Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Σητλ προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς… (έτος 1854)."Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.
Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.
Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.
Πρέπει να ξέρετε ότι κάθε σωματίδιο της γης είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερό φύλλο, κάθε αμμουδιά, κάθε ομίχλη στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε έντομο με το βούισμα του είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου. Ο χυμός που τρέχει μέσα στα δένδρα περιέχει τις μνήμες του ανθρώπου με το ερυθρό δέρμα. Οι πεθαμένοι του λευκού ανθρώπου λησμονούν τη γενέτειρά τους όταν πάνε να περπατήσουν στ' άστρα. Οι δικοί μας πεθαμένοι ποτέ δεν ξεχνούν αυτήν την όμορφη γη, γιατί η μητέρα του ανθρώπου έχει ερυθρό δέρμα.
Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας. Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αδέλφια μας. Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών, η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος - όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας. Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.
Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε και να διδάσκετε στα παιδιά σας ότι τα ποτάμια είναι δικά μας αδέλφια και αδέλφια δικά σας. Θα πρέπει από κει και πέρα να φροντίζετε τα ποτάμια τόσο καλά όσο κι' έναν αδελφό σας. Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το δικό μας τρόπο ζωής. Το ίδιο του κάνει ένα κομμάτι γης ή ένα άλλο, γιατί αυτός είναι ένας ξένος που έρχεται τη νύχτα για να βγάλει από τη γη ό,τι χρειάζεται.
Η γη δεν είναι αδελφός του αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει το δρόμο του. Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του. Mεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας. Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου.
Αλλά ίσως να είναι έτσι επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα. Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά. Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;
Εμείς οι Ινδιάνοι προτιμάμε τον απαλό ήχο του ανέμου που χαϊδεύει την επιφάνεια της λίμνης και τη μυρουδιά του ανέμου που καθάρισε η βροχή του μεσημεριού ή αρωμάτισε το άρωμα των πεύκων. Ο αέρας είναι κάτι το πολύτιμο για τον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα, γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια πνοή: το ζώο, το δέντρο και ο άνθρωπος.
Ο λευκός άνθρωπος μπορεί να μην αισθάνεται τον αέρα που αναπνέει. Όπως ο άνθρωπος που αγωνιά πολλές μέρες, γίνεται αναίσθητος στη δυσωδία. Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας. Ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί. Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει για ν' απολαύσει τον γλυκαμένο από τα άνθη της πεδιάδας άνεμο.
Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας. Όλα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.
Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια. Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.
Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεος του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της. Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές. Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα. Αλλά ακόμα και την τελευταία ώρα θα φωτιστείτε με την ιδέα ότι ο Θεός σας έφερε σ' αυτή τη γη και σας έδωσε την κυριαρχία πάνω της και πάνω στον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα για κάποιο ειδικό σκοπό.
Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε. Πού είναι το πυκνό δάσος; Εξαφανίστηκε. Πού είναι ο αετός; Εξαφανίστηκε!
Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση......"
12 σχόλια:
Καλησπέρα π. Λίβυε.
Οι συμπτώσεις μεγάλες, να έχω διαβάσει αυτή την επιστολή προχθές.
Πραγματικά τόσο διαχρονίκά αληθινή και με όλη τη σοφία που έχει ο άνθρωπος όταν μεγαλώνει ως αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης. Πόσο μικροί και ανήθικοι φαίνονται μπροστά σ΄αυτή τη σοφία όλοι οι "Μεγάλοι". Και δεν καταλαβαίνουν το σημαντικότερο ότι καταστρέφοντας τη φύση σκοτώνουν και τον εαυτό τους, ή αν οι ίδιοι γλυτώσουν, τα παιδιά τους.
Είχα διαβάσει κάτι που μου άρεσε παληά σαν ευφηολόγημα, ότι ο άνθρωπος είναι για τη γη σαν ένας κακοήθης ιός, όπου εγκαθίσταται εξαπλώνεται και την τρώει σκοτώνοντάς τη, αλλά και πεθαίνοντας ο ίδιος τελικά μαζί της.
Καλή εβδομάδα π.Λίβυε, καλή δύναμη:)
υγ. η ανάρτηση στην οποία διάβασα προχθές την επιστολή του αρχηγού και έχει και άλλα στοιχεία για τους ινδιάνους και τραγούδια είναι εδώ
http://mpougarini.blogspot.com/2009/10/seatle.html
Το έχω διαβάσει πολλές φορές και πάντα έχει κάτι καινούριο να μου πει. Από φιλολογική άποψη, συνταιριάζει την απλότητα του λόγου με την εμβρίθεια του νοήματος. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι οι ιδέες του. Μακάρι εμείς οι πολιτισμένοι να είχαμε διδαχτεί από την σοφία των αγρίων.
Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή."
μήπως την σοφία των σοφων και την σύνεση των συνετών αθετεί αυτό το κείμενο?
μήπως εκείνος ο ανιμιστής είναι πιο πολύ χριστιανός από εμάς???
εγω σέβομαι την απλη και λιτή αλλα σαφή και σοφή τοποθέτηση του στα πράγματα, που πονά και διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο!
ας ήμασταν και εμεις λιγάκι ευαίσθητοι σαν και αυτόν!
Οι φυλές των Ινδιάνων εξαφανίστηκαν γιατί η ειρηνική τους πνοή δεν μπορούσε να συνυπάρξει με τις γλώσσες της φωτιάς της Δύσης. Όμως σαν άνεμος ανανέωσης τα λόγια τους, οι προσευχές τους , τα τραγούδια τους φυσάνε στην αιωνιότητα και όποιος θέλει και έχει το αυτί μπορεί να τα ακούσει. Ο Μαχάτμα Γκάντι δολοφονήθηκε το ίδιο και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και άλλοι πολλοί και στην Ελλάδα. Μόνο ο Χριστιανισμός επιζεί κι αυτό γιατί δεν είναι πια Χριστιανισμός αλλά οργανισμός που θρέφει όσους τον στηρίζουν. Προδοτικά για τις αξίες του , τους θρέφει. Αυτό δεν είναι βέβαια κάνονας αλλά...
Οι Ινδιάνοι όπως και πολλοί άλλοι λαοί, είχαν τη δική τους θρησκεία, Μεγάλο Πνεύμα κτλ.
Το ότι οι ιδέες τους, όπως και άλλων θρησκειών ιδέες, μοιάζουν με το Χριστιανισμό, κάνοντας μας να λέμε ότι αυτοί, είναι ίσως πιο πιστοί από εμάς, δεν είναι τυχαίο.
Οι θρησκείες έχουν ένα κοινό μεταξύ τους, δεν είναι η Αλήθεια.
Είναι όμως ο δρόμος για την Αλήθεια.
Και επειδή, κατά αυτό τον τρόπο έχουν μέσα τους την Αλήθεια, μας φαίνονται πολλά πράματα κοινά, ή γνωστά, σεβαστά εν πάσι περιπτώσει.
Το να αγαπάς και να σέβεσαι τη φύση γύρω σου, στην οποία ανήκει και ο συνάνθρωπος μας, είναι σα να σέβεσαι και να αγαπάς το δημιουργό της.
Πως όταν βλέπεις ένα υπέροχο κτίσμα, ο θαυμασμός σου και ο σεβασμός σου μεταφέρεται στο δημιουργό του, και δε σκέφτεσαι να το καταστρέψεις έτσι και εδώ.
Αλλά, τα της φύσης τα έχουμε για δεδομένα, ότι θα υπάρχουν για πάντα, ότι δε χρειάζονται φροντίδα και σεβασμό.
Από που είναι η τροφή μας;
Το δέντρο, το φυτό μεγαλώνει. Μεγαλώνει παίρνοντας τα συστατικά από το έδαφος.
Τρώμε τους καρπούς του. Μεγαλώνουμε κι εμείς. Το σώμα μας τρέφεται με τα συστατικά της ίδιας της Γης.
Η ίδια η γονιμότητα μας εξαρτάται από τη Γη. Τα μέλη μας, το αίμα μας, το σπέρμα μας, είναι όλα αποτέλεσμα της τροφής μας.
Πεθαίνουμε, πάμε πάλι πίσω στη Γη. Λιώνει το σώμα, (το σκεύος μας), και γίνεται πάλι συστατικά μέσα στη Γη. Το πνεύμα πάει όπου είναι πάει.
Συλλαμβάνουμε, γονιμοποιούμε βρέφη πάλι, και ούτω καθεξής.
Αν χαλάσουμε τη Γη, τι συνεπάγεται ότι χαλάμε;
Ιοί δεν είμαστε. Είμαστε δημιουργήματα του Πνεύματος, όπως και η Γη. Εξαρτόμαστε από τη Γη.
[Αν κάποιος, ήθελε να καταστρέψει το δημιούργημα του Πνεύματος, αλλά δε μπορούσε με την ευθεία οδό, τι θα κατέστρεφε ώστε να το πετύχει;]
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο θέμα:
“A human being is part of a whole, called by us the Universe, a part limited in time and space. He experiences himself, his thoughts and feelings, as something separated from the rest a kind of optical delusion of his consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest us. Our task must be to free ourselves from this prison by widening our circles of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty.”
Albert Einstein
___________________________________
"Ο άνθρωπος είναι κομμάτι του Όλου, το οποίο εμείς το ονομάζουμε Σύμπαν, ένα κομμάτι περιορισμένο στο χρόνο και το χώρο. Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, τις σκέψεις του, τα συναισθήματα του, ως κάτι χωριστό από από τα υπόλοιπα, ένα είδος οπτικής εξαπάτησης της συνειδήσεως του. Αυτή η εξαπάτηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες, και στην αγάπη που νιώθουμε για μερικά πρόσωπα που έχουμε δίπλα μας. Ο σκοπός μας πρέπει να είναι να ελευθερωθούμε από αυτή τη φυλακή, διευρύνοντας τους κύκλους της συμπάθειας μας, αγκαλιάζοντας όλα τα ζωντανά πλάσματα, και όλη τη φύση στην ομορφιά της.
Άλμπερτ Αϊνστάιν
Δε χρειάζεται να είναι Ινδιάνος κάποιος για να σκεφτεί έτσι.
Μπορούμε κι εμείς.
(Παρεμπίπτοντος όλες οι θρησκείες είναι πράγματι σεβαστές, διότι οδηγούν στον ίδιο προορισμό)
Καλή συνέχεια σε όλους.
Και κάτι ακόμα,
…“Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.”…
…“Αλλά ακόμα και την τελευταία ώρα θα φωτιστείτε με την ιδέα ότι ο Θεός σας έφερε σ' αυτή τη γη και σας έδωσε την κυριαρχία πάνω της και πάνω στον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα για κάποιο ειδικό σκοπό.”…
γράφει ο Ινδιάνος αρχηγός.
Πόσο πολύ φαίνεται η φώτιση, και το πνευματικό επίπεδο αυτού του ανθρώπου.
Ξέρει πως ότι έχουμε, όσα κι αν έχουμε, από το Θεό είναι δοσμένα. Ότι κι αν είναι αυτό, υλικό ή πνευματικό αγαθό.
Και είναι προετοιμασμένος να το χάσει, να το παραδώσει, όπου η μοίρα, το κάρμα, η ανώτερη θέληση, προστάξει.
Εμείς καθόμαστε ωραία κι αναπαυτικά επάνω στο εγώ μας, και νομίζουμε ότι εμείς δημιουργούμε, ότι μόνο με τον κόπο μας ή την καλή μας τύχη, αποκτούμε όσα αποκτούμε.
Δε μας περνάει καθόλου από το μυαλό, το ξεχνάμε, ότι ο Θεός μας τα έδωσε, κι αν είναι το θέλημα του και προς καλό μας, θα μας τα πάρει πίσω.
Και δε λέμε ούτε ένα ευχαριστώ.
Θυμίζει καθαρά τον Επίκτητο:
“Ποτέ και γιά τίποτε να μην πεις ότι «αυτό το έχασα», αλλά ότι «αυτό το επέστρεψα». Πέθανε το παιδί; Επιστράφηκε. Πέθανε η γυναίκα; Επιστράφηκε. Σου πήρανε το χωράφι;. Ε, και τούτο λοιπόν, επιστράφηκε. «Αυτός, όμως, που μου το αφαίρεσε, είναι κακός άνθρωπος». Τι σε μέλει, λοιπόν, μέσω ποιού ανθρώπου σου το απαίτησε Εκείνος που σου το είχε δώσει; Για όσο καιρό σου το δίνει, εσύ να το επιμελείσαι ως κάτι που δεν είναι δικό σου, όπως οι περαστικοί το πανδοχείο.”
Θυμίζει μια στάση ζωής, καθαρά Ινδουιστικής φιλοσοφίας.
Σίγησες. Ελπίζω μόνο να είσαι καλά.
@px
Καλά είσαι φοβερός. Με νιώθεις και με καταλαβαίνεις. Ολα καλα θα πάνε......
Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Και πολύ που με νιώθεις. Την αγάπη μου. Τα λέμε.
Όλα καλά θα πάνε:)))!!!!
εύχομαι από καρδιάς!
π.Λίβυε μη μασας...οπως θα σου λεγε ενας συγχρονος νεος...ανδριζου και κρααταιούσθό όπως θα σου ελεγε ο μεγας Απόστολος!
αφησου ελευθερος εκφραστης και αναζητητης του απλου και αδειδωλευτα μη αποκρυπτογραφημενου λογου...και ασε ελευθερο τον καθενα να γραφει και να λεει οτι θελει!
η απογοητευσις εις το εκκλησιαστικον περιβαλλον μαυρο συννεφο που καταπλακωνει καρδιες...απαντα με ενα χαμογελο καρδιακο σε ολα αυτα!
Να υποθέσω ότι οι περιπλοκές αποδεικνύονται μεγαλύτερες; Ελπίζω μόνο όλα να πάνε καλά. Μας έλειψες.
@Άστρια
@Modern Father
@px
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας. Όντως είμαι σε κάποια φάση, αλλά νομίζω ότι τελικά θα πάνε όλα καλά.
Από την καρδιά μου σας ευχαριστώ!!!!!
Δημοσίευση σχολίου