"Ο Θεός αγαπάει κι εμάς και τις αμφιβολίες μας.."

Κι όμως οι αμφιβολίες μας δεν εμποδίζουν τον Θεό να μας αγαπήσει και να έρθει στην ζωή μας. Ο Θωμάς αμφισβητεί τους μαθητές περί της Αναστάσεως του Χριστού. «Θέλω να δω κι εγώ», λέει, «εάν δεν βάλω το δάκτυλο στις πληγές του Κυρίου δεν θα πιστέψω». Στον ευσεβισμό και νομικισμό μας, οι φράσεις αυτές του Θωμά ακούγονται σχεδόν ως βλασφημία. Στο Χριστό όμως, που ξέρει το βάθος κάθε ανθρώπινης καρδιάς, που δεν κρίνει επιφανειακά και εξωτερικά τα πλάσματα του, δεν ακούστηκε ως ύβρις, αλλά ως πείνα και δίψα συνάντησης. Θέληση για εμπειρία και βίωμα Θεού. 

Υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες που είναι γεμάτες πίστη και πολλές μορφές πίστεως που είναι γεμάτες αμφιβολία. Πιστός δεν είναι εκείνος που το δηλώνει αλλά αυτός που το φανερώνει στην καθημερινή πράξη της ζωής του. 

Δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε αμφιβολίες, η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά και πρόσωπα. Πρόσωπο ιερά και άγια, που πέρασαν σε κάποια φάση της ζωής τους από την δυσπιστία π.χ Ιωάννης Πρόδρομος, Θωμάς, Αβραάμ και Σάρα, Ιωσήφ κ.α. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν διαβάζουμε την Αγία Γραφή. Από εκεί ξεκινάνε πολλά. Μπορεί σε ένα σπίτι Ορθοδόξου Χριστιανού, να βρεις δεκάδες θρησκευτικά βιβλία αλλά δεν θα βρεις την Βίβλο, και το χειρότερο δεν θα τον δεις να την μελετάει. Το γιατί, μεγάλη συζήτηση. 

Όταν ο Θωμάς αμφισβητεί την Ανάσταση και ζητάει να γευτεί και ο ίδιος της Παρουσίας του Χριστού, ο Κύριος δεν τον μαλώνει, καταλαβαίνει και συγκαταβαίνει. Του εμφανίζεται, ανοίγει τα Χέρια του και αγκαλιάζει την αμφιβολία του, και τον Θωμά μαζί, θυμίζοντας του πόσο πολύ τον αγαπάει. 

Οι αμφιβολίες μας δεν εμποδίζουν τον Θεό να μας αγαπάει. Οι αμφιβολίες μας δεν εμποδίζουν τον Θεό να μας δώσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αρκεί όμως να κάνουμε αυτό που έκανε ο Θωμάς. Δηλαδή; Εδώ είναι το μυστικό. Ο Θωμάς μεταμορφώνει και μεταπλάθει την αμφιβολία του σε προσευχή και αναζήτηση του Χριστού. Την δυσπιστία του την αναγνωρίζει και την καταθέτει ενώπιον του Κυρίου. Δεν την κρύβει, δεν την κάνει θυμό και επίθεση στους άλλους. Την μεταλλάσσει σε αίτημα συνάντησης. 

Καμία αμφιβολία δεν μας κάνει άπιστους, απλά φανερώνει ότι είμαστε άνθρωποι. Ότι χρειαζόμαστε ενίσχυση από το Άγιο Πνεύμα, ότι μόνοι μας δεν μπορούμε και έχουμε ανάγκη της Παρουσίας του Κυρίου. Η αμφιβολία πρέπει να μεταμορφωθεί σε αίτημα συνάντησης με τον Χριστό. Ας Τον ζητήσουμε ακόμη και στο πιο βαθύ σκοτάδι της απιστίας μας, να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα μας αρνηθεί να τον Αγγίξουμε.