Ο θάνατος είναι μικρός όταν εμείς γελούμε.Το κλάμα του ποτέ δεν χωράει εντός μας, αν η η ζωή μας ζώνει... .....μακροπρόθεσμα, θα είμαστε όλοι ζωντανοί...θα ζούμε μέσα από τα παιδιά μας, τα παιδιά των παιδιών μας και μέσα από ολα αυτά τα μικρά καθημερινά, ασήμαντα και σημαντικά ταυτόχρονα αφήσαμε στο πέρασμά μας. Την καληνύχτα μου και τις ευχές μου για μια Κυριακή γεμάτη ήλιο και εντός και εκτός μας. Χριστίνα
Καλή μου Χριστίνα αυτό που περιγράφεις ονομάζεται φυσική αθανασία. Δε ξέρω βέβαια εάν θα μπορούσε να γεμίσει την δίψα μας για την αιωνιότητα του προσώπου μας..,......Ισως όμως να είναι και έτσι τα πράγματα. Να είσαι καλά και περνάς υπέροχα τις στιγμές σου!!!!!!!!!!!!!!
Θα έλεγα καλέ μου φίλε, για το οτιδήποτε μπορεί να μας δώσει λίγο φως στην καρδιά μας. Γι αυτό που ονομάζουμε μικροχαρές. Εαν τις ψάξουμε είναι πολλές. Βέβαια πάντα εκείνος θα μπορεί να κλάψει εντός μας. Αλλα δε νομίζω οτι και με το να σταυρώσουμε τα χέρια θα γίνει κάτι άλλο. Να μην ζήσουμε επειδή θα πεθάνουμε; Δε λέει.
Θα 'θελα να 'μουν λύκος. Να σκοτώνω άλλα ζώα μόνο για να τραφώ κι όχι γιατί θα τα μισούσα. Να ζω ελεύθερος στις ερημιές, να καλωσορίζω ουρλιάζοντας τις πανσελήνους και μιά μέρα να πεθάνω απο γεράματα, χωρίς ποτέ να έχω σκεφτεί ή φοβηθεί το θάνατο.
16 σχόλια:
Ο θάνατος είναι μικρός όταν εμείς γελούμε.Το κλάμα του ποτέ δεν χωράει εντός μας, αν η η ζωή μας ζώνει...
.....μακροπρόθεσμα, θα είμαστε όλοι ζωντανοί...θα ζούμε μέσα από τα παιδιά μας, τα παιδιά των παιδιών μας και μέσα από ολα αυτά τα μικρά καθημερινά, ασήμαντα και σημαντικά ταυτόχρονα αφήσαμε στο πέρασμά μας.
Την καληνύχτα μου και τις ευχές μου για μια Κυριακή γεμάτη ήλιο και εντός και εκτός μας.
Χριστίνα
poly sofa logia..
isws apodeixtei kai filos mas sto telos.
poios kserei...
Εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει στο τέλος. Ασφαλώς και μπορεί να αποδειχθεί φίλος μας.
Ωστόσο όμως θα μας έχει βγάλει την ψυχή.
ΘΑΝΑΤΟΣ!Μια δύσκολη έννοια.
Πολλοί τον επιθυμούν.Άλλοι πάλι τον φοβούνται.Το σίγουρο είναι ότι θα έρθει για όλους.
Τους χαιρετισμούς μου π.Λίβυε!
Υ.Γ.
"Ποίος είναι αυτός ο θάνατος
που από παιδί με κάνει,
να κλαίω όποτε θα δω
δικό μου να ποθάνει."
Αυτός θα έρθει χωρίς να ρωτήσει κανέναν μας.
Κι όσο ζούμε, λοιπόν, για ποιο πράγμα αξίζει να παλεύει κανείς;..
Για μένα, αυτό είναι το ερώτημα.
Κι εσύ που δε θες να πεθάνεις
τι παριστάνεις;
(Π.Κ. από το "Έσχατος φίλος")
Θάνατος δεν υπάρχει.
Ναι, όλοι στο σύμπαν έχουμε πάθει παράκρουση και πιστεύουμε εσφαλμένα πως υπάρχει!!!!!
@XRISTINA G.V
Καλή μου Χριστίνα αυτό που περιγράφεις ονομάζεται φυσική αθανασία. Δε ξέρω βέβαια εάν θα μπορούσε να γεμίσει την δίψα μας για την αιωνιότητα του προσώπου μας..,......Ισως όμως να είναι και έτσι τα πράγματα.
Να είσαι καλά και περνάς υπέροχα τις στιγμές σου!!!!!!!!!!!!!!
@ερΑσιτεχνης ανθρωπος
Ισως.....εεεε; Για να δούμε τελικά!!!
@ π.Χαράλαμπος
Αφελφέ, έτσι είναι, αλλά εάν, λέω εάν πράξουμε εκείνο που έλεγε, ο Καζαντζάκης, ότι " θάνατε μόνο τα κόκαλά μου θα σ΄αφήσω....." ? ? ?
Την αγάπη μου.....!!!!!!!!!
@ Ρωτόκριτος
Πολύ ωραία η μαντινάδα σου ρε φίλε.
Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα τις στιγμές που σου χαρίζει ο Θεός!!!!
@Δημήτρης
Θα έλεγα καλέ μου φίλε, για το οτιδήποτε μπορεί να μας δώσει λίγο φως στην καρδιά μας.
Γι αυτό που ονομάζουμε μικροχαρές. Εαν τις ψάξουμε είναι πολλές. Βέβαια πάντα εκείνος θα μπορεί να κλάψει εντός μας. Αλλα δε νομίζω οτι και με το να σταυρώσουμε τα χέρια θα γίνει κάτι άλλο.
Να μην ζήσουμε επειδή θα πεθάνουμε; Δε λέει.
@Π.Κ.
Αδελφέ σε ευχαριστούμε για τους όμορφους στίχους που αφήνεις στα περάσματα σου απο την γειτονιά μας!!!!!!
@Γιώργος Χρηστινίδης
Πες μας κάτι γι αυτό αδελφέ θα με ενδιέφερε........!!!!!!
Να περνάς καλα!!!!!
Θα 'θελα να 'μουν λύκος.
Να σκοτώνω άλλα ζώα μόνο για να τραφώ κι όχι γιατί θα τα μισούσα.
Να ζω ελεύθερος στις ερημιές, να καλωσορίζω ουρλιάζοντας τις πανσελήνους και μιά μέρα να πεθάνω απο γεράματα, χωρίς ποτέ να έχω σκεφτεί ή φοβηθεί το θάνατο.
Δημοσίευση σχολίου