Λειτουργία. Όλα αυτά με κέντρο ένα λατρεμένο γυναικείο και μητρικό πρόσωπο, εκείνο της Παναγία μας. Πόση αγάπη έχουμε πάρει και πόσο αγάπη νιώθουμε ότι πρέπει να της δώσουμε ως ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλα. Γι’ αυτά που ξέρουμε ότι μας πρόσφερε και συνεχίζει να μας προσφέρει μα ιδιαιτέρως για όλα εκείνα που δεν τα γνωρίζουμε και πιστέψτε με είναι τόσο πολλά. Μεγάλη η προστασία της.
Λένε κάποιοι πατέρες της εκκλησίας ότι όταν χωριστεί προσωρινά η ψυχή από το σώμα μας, θα δούμε σαν ταινία να περνάει από μπροστά μας, η πρόνοια και παρουσία του Θεού στην ζωή μας. Πόσες φορές μας φρόντισε και μας προστάτεψε, πως και γιατί έκανε ότι έκανε. Και τότε σίγουρα θα αντιληφθούμε τι σήμαινε η σκέπη και προστασία της Παναγίας μας. Θα τα καταλάβουμε όλα, όχι με το μυαλό, αυτό πιστέψτε με νιώθει τα πιο λίγα. Αλλά με μια άλλη, ετέρα γνώση, πέρα της συμβατικής.
Οπότε από αύριο νηστεία και προσευχή. Της το χρωστάμε αυτό το ευχαριστώ, ψυχή και σώματι. Στο ευχαριστώ να μετέχουμε ολόκληροι ως υπάρξεις Να είναι εμποτισμένος ο όλος ο εαυτός μας στην ευχαριστία. Ψυχή και σώματι. Να διαβάζουμε την παράκληση της και να κάνουμε μετάνοιες. Να συμμετέχει και το σώμα μας σε αυτή την ένδειξη αγάπης και δοξολογίας προς τον Θεό και την Παναγία μας.
Και να προσέξουμε τα εξής: όχι επειδή θα σταματήσουμε να τρώμε κρέας να αρχίσουμε να «τρώμε» τους συνανθρώπους μας. Προσοχή στην κατάκριση. Λίγα λόγια, πολλά χαμόγελα. Ούτε να τρώμε πολύ. Λίγο φαγητό, όχι πολλά πολλά. Να σηκωνόμαστε από το τραπέζι δίχως να νιώθουμε φουσκωμένοι και γεμάτοι. Να μένει μια αίσθηση «πείνας» έτσι ώστε να ζητάμε να μας χορτάσει ο Θεός. Δεν αλλάζουμε φαγητά στο τσικάλι. Νηστεύουμε. Άλλο πράγμα αλλάζω διατροφή, και αντί κρέας τρώω καραβίδες και ότι σόγια έχει εναπομείνει στον πλανήτη, κι άλλο νηστεύω, που σημαίνει άσκηση και στέρηση. Πεινάμε δηλαδή λιγάκι.
Και να μην ξεχνάμε ότι κάνουμε, μα προσευχή είναι αυτή, νηστεία είναι, ότι τέλος πάντων άσκηση κι αν είναι, να χαμογελάμε. Μην είμαστε μέσα στην θλίψη και την μιζέρια, στην κακομοιριά και την γκρίνια. Εάν είναι να νηστεύεις κι από τα νεύρα σου να δέρνεις όλο το κόσμο, άστο καλύτερα. Το χαμόγελο δείχνει ότι χαίρεσαι αυτό που κάνεις, ότι ο Θεός αναπαύεται σε αυτά που πράττεις.
Το χαμόγελο είναι μια προσευχή που κάνει το σώμα μας όταν χαίρεται η ψυχή μας. Είναι μια πράξη βαθιά πνευματική μέσα σε ένα κόσμο που κάνει τα πάντα για να μας λυπήσει.
Το δύσκολο, αγαπητέ π. Χαράλαμπε,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι να είσαι χαμογελαστός,
όταν κάτι σου ...λείπει, νηστεύοντας'
Το δύσκολο είναι να δεις χαμογελαστή την Παναγία,
κάτω από την σκιά των γεγονότων "αυτών"!!
Ποτέ δεν θυμάμαι ν' ακούστηκε
πως δάκρυσε από χαρά ,
εξαιτίας των παιδιών της!
Και μια περί νηστείας ο λόγος,
δεν κάνετε και μια νήξη γισ την ηλεκτρομαγνητική αδηφαγία,
που έχει δώσει δουλειά σε πολλούς....
-όνομα και μη χωριό-
αλλά έχει καταστρέψει άλλους τόσους,
με τα πειράματα και τα "θαύματα" που επιτελεί,
διαιωνίζοντας καταστάσεις εφάμαρτες και ανεκδιήγητες'
βρήκαν δουλειά οι ηλεκτρονικοί ,οι γιατροί, οι αστυνομικοί,
οι,οι...ιερείς, γιατί περίσεψε το ψέμα και η συκοφαντία
στον ήχο και την εικόνα!!!!
Αυτή την καταστροφή σε σώμα και πνεύμα,
ποια νηστεία θα την σταματήσει?
Καλά , είναι δυνατόν όλοι να έχετε πέσει
στο ίδιο πηγάδι?
Τόσο είναι το μέγεθος της καταστροφής!
Ο Θεός να μας φυλάξει από τέτοιους ηλεκτρομαγνητικούς "σωτήρες"!
Καλή νηστεία λοιπόν κι ας μην είναι μονομερής!
Ευχαριστώ, για την φιλοξενία !
Ηλεκτρομαγνητική;
ΔιαγραφήΜόνο εγώ δεν κατάλαβα;
πατέρα Χαράλαμπε,καλημερα,
ΑπάντησηΔιαγραφήεύκολο να κρυβόμαστε πίσω από την ανωνυμία των "ηλεκτρομαγνητικών" κειμένων αλλά ακόμη πιο δύσκολο να αγαπάμε χωρίς να βλέπουμε το πρόσωπο. κι όμως, η Παναγία, ο Χριστός, ο Θεός πατέρας είναι πρόσωπα υπαρκτά. Ζούμε την εποχή του Αγίου Πνεύματος, μια δύσκολη και πιο απιστη εποχή αφού δεν βλέπουμε το ...χαμόγελο της Παναγίας στα παιδιά της, αφού δεν βλέπουμε το μαστίγιο να σκίζει τη σάρκα του Χριστού, αφού δεν πιάνουμε τις πληγές του Αναστημενου!
Σας παρακαλώ πατέρα, συνεχίστε να επικοινωνείτε μαζί μας μέσω του ηλεκτρονικών μέσων αφού δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε αλλιώς... συνεχίστε να γράφετε κείμενα που εξηγούν την Αλήθεια της πίστης μας, που τονώνουν το ηθικό μας!
"Μην φοβάστε!Να προσευχεσθε" είπε πολλές φορές Ο Χριστός στους μαθητές του...
Ας χαμογελάμε λοιπόν πιο συχνά, ας σταματήσουμε να ρωτάμε τα πώς τα τα γιατί, ας αγαπάμε πιο πολύ, ας δεχόμαστε τους άλλους ετσι όπως είναι δίχως να τους κρίνουμε. Έτσι θα κάνουμε ένα βήμα πιο μπροστά, ένα βήμα πιο ανθρώπινο και συνάμα πιο χριστιανικό.