6 Μαΐ 2009

Ούτε ψίχουλο από το τραπέζι της πολιτικής εξουσίας

Μα αλήθεια πίστευε κανείς νοήμων και εχέφρων άνθρωπος κάτοικος της μεταπολιτευτικής Ελλάδος ότι θα μπορούσε η Βουλή των Ελλήνων, όχι να δικάσει, όχι να πάρει απόφαση καταδικαστική για βουλευτή, υπουργό, αλλά απλά να αποδώσει μια υπόθεση στην οποία εμφανώς εμπλέκεται με αφανείς και αδιευκρίνιστες οικονομικά και ηθικά διαδικασίες μέλος της, στο φυσικό δικαστή του; Όχι για να καταδικάσει αλλά για να διαλευκανθεί η υπόθεση; Όπως άλλωστε θα γινόταν σε παρόμοια υπόθεση για τον κάθε Ελληνα πολίτη;
Αστεία πράγματα. Ούτε έγινε, ούτε πρόκειται κάτω από αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα να γίνει ποτέ μια τέτοια ενέργεια.

Αναρωτιέμαι και μαζί μ' εμένα ένας ολόκληρος κόσμος, ποιος απλός πολίτης θα είχε εις βάρος του, δεν λέω αποδείξεις αλλά ενδείξεις τέτοιας μορφής χρηματισμού, επιορκίας και άλλων παρανόμων ενεργειών και δεν θα οδηγούντο στην ονομαζόμενη δικαιοσύνη; Αλίμονο τα δικαστήρια και οι φυλακές έχουν γεμίσει με ανθρώπους που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας μας για ασήμαντες ηθικά και οικονομικές υποθέσεις, οχι τώρα που επρόκειτο για μείζον σκάνδαλο πρωτίστως πολιτικής, ηθικής αλλά και ποινικής ευθύνης.
Είναι πασιφανές ότι αυτό που ονομάζουμε πολιτικός κόσμος είναι μια καλά οργανωμένη συντεχνία. Ένα δυνατά δομημένο σύστημα εξουσίας που προσφέρει δόξα, χρήμα και πλουτισμό. Βέβαια από αυτό το ισχυρό σύστημα τρώνε πάρα μα πάρα πολύ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Έμμεσα ή άμεσα μασουλίζουν πολύ από την κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική "δημοκρατία" . Για αυτό και παραμένει παρόλα τα τραύματα του ισχυρός ακόμη ο δικομματισμός στην Ελλάδα.
Βλέπεται δεν φτάνει μόνο να αηδιάζεις, να ψηφίζεις την αποστροφή σου στο πολιτικό σύστημα στα γκάλοπ και τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις. Ούτε όλη την τετραετία να καταγγέλλεις, να μεταβάλλεσαι σε επαναστάτη του καναπέ και την μέρα των εκλογών σε επαίτη και δούλο της δικομματικής διαπλοκής.
Θα πρέπει κάποια στιγμή πέρα απο τις διαπιστώσεις και την απορριπτική συμπεριφορά προς τον Παυλίδη και τον κάθε Παυλίδη, να πάρεις και την οριστική απόφαση ώστε να πάψεις να τρως ή να επιθυμείς να φας από το ίδιο πιάτο της πολικής εξουσίας και διαπλοκής. Όχι μόνο από το κύριο μενού αλλά ούτε από τα ψίχουλα που θα πέσουν από το τραπέζι τους. Και νομίζω ότι όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε ποια είναι τα ψίχουλα που πετάει η πολιτική εξουσία στους «ραγιάδες» του δικομματισμού για να τους κρατάει δέσμιους.


π.Λίβυος

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πατέρα Λίβυε ,
τι νόημα έχει να κερδίσεις τον κόσμο όλο και να χάσεις την ψυχή σου; Πρόκειται για άνθρωπο , μιλώ για τον Νεοδημοκράτη πρώην υπουργό, που είναι συνδεδεμένος με το βουλευτικό θώκο για τριάντα χρόνια. Λες και αυτός αποτελεί κάποιο μηχανισμό υποστήριξης της ζωής του. Συνήθως όποιος ξεκινάει από ανώνυμος και περήφανος (η νόσος του Εωσφόρου για την οποία και εξέπεσε των αγγέλων) και στοχεύει στην παρασιτική αναρρίχηση το καταφέρνει μόνο με μεθόδους του πιο ασεβούς τυχοδιωκτισμού. Διότι μία ζωή δεν φτάνει για να ξεκινήσεις από ένα μικρό χωριό και να γίνεις βουλευτής. Είναι πράγματι συνταγματική δημοκρατία το πολίτευμα ή πρόκειται για εκδημοκρατισμένο όνομα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος; Το έχω ζήσει και σας το λέω, τα πιο ευαίσθητα πλάσματα, τα πιο φιλάνθρωπα και αγαθά, η Ελλάδα τα στέλνει με καταθλίψεις στα ψυχιατρεία ή σε παγκάκια στις πλατείες των ναρκωτικών. Άλλες φορές στο έγκλημα και πολύ λιγότερο στην τέχνη. Αλλά πείτε μου πως ένας καλλιτέχνης μπορεί να βοηθήσει το έργο του όταν η πολιτική ασκείται με τόσο εκκωφαντικό τρόπο; Τόσος θόρυβος στην ατμόσφαιρα ....
Φώτης Θαλασσινός.

samson rakas είπε...

300 βουλευτές επί 4 χρόνια κάθε φορά μας κάνει αρκετές χιλιάδες. ε λοιπόν, τόσες ακριβώς χιλιάδες θα είναι και τα παραδείγματα προς αποφυγήν στο νέο κόσμο που θα γεννηθεί αργά ή γρήγορα.

θέλω να πω, τα ψίχουλα πρέπει να τα αρνηθούμε όχι λόγω της μικρής τους ποσότητας αλλά εξαιτίας της ιδιότητας τους συνολικά.

δεν αποδέχομαι κανέναν για εκπρόσωπο μου, που ούτε γνωρίζω κι ούτε θα γνωρίσω ποτέ, κάποιον που εκλέγεται μέσα από μία έμμεσα επιβαλόμενη κυριακάτικη διεργασία στην οποία δε συμμετέχω. έναν άνθρωπο παρανοϊκό από τη λαγνεία της επιβολής και της αναγνώρισης και κατ' ανάγκη κυκλωματία της νομοθεσίας που κορυφώνεται στον εγκλεισμό κάθε μορφής. το κράτος μου είναι εχθρικό διότι με αντιμετωπίζει ως τέτοιο, και καλά κάνει.

αυτό λέω λοιπόν κι ας τους το πούμε, "κύριοι, είμαστε μή διαχειρήσιμοι".

για το θέμα μας τώρα, η μή αποπομπή του βουλευτή, ειδωμένη μέσα από μία διαλεχτική των πραγμάτων, δεν αποδεικνύει τίποτα πρισσότερο από τι δίκιο μας.

το πρτφ.

π. ΛίΒυος είπε...

@Φώτης Θαλασσινός λέει" Το έχω ζήσει και σας το λέω, τα πιο ευαίσθητα πλάσματα, τα πιο φιλάνθρωπα και αγαθά, η Ελλάδα τα στέλνει με καταθλίψεις στα ψυχιατρεία ή σε παγκάκια στις πλατείες των ναρκωτικών......."

Σε νιώθω ρε αδελφέ μου. Κάνουμε υπομονή και συνεχίζουμε τον αγώνα μας ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Δίχως να αφήσουμε όλο αυτό τον τυχοδιωκτισμό να μας απογοητεύσει.

Τα λέμε.

π. ΛίΒυος είπε...

@samson rakas
Αδελφέ πολύ ωραίο το σχόλιο σου. Το προσυπογράφω.

Δείτε: http://toportatif.blogspot.com/

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα είναι πως ο συγκεκριμένος κύριος θα ξαναβάλει υποψηφιότητα και θα ξαναεκλεγεί... πανυγηρικα!

Άρα, όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης.

Την καλησπέρα μου.

Unknown είπε...

Τρομερό κείμενο πάτερ λίβυε μπορώ να το αναδημοσιέυσω αν δεν έχεις πρόβλημα.
Μην ξεχνάς ότι και οι Εβραίοι έχουν το ίδιο σύστημα δημοκρατίας και αν μελετήσεις τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών(τα αυθεντικά όχι τα παραποιημένα), θα δείς ότι έχουν προβλέψει το σύστημα δημοκρατίας και το έχουν φτάσει στα μέτρα τους.
Ο εωσφόρος κυριαρχεί σήμερα(με την μορφή της εξουσίας), ο πραγματικός πιστός πηγαίνει κόντρα στην εξουσία αυτή και πιστέυει στην Ανάσταση νεκρών και ζωντανών, άς ελπίσουμε ότι ο καιρός είναι κοντά...

ΥΓ
Σου αφιερώνω το video
http://www.youtube.com/watch?v=qBphhF3o50g

π. ΛίΒυος είπε...

@Ανώνυμος
Ετσι είναι όπως τα λες. Μια ζωή ραγιάδες.....
Καλησπέρα!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Το παιδί της πλατείας

Εάν εσύ κρίνει ότι θέλεις να το δημοσιεύσεις από μένα κανένα πρόβλημα. Τιμή μου !!!

Σε ευχαριστώ και πάρα πολύ για το τραγούδι που μου αφιέρωσες.