6 Ιουν 2016

Η μυρωδιά της μάνας..


Δεν είχε πλέον τα μαύρα μακριά μαλλιά της, που μεθούσαν τους περαστικούς θαυμαστές του κάλλους της. Μήτε τα δυο της στήθη που ξυπνούσα τα πάθη και έτρεφαν τα νεογέννητα της. Μονάχα μια βαριά ανάσα φυσούσε στο νεκρό τοπίο του κορμιού της. 
Και όμως, σαν έφεραν το βρέφος της και το εναπόθεσαν στην αγκαλιά της, εκείνο μέρεψε, ησύχασε και σώπασε το κλάμα το απαρήγορο. 
Κι ας μην είχε εκείνη στήθη να το ξεπεινάσει. Φτάνει που είχε την μυρωδιά, της μάνας. 
Είναι που ξέρει η ανθρώπινη καρδιά μια γλώσσα πάνω από τις λέξεις, είναι η σχέση που ξεπερνά τα όρια της φύσης.

π. λίβυος 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η μάνα που πρέπει να σταθεί δυνατή και στην αντίθετη περίπτωση. Όταν το κοριτσάκι της είναι που δεν έχει πια τα μαλλάκια του και θέλει να πέσει κάτω και να κλάψει να κλάψει, θέλει να πάρει αυτή όλον τον πόνο και την αρρώστια, αλλά δεν γίνεται ... παρακαλάει τον Θεό "σε παρακαλώ σε εμένα, όχι στο παιδί μου, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ." Πέστε μου κάτι πατέρα Λίβυε, έναν λόγο μόνο, σας παρακαλώ... Σας είχα αφήσει κι άλλο μήνυμα στο άρθρο με τις Πανελλήνιες, σας παρακαλώ αν βρείτε χρόνο να το διαβάσετε, να μου δώσετε μια απάντηση, όποια να'ναι... μια κουβέντα... Σας παρακαλώ κάντε μια προσευχή για μία άγνωστη σε σας κοπελίτσα, την κορούλα μου, έχει κάνει χημειοθεραπείες, έχει τελειώσει, έχουν πάει όλα καλά ... τώρα έχει να κάνει ξανά μια σοβαρή εξέταση. Σας παρακαλώ, μια προσευχή, να είναι όλα καλά, αυτό, τίποτε άλλο. Σας παρακαλώ, είναι 19 χρονών. Να είναι όλα καλά ...
Σας ευχαριστώ. Συγνώμη για το θάρρος που πήρα και σας έγραψα. Αλλά νιώθω απελπισμένη, φοβισμένη, είναι το μοναχοπαίδι μου, πατέρα Λίβυε.

π. ΛίΒυος είπε...

Το μόνο που μπορώ να σας πω, σεβόμενος απόλυτα την μητρότητα σας και το πόνο σας, είναι οτι θα κάνω προσευχή για την κόρη σας. Δεν εχω λογια, μπροστά σε έναν ανθρωπο που πονάει. Το μόνο προσευχομαι να εχετε δυναμη και κουράγιο και να θυμάστε οτι Κάποιος μας αγαπάει πολύ ακομη κι οταν δεν το καταλαβαίνουμε. Το ξέρω οτι αυτο δεν σας λεει ίσως τιποτα αυτη την στιγμή, αλλα ειναι μια αλήθεια. Ο Θεός μαζί σας, περαστικά στο κορίτσι σας.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή 'μανούλα '
Η αγάπη και η προσευχή ειναι οτι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις στο κοριτσάκι σου!δεν υπάρχει αποτελεσματικότερο φάρμακο απο την αγάπη! Και επειδη ειμαι σίγουρος οτι την εχεις και την δίνεις, να ειναι σίγουρη και εσυ οτι κανεις το καλύτερο δυνατό!
Ο κόσμος που ζούμε ειναι προσωρινός.ο πόνος, η αρρώστια, η αδικία ειναι ολα χαρακτηριστικά αυτού του κόσμου! Ο Θεός μας υποσχέθηκε όμως και τον παράδεισο ! Εχε του εμπιστοσύνη, στηρίξου επάνω του και αγωνισου!
Θα προσευχηθώ και εγω για την κορούλα σου!αν θες πες μου το όνομα της να τη βάζω και στα υπέρ υγείας !
Με πολλή αγάπη
Γιώργος