8 Ιουλ 2008

Ενας Πατέρας που ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ....

*Αφιερωμένο στην Λυγερή

Τα λόγια πιστεύω ότι είναι περιττά και χωρίς καμία ουσία, όταν βρίσκεσαι μπροστά σε τέτοιες εικόνες. Ενας άνθρωπος με όλα τα γράμματα της λέξης κεφαλαία!!! Έναν τέτοιο Πατέρα θα είχε στο μυαλό του ο Ιησούς όταν για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία ονόμαζε τον Θεό, Πατέρα!
Δεν πρόκειται για χολιγουντιανή ταινία, αλλά για την ίδια τη ζωή!!!!





35 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

Συγκλονιστικός Πατέρας.
Συγκλονιστικός Άνθρωπος.
Μακάρι να έχουμε ένα μικρό κομμάτι από το κουράγιο του όταν το χρειαστούμε.

Katerina είπε...

συγκινητικό

Adonios GK είπε...

Η δύναμη της θέλησης και της αγάπης!
Εντυπωσιακό!

Ανώνυμος είπε...

η ψυχή του σημαδεμένη και προικισμένη απο τις ανταυγειες της αγάπης!!! απο την πληγή που ξεπροβάλει μέσα απο τα σωθικά του... αγκαλιασε τον πόνο και εδωσε την χαρά...

αληθινός πατέρας!!!!

σ΄ευχαριστώ π. Λύβιε!

ζαφορα είπε...

Κι όμως αληθινό.
Η δύναμη της ψυχής του ανθρώπου
σε όλο της το μεγαλείο.

Πώς μπορούμε όμως να χαρακτηρίσουμε
την ύπαρξη του Καιάδα
στην Αρχαία Ελλάδα ;
Δύναμη για να αφαιρεθεί
η ζωή από κάποιον που γεννήθηκε
ανήμπορος να επιβιώσει μόνος,
απόρριψη, η απαλλαγή από το πρόβλημα
που δεν αντιμετωπίζεται, όπως
και την δέσμευση.
Πώς χαρακτηρίζεται, απανθρωπιά ,
ή ανθρωπιά ;
Βέβαια με τα σημερινά δεδομένα
είναι έγκλημα και μάλιστα απάνθρωπο.

Με βρίσκεις σύμφωνη, ότι πρέπει πάντα
ο άνθρωπος να προσφέρει
και να βοηθά με όση δύναμη έχει.

Καλό απόγευμα

Δημήτρης είπε...

Πόσο ποθώ αυτόν τον Πατέρα...
Γιατί κι εγώ, ανάπηρος είμαι...

Katerina είπε...

όλα αυτά μου φέρνουν στο μυαλό το τεράστιο δίλλημα της ευγονικής και της επιλογής

Άστρια είπε...

Λέξεις κλειδιά: Πατέρας, Αγάπη.

Οι υπόλοιπες συνοδές λέξεις (δύναμη, θέληση, εξαντλητική κούραση, αφοσίωση, στόχος, αυτοθυσία, ήρωας ... τόσο ισχυρές νοηματικά λέξεις) περικλείονται ή απορρέουν από αυτές τις δύο.

Καλό βράδυ.

Theoprovlitos είπε...

Στην Ελλαδα η ζωη των ανθρωπων αυτων ειναι ζωη εν ταφω.

Δεν ειναι μονο η ψυχικη δυναμη να ξεπερασουν το σταυρο που σηκωνουν αλλα εχουν να αντιμετωπίσουν και τους Αντι-Κυρηναιους που τους κανουν τον σταυρο ακομα βαρυτερο.

Τουλαχιστον σε αυτον τον πατερα του δοθηκε η ευκαιρια να δείξει το μεγαλειο του. Εδώ στο Κωσταλέξι ΠΟΣΑ ψυχικα αποθεματα πρεπει να διαθετει κανεις;

π. ΛίΒυος είπε...

@A.F.Marx
Μακάρι φίλε μου, μακάρι. Σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου και τα όμορφα σχόλια που άφησες.

π. ΛίΒυος είπε...

@ocean soul
Την Καλημέρα μου!!!Πραγματικά συγκλονιστικό!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Adonios
Φίλε Καλημέρα. Μπήκα και στο όμορφο μπλόκ σου και το είδα. Υπέροχο. Να είσαι καλά!

π. ΛίΒυος είπε...

@Ανώνυμος
Γράφεις όμορφα. Αν μας έλεγες και το όνομα σου θα ήταν πιο όμορφα ακόμα χαχαχαχαχαχ
Αλλα όπως σε αναπαύει !!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@ζαφορα
Ειναι ενα θέμα αυτο που θέτεις το οποίο όμως χρειάζεται μεγάλη συζήτηση.
Το ερώτημα γενικότερα περί οποιασδήποτε μορφή ζωής, είναι, μπορούμε να καταστρέψουμε κάτι το οποίο δεν μπορούμε σε ενδεχόμενο λάθος μας να ξαναδημιουργήσουμε.....σίγουρα όμως το θέμα είναι πολύ δύσκολο και πολύπλοκο, που μάλλον έχει περισσότερα ερωτήματα από απαντήσεις....

Την Καλημέρα μου....

π. ΛίΒυος είπε...

@Δημήτρης
Επειδή πλέον καταλαβαίνω την σημειολογική σου γλώσσα, θα συμφωνήσω με την λαχτάρα σου, θα ήθελα και εγω ένα τέτοιο πατέρα!!!!!

Την αγάπη μου και την εκτίμηση μου!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@ocean soul
Θέματα που σαφέστατα πρέπει να μας απασχολούν...

π. ΛίΒυος είπε...

@Άστρια

Ναι, Δυνατές λέξεις και όχι αυτονόητες αλλά ζητούμενες.....

Καλή σου μέρα!!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Theoprovlitos
Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!!!!
Οντως όπως στην εν Ελλαδι πραγματικότητα είναι αθλία, όπως άλλωστε και τόσα άλλοτε. Ας ελπίζουμε...
Την Καλημέρα μου !!!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Π.Λιβυε
Συγνώμη που δεν ανταποκρίθηκα άμεσα στο κάλεσμά σου , ήμουν εκτός έδρας . και σήμερα το είδα..
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ φίλε μου για την αφιέρωση και την αγάπη σου.
Μεγάλο λόγο δεν λέω πια για τίποτα αλλά όσο κι αν σου –σας- φαίνεται περίεργο ο πατέρας που είδαμε στο video είναι ένας ευτυχισμένος, ένας υπερφυσικός, άνθρωπος πέρα από κάθε λογική και ανθρώπινο μέτρο. Και το κλάμα του είναι λυτρωτικό ,τα δάκρυ του δροσερό απόσταγμα που νοτίζει την ψυχή του και καταπραΰνει τη φλόγα της. Κι όλη αυτή η υπέρβαση είναι το αποτέλεσμα της έκρηξης της Αγάπης η οποία σαν μια βόμβα μεγατόνων εκρύγνηται και αφού δυναμιτίσει και το τελευταίο του κύτταρο βγαίνει προς τα έξω δύναμη ικανή να σηκώσει τη γη στα χέρια του .
Αυτή όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος φίλε μου .
Υπάρχει και η άλλη αυτή που δείχνει χιλιάδες άλλους γονείς που δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της μοίρας τους. Ισοπεδώνονται γίνονται κακοί και εσωστρεφείς δυστυχείς ,άβουλοι και άπονοι από τον πολύ πόνο Αυτοί είναι που θέλουν βοήθεια ,καλέ μου, από όλους εμάς. Στο λέω μετά λόγου γνώσης γιατί έχω γνωρίσει και τις δύο κατηγορίες των «Ιδιαίτερων» αυτών ανθρώπων. και θα σταματήσω εδώ….
Την αγάπη μου και την απεριόριστη εκτίμησή μου έχεις

Λυγερή ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://ligery.pblogs.gr

π. ΛίΒυος είπε...

@λυγερη

Αυτό που λες καλή μου Λυγερή δεν είναι έξω από την γνώση μου και την εμπειρία μου.
Σαφέστατα και το γνωρίζω από την καθημερινή μου συναναστροφή με ανθρώπους που ο πόνος τους διέλυσε.

Για τον λόγο αυτό έχω ήδη γράψει ένα κείμενο που θα είναι η συνέχεια αυτής της ανάρτησης, και θα μιλάει ακριβώς για αυτό το θέμα.
Εγω ο ίδιος που γράφω κι μιλάω μάλλον ανήκω στην δεύτερη κατηγορία. Εκείνων που ο πόνος του καταποντεί.

Ωστόσο όμως, πρέπει να φωτίζουμε και εκείνες τις περιπτώσεις ανθρώπων που ανακάλυψαν εσώτερες δυνάμεις που δε γνώριζαν πως κατέχουν. Που ζωντάνεψαν την ελπίδα εκεί που όλα έμοιαζαν τελειωμένα.

Δε νομίζεις και εσύ καλή μου Λυγερή ότι οφείλουμε να αναδεικνύομαι και το φως..........

Με αγάπη και εκτίμηση !!!!

Theoprovlitos είπε...

Ισως να επρεπε καποτε να δοθουν και μεταλλια σε παραολυμπιαδα γονεων. Να βραβευθουν αυτοι που τρεχουν μαραθωνιο μετ εμποδιων. Αυτοι που σπρωχνουν καροτσακια από την ώρα που το μωρο τους γεννηθηκε μεχρι την ωρα που κλεινουν τα ματια τους με την αγωνια "τι θα απογινει τωρα το μωρο τους".

Αυτους τους αλλους που τους καθηλωσε ο πόνος και τους εκανε κακοκτροπους εμεις τους καναμε ετσι. Γιατι στην εποχη του beautiful people και του easy life (εσκεμμενα χρησιμοποιω ξενικους όρους) το προβλημα τους ουδεποτε εγινε και δικο μας.

Χαρηκα παντως οταν ειδα πως στην παραολυμπιαδα 2004 τα σταδια ηταν σχεδον γεματα. Που είμαστε όλοι αυτοί όλον τον υπολοιπο χρονο; Θεατές στο σταδιο, θεατές και στη ζωή; Ή μηπως αυτος ο αρρωστημενος τρόπος ζωης μας εχει συντριψει τοσο που δεν προλαβαινουμε να απλωσουμε το χερι στον διπλανο μας και να παμε ΕΜΕΙΣ βολτα το παιδι του γειτονα με το αναπηρικο καροτσακι.

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Καταπληκτική η ανάρτηση σου Π.λίβιε
..Τι να πω ..τα είπαν όλα..τα παιδιά παραπάνω ... και ειδικά ο Theoprovlitos ..

Απλα αξίζει για το πρόσωπο που έγινε και αφιερώνεται η ανάρτηση!!!
Ενα πρόσωπο με μεγαλείο ψυχής ..Μια ακούραστη αγωνίστρια της ζωής ,..Το φιλαρακι μου την
ΛΥΓΕΡΗ ..να σαι καλά

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Αγαπημένοι μου.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την προσέγγιση στο θέμα από τον φίλο
μας τον "θεοπρόβλητο"-τι κρίμα να μου λείπει από τον ΠΗΓΑΙΜΟ- .
Όχι ότι δεν συμφωνώ με την δική σου αγαπημένε μου π.Λιβυε
αλλά να ΄το θεωρώ φυσικό ο γονιός να τα δίνει όλα για το παιδί του άρρωστο ή γερό. Τι μεγαλύτερη ευτυχία από το να αξιώνεται και να μπορεί να το κάνει.? Τώρα αν ξεπερνά και τον εαυτό του όπως ο ήρωας της ανάρτησή σου έ. αυτό και αν είναι δικαίωση και ευτυχία για τον ίδιο.
Σημειώση¨: Αν ήθελα να αναφερθώ σε προσωπικά μου βιώματα με το παιδί
μου, στην μετάβασή μου από την γή στον ουρανό, πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν κάποιες στιγμές τουλάχιστον να γνώριζαν αυτού του είδους την απερίγραπτη ευτυχία καμωμένη από ατόφια Αγάπη Όσο και αν ακούγεται εξωπραγματικό, μέσα απο τα μάτια της Μαρίας μου ένοιωσα τι σημαίνει έρωτας για την ζωή και πόσο αξίζει να την υπηρετούμε.
Όσο για τον φιλαράκο μου τον
periploys, μην τον ακούτε ,αυτός
είναι φιλαράκι μου και μούχει αδυναμία. Η μαρτυρία του δεν πιάνεται...όπως και η δική μου για αυτόν τον εξαιρετικό καθαρόαιμο Κρητικό και άνθρωπο.!
Λίβυε σε Ευχαrιστώ για την απανεμιά ,αλλά και την δροσιά δίπλα στην ζεστασιά και την στοργή για τον άνθρωπο που βρίσκει κανείς στην σελίδα σου
με το ανθρώπινο πρόσωπο που της έχεις δώσει.
Την αγάπη μου σε Σένα και την εξαιρετική ( Την ζηλεύω ) παρέα σου. Καλό καλοκαίρι να έχετε.
Λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http"//ligery.pblogs.gr

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Πάντα ήθελα να δω το θεό, να αντικρίσω το πρόσωπό του, να δω πως είναι, με τι μοιάζει.
Και μου τον έδειξες εσύ.
Είναι βέβαιο οτι ο Χριστός αυτόν τον άνθρωπο είχε κατά νου όταν αποκάλεσε το θεό ΠΑΤΕΡΑ.

Να είσαι καλά γιά τα λυτρωτικά δάκρυα που μου χάρισες.

π. ΛίΒυος είπε...

@ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
Βεβαίως και αξίζει το πρόσωπο της αφιέρωσης, όχι γιατί είναι φίλη σου αλλα γιατί ειναι ανθρωπος ουσίας...

Τα λεμε φίλε!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@λυγερη
Να είσαι καλα. Σε αγαπάμε και σε θαυμάζουμε!!!!

Φιλια στα κορίτσια σου!!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Βασιλιάς της μοναξιάς

Αγαπητέ Φίλε μου, να είσαι καλά!!!!!
Εχεις την αγάπη μου, μα πιο πολύ Του Θεού, έστω και εάν είναι μια περίεργη και ακατανόητη πολλές φορές Αγάπη!!!!

Τα δάκρυα σου, δρόσος της καρδιάς μου!!!!!

Ανώνυμος είπε...

άγιοι...πραγματικοί άγιοι. Καθρέπτες θείας Ουσίας τα μάτια του γιού και ο ιδρώτας του πατέρα. Την ευχή τους να έχουμε όσοι νομίζουμε πως είμαστε πατέρες. Την ευχή τους να έχουμε όσοι νομίζουμε "ταπεινά" πως δικαιούμαστε κάποια γωνιά του Παραδείσου. Κάποιοι που νομίζουμε πως κουραστήκαμε στη ζωή μας. Βιαστές αρπαζουν τη Βασιλεία των Ουρανών...και ΑΥΤΟΣ ο πατέρας είναι βιαστής. Δεν θα του ζητηθεί τίποτε άλλο. Την ευχή του να εχουμε όλοι.

Χριστίνα (lbt) είπε...

Τι άλλο να πω; όλα τα παραπάνω σχόλια εκφράζουν αυτά που ενιωσα βλέποντας αυτή την ιστορία.
Ευχαριστούμε και χαιρετισμούς απο τη Θεσσαλονική!

Ανώνυμος είπε...

το π. Λίβυος είναι ψευδώνυμο ή είσαι ιερέας;

π. ΛίΒυος είπε...

@egolpio
Σε ευχαριστώ Φιλε για την παρουσία σου, στο ελάχιστο χώρο μου και για τα ουσιώδη και όμορφα σχόλια σου.

Να είσαι καλα και πραγματικά την ευχη τους να έχουμε!!!!!

Την αγάπη μου και την εκτίμηση μου!!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@little beautiful things

Την Καλημέρα μου στην όμορφη Θεσσαλονίκη και να αγαπάτε τον ΠΑΟΚ μας, την δεύτερη μεγάλη μου αγάπη χαχαχαχαχαχα!!!!!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Ανώνυμος

Δεν είναι ψευδόνυμο και είμαι κανονικός ιερέας της ορθοδόξου εκκλησίας! Για περισσότερα διάβασε εδώ παλαιότερη ανάρτηση:
http://plibyos.blogspot.com/2008/03/blog-post.html

Την Καλημέρα μου!!!!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Αυτό είναι το πρότυπο ενός πατέρα και είναι πράγματι εκπληκτικό.Ο Θεός ίσως του χάρισε,μέσα στην ατυχία της ασθένειάς του,έναν τέτοιο άνθρωπο για να τον περιβάλλει με τόση αγάπη.Του έστειλε έναν άγγελο στη γη,να του δείξει την αγάπη.
Εκπληκτικός πατέρας,με τόση δύναμη,κουράγιο και ψυχικό σθένος.Ας μην τον συγκρίνουμε με τους δικούς μας γιατί νομίζω πως σχεδόν κάθε σύγκριση με άλλον άνθρωπο,θα ήταν άδικη.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι και είναι δώρα Θεού...

Χριστίνα (lbt) είπε...

ως Τουμπιώτισσα, αν και δεν ασχολούμαι με τα ποδοσφαιρικά, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς με τον ΠΑΟΚ!! χαχαχα!!
Καλή βδομαδα π.Λιβυε!