Βρεθήκαμε στην παρουσίαση ενός βιβλίου. Φίλοι όλοι παλιοί.
Από το σχολείο και το πανεπιστήμιο. Τρεις άντρες και δυο γυναίκες. Μονάχα μια μεσήλικη
κυρία δεν γνώριζα. Αλλά έμαθα ότι ήταν φίλοι των φίλων μου.
Η συζήτηση ήρθε γρήγορα γύρω από το θέμα των προσφύγων.
Όντως δύσκολο ζήτημα. Πρώτα για τους ανθρώπους που εκπατρίζονται και
περιφέρονται στα αζήτητα της ιστορίας δίχως όνομα. Έπειτα για εκείνους που τους
υποδέχονται. Ανασφάλεια, φόβος και ταλαιπωρία.
Όλοι πήραμε θέση. Είπαμε την γνώμη μας. Κάποια στιγμή πήρε τον λόγο κι΄κείνη η κυρία που δεν γνώριζα. Η φίλη των φίλων μου.
Σφιγμένο
πρόσωπο. Αγχωμένα στήθη δίχως παλμό. Χέρια τρεμάμενα τρομοκρατημένα. Κυρίως όμως
το βλέμμα της. Σκοτεινό και παγερό, γεμάτο κακία και επιθετικότητα. «Γιατί δεν τους
αφήνουν να πνιγούν στην θάλασσα», είπε με μια αδιαφορία να κυματίζει στο
ειρωνικό της γέλιο. «Ποιος τους είπε να φύγουν από εκεί που ήταν; Εμείς τι να τους
κάνουμε εδώ;».
Σαστίσαμε όλοι στην παρέα. Όχι τόσο από μια διαφορετική
έστω και ακραία άποψη που εκφράστηκε, όσο από την παγωμένη απάνθρωπη συνείδηση της.
Για το γεγονός οτι υπάρχουν καρδιές για τις οποίες ο θάνατος μοσχοβολά αδιάφορα.
Όταν σηκώθηκε να φύγει μας χαιρέτισε όλους, ευγενικά και τυπικά τόσο.. που πάγωσα. Τότε ήταν που έγινε η πλήρη κατάρρευση μέσα μου.
«Ποια είναι η κυρία αυτή;», ρώτησα την παρέα.
«Την λένε Ελένη και είναι άνθρωπος της εκκλησίας. Πολύ πιστή.» μου
απάντησαν.Έσκυψα το κεφάλι γεμάτος ντροπή. Ο πιο σκληρός άνθρωπος σε
όλη την παρέα ήταν εκείνος που πήγαινε στην εκκλησία. Ήταν προφανές οτι δεν είχε γνωρίζει τον Χριστό αλλά τους νόμους και τύπους μιας θρησκείας.
π.λίβυος
7 σχόλια:
πόσοι άραγε δεν είπαν τα ίδια λόγια και για τους *** τουρκόσπορους**** του'12 & του '22.τους ** ρωσοπόντιους** που πέρναν δάνεια με εγγυηση του ελληνικού δημοσίου και δούλευαν σε νοσοκομεία,δηλαδή πέρναν την θέση των πτωχών άνεργων *ελλήνων*.......
πόσοι απο εμας ,δεν συλλογιζόμαστε οτι είμαστε καλά , τι να βάζουμε καυμό για τις σκοτούρες των άλλων?
κι'αν έρθουν οι σκοτούρες σε μας,θα αναφωνήσουμε !!! κανας χριστιανός ρε παιδιά,δεν μας βλέπει να μας βοηθήσει !!!!
Ομως το θεμα ειναι πιο βαθυ. Ποιοι τους ωθουν να ερθουν εδω; γιατι ερχονται στην Ευρωπη και δεν τους δεχονται σε Αραβικες χωρες; μηοως η παγκοσμιοποιηση και τα φθηνα εργατικα χερια ειναι οι πρωτοι λογοι; μηπως η αλοιωση των πληθυσμων; θα βοηθησουμε οσους ερχονται αλλα η αιτια πρεπει να εξαλειφει. Ολα ειναι υποκινουμενα και οι ανθρωποι αυτοι ειναι δυστυχως πιονια. Αδιαφορη η ζωη στη σκακιερα των συμφεροντων.
Τα σέβη μου π. Λίβυε ,από μια "λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ" που δεν το συνηθίζει να εκκλησιάζεται , αλλά πιστεύει με πάθος στην θεία Δύναμη που κρατά την ισορροπία στο Σύμπαν.
Έχει δε η ταπεινότητά μου και ενδιάμεσο Άγιο με το Θείο. Στα δύσκολα καταφεύγω σε Αυτόν. Πρώτα τον ευγνωμονώ γιατί με πείθει εμπράκτως ,μέσα από μεγάλα και μικρά καθημερινά θαύματα. Στη συνέχεια τον θερμοπαρακαλώ να μου κρατάει τα μάτια της Ψυχής μου ανοιχτά να ανακαλύπτουν και να αναγνωρίζουν με όλες μου τις αισθήσεις ,παντού ,την Ύπαρξη του Δημιουργού .
Όσο για την κατακαημένη κυρία της ιστορίας σας, κεριά της και λιβάνια ,γιατί τίποτα άλλο δεν την σώζει, από τον καταψυγμένο εαυτό της.
Η Τόλμη σας, η Απελευθερωμένη κρίση σας και η Υπέρβαση των περιορισμών έκφρασης που πιθανόν επιτάσσει το σχήμα σας, είναι βαθιά χαραγμένες στην ψυχή μου και δεν είναι λίγες οι φορές, όπως αυτή, που την κάνουν και την ίδια να φτεροκοπά …..
Καλή σας μέρα
Άξιος Πάτερ!
Μια γροθιά στο στομάχι . Δεν υπαρχει άλλη ερμηνεία ο Χριστος γεννήθηκε ως κυνηγημένος...πρόσφυγας
Ευτυχώς που υπάρχεις κι εσύ πάτερ!!!
Τι να περιμένεις;
Δε μου κάνει εντύπωση!
Αν ήταν Ορθόδοξοι οι πρόσφυγες μπορεί να ενδιαφερόταν περισσότερο!
Βάλτης και ένα περιοδικό του Σωτήρα στο χέρι... τάλε κουάλε!
πέστο ψεματα
Δημοσίευση σχολίου