Ενοχικά παθήματα....

                                                                                                                                           παπα- Λίβυος

Σκέφτηκες ποτέ ότι ίσως πίσω από τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε, υπάρχει μια αυτοκαταστροφική δύναμη εντός μας, που ακυρώνει την χαρά από την ζωή μας; Ότι μπορείς να  εκεί βαθιά στις αθέατες πλευρές της καρδιάς σου, να πιστεύεις ότι το μόνο που θα έπρεπε να υπάρχει στην ζωή σου, είναι ο πόνος, η οδύνη, τόσο γιατί μόνο αυτό αξίζεις, αλλά και γιατί μέσα από αυτήν, θα πληρώνεις το κακό που έχεις “κάνει” ή σου έχουν πει ότι έχεις δημιουργήσει;

Μήπως τελικά δεν είναι ο Θεός η αιτία των παθημάτων μας, όπως τόσο πολύ καλά μας έχουν πείσει; Μήπως αντιθέτως η αγάπη του Θεού είναι αυτή που σκεπάζει τα λάθη μας, που απαλύνει τις πληγές της ύπαρξης μας; που περικρατά την κουρασμένη εκ των αστοχιών και αυτοκαταστροφικών επιλογών ψυχή μας; Γιατί να πιστέψω σε ένα Θεό που κατασκευάζει ασθένειες, ατυχήματα, προβλήματα, πόνο και οδύνη, και να μην κατανοήσω μέσα στις καρδιάς την επίγνωση ότι ο Θεός μόνο αγάπα, συγχωρά, σκεπάζει, φροντίζει, θεραπεύει και αναπαύει βαθιά έως αναστάσεως;

… Μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι ἀπὸ Θεοῦ πειράζομαι· ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείραστός ἐστι κακῶν, πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα.  ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον...(Ιακώβου Επιστολή α.13-15).

Ίσως γιατί κάπου και σε κάποιον θέλω να μεταθέσω την ευθύνη της ζωής μου ή την αδυναμία μου να υπάρξω κάτι άλλο από αυτό που τελικά είμαι. Θέλω κάποιον να κατηγορήσω. Έτσι βρίσκω τον Θεό, που στο πρόσωπο του, ενοχοποιώ την ίδια την ζωή, εμένα τον ίδιο και ολάκερο τον κόσμο, ώστε να είναι βέβαιο ότι εγώ θα είμαι πλέον ο μοναδικός δίκαιος και αδικημένος συνάμα.

Όμως εάν μετανοήσεις την εσωτερική ματιά σου, εάν δεις λίγο διαφορετικά, με το βλέμμα του Χριστού μας, με μια πιο φωτισμένη διαυγή ματιά την ζωή σου, ίσως τότε να  μπορέσεις να κατανοήσεις ότι σε έχουν γεμίσει ενοχές ή ότι ο ίδιος αισθάνεσαι ένοχος με αποτέλεσμα να ακυρώνεις κάθε χαρά στην ζωή, έχοντας την υποσυνείδητη πεποίθηση ότι δεν δικαιούσαι να περνάς καλά; Και ένα ένοχος τι θέλει; Θέλει εξιλασμό για να λυτρωθεί. Να πληρώσει ζητάει τίμημα ακριβό κι ας μην το καταλαβαίνει με την πρώτη ανάγνωση της καρδιάς του.

Τότε να δεις πόσο εφευρετικός γίνεται ο εαυτό μας στην αυτοκαταστροφική διάθεση. Τότε να δεις πως ακυρώνεις κάθε σου βήμα προς το μετά στην σκιά του τότε. Τότε να δεις πως δημιουργείς και διαμορφώνεις όρους και πραγματικότητες, ώστε ποτέ να μην γελάσεις παραπάνω από μια ώρα….