12 Φεβ 2014

Όσο μπορούμε και αντέχουμε….




 παπα-Λίβυος 

Συνήθως οι άνθρωποι έχουν όμορφες και καταπληκτικές ιδέες, σχέδια υψηλά, εμπνεύσεις φανταστικές και θεωρίες άριστες. Παρά ταύτα όμως, ενώ σκέφτονται υπέροχα πράγματα, αδυνατούν να τα πραγματοποιήσουν. Γιατί ; γιατί ο άνθρωπος είναι κακός και «δεν θέλει;»
Είναι σίγουρο ότι το «θέλω» του κάθε ανθρώπου είναι απολύτως ελεύθερο; Ότι ενεργεί σε απόλυτο βαθμό δίχως δεσμεύσεις και προγραμματισμούς του παρελθόντος, της αγωγής, του πολιτισμού των πληγών και τραυμάτων του;

Οι άνθρωποι δεν κάνουμε πάντα αυτό που σκεφτόμαστε ή ονειρευόμαστε ή ποθούμε ιδεατά, αλλά εκείνο που αντέχουμε, που μπορούμε σε κάθε φάση της ζωής μας. Εκείνο που οι ψυχικές και σωματικές μας καταστάσεις μας επιτρέπουν.

Μη με ρωτήσεις «και τι μπορούμε;» «Και πως θα ξέρουμε τι μπορούμε;» Από την στιγμή που ρωτάς δεν υπάρχει απάντηση, γιατί η ερώτηση σου είναι νους και το πιο πιθανόν άμυνα για να μην κάνεις τίποτα. Ξέρεις, ο νους, όταν νιώθει ότι έρχεται μια αλλαγή, κάνει τα πάντα για να μην πραγματοποιηθεί.

Όταν ζεις δεν ρωτάς, απλά ζεις και κινείσαι στην ροή της πρόνοιας του Θεού κι αυτή η εμπειρική σου επαφή με την ζωή και τον Χριστό μας, σου φέρνει τις απαντήσεις. Εσύ δεν καλείσαι να ρωτήσεις, αλλά να ζήσεις. Ας αφήσουμε και λίγο χώρο στο Θεό να ενεργήσει μέσα μας, μέσα από την εμπειρία της ζωής και όχι μονομερώς από την σκέψη. Η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα να το λύσουμε, αλλά μια εμπειρία που πρέπει να ζήσουμε.

Ας μάθουμε λοιπόν να ζούμε μέσα στην αποδοχή του εαυτού μας και του άλλου, μέσα στην ταπείνωση εκείνου που αντέχουμε και μπορούμε και όχι εκείνου φανταζόμαστε. Να αποδεχόμαστε τον άλλο όχι έτσι που εμείς θα θέλαμε να είναι ή ονειρευόμαστε ότι είναι, αλλά όπως είναι.

Και ας μην ξεχνάμε, ότι μέσα μας υπάρχει μια μη αξιαγάπητη πλευρά που ζητά επίμονα να αγαπηθεί. Όσο αυτό δεν γίνεται διαμαρτύρεται μέσα από αντιφάσεις και περιπλοκές στην ζωή μας.
Μέσα μας υπάρχει ένα θηρίο που ουρλιάζει από πείνα. Πεινάνε οι βαθιές ανάγκες του. Σταμάτα να το ταΐζεις τροφές που δεν γεμίζουν την πείνα του. Δώστου την ανώτερη Τροφή, δώσε Χριστό στην πείνα σου!!!


13 σχόλια:

Διαβάτης είπε...

Πάτερ Λίβυε ,

πόσο τρυφερά μας αγκαλιάζετε με τη γραφή σας ...

φαντάζομαι με τη καρδιά σας πόσο;

σας ευχαριστούμε ...

εύχεσθε :)

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Καλησπέρα πάτερ μου!
Τα κείμενά σου είναι πραγματικά υπέροχα. Μια όμορφη, διεισδυτική προοπτική.

Να εύχεσαι.
Καλό ξημέρωμα.
Την ευχή σου.

π. ΛίΒυος είπε...

Καλημέρα σε ολους!!! Ο Θεός μαζι μας!!!

Ανώνυμος είπε...

Ας ζήσουμε μια καλημέρα λοιπόν, για αρχή :)

Ανώνυμος είπε...

...πόσο ο Θεός μας αγαπάει και μας δίνει τις απαντήσεις που ζητάμε, έτσι απλά και αθόρυβα. Σήμερα μόλις σκεφτόμουν πως πρέπει να αφεθούμε στα χέρια του και να εφαρμόσουμε το "πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ το Θεώ παραθόμεθα"... Να σας έχει πάντα καλά ο Θεός να μας βοηθάτε στον αγώνα μας....

π. ΛίΒυος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολια σας και την παρουσία σας. Να ευχεστε!!!!

Εβίτα είπε...

Σας ευχαριστούμε που μέσα από τα κείμενα σας, ενισχύετε τον αγώνα μας.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

Ποσο δυσκολο ομως ειναι να καταφερουμε να αφησουμε ελευθερο τον εαυτο μας στην αγαπη του Θεου.. Κι ετσι χαραμιζουμε αυτο το δωρο, την ζωη, στο αγχος κ την μιζερια..

π. ΛίΒυος είπε...

Καλημέρα σας!!!!Να περνάτε ομορφα!!!

aipolos είπε...

ΧΑΙΡΕΤΕ ΔΕ ΣΑΣ ΞΕΡΩ ΚΙ ΟΜΩΣ ΣΑΣ ΝΙΩΘΩ ΑΔΕΡΦΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ ΔΕΝ ΤΑ
ΛΕΤΕ ΤΥΧΑΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΤΟ ΝΙΩΘΩ
ΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗ ΦΩΤΙΣΗ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΣΤ ΑΛΗΘΕΙΑ!

π. ΛίΒυος είπε...

Να εύχεσαι αδελφέ!!!!! Ευχαριστω !!!!

Ανώνυμος είπε...

Πάπα Λίβυε, ο λόγος σας έπεσε σαν στάλες στην ταλαίπωρη ψυχή μου και νοιώθω σαν να άνθισε δειλά ένα λουλούδι. Σας ευχαριστώ από καρδιάς, ο Θεός να σας ευλογεί και να σας δίνει δύναμη στο έργο σας.

π. ΛίΒυος είπε...

Καλημέρα!!! Να ζείτε!!!