Αυτή είναι μια χριστιανική εικόνα. Αθλήτριες από διαφορετικές χώρες, που πήγαν στο Ρίο, για να κερδίσουν μετάλλιο ή χρόνους επίδοσης, να παραμερίζουν, τα πάντα, μπροστά στο ανθρώπινο πόνο. Δεν σκέφτηκαν να τερματίσουν, μα να βοηθήσουν. Αλήθεια σε τι απίστευτες θυσίες έχουν υποβληθεί αυτές οι κοπέλες για την συμμετοχή τους, στην Ολυμπιάδα; Τι όνειρα και κόπος; Κι' όμως όλα, τα παραμέρισαν μπροστά σε τι; Στο να μείνουν άνθρωποι. Η χαρά της καλοσύνης, της ανθρωπιάς και του φιλότιμου, δεν συγκρίνεται, με κανένα μετάλλιο, κανένα εθνικό ύμνο, και καμία διεθνή αναγνώριση. Το να είσαι Άνθρωπος, σημαίνει να μεγαλώνεις τον Θεό μέσα σου κι αυτός εσένα.
π.λίβυος
π.λίβυος
1 σχόλιο:
Αν κάποιος χαίρεται μια φορά
αντικρύζοντας τέτοιες εικόνες,
χαίρομαι διπλά,
όταν βρίσκω ανθρωπιά, αλληλεγύη,
καλοσύνη. φιλότιμο,
κι όχι ανταγωνιστική πορεία,
αλατισμένη με αλαζωνικό ύφος,
αγώνα δρόμου που τερματίζει
σε τίτλους και αξιώματα
-και πού λες εσύ!;-
μέσα στον ιερατικό κύκλο
που γίνεται "φαύλος"
αν σε πάρει μαζί του!
Εσένα πάντως παπαΧαράλαμπε
δεν σ' έχω για τέτοιο κύκλο'
είσαι μάλλον για να τετραγωνίζεις τον κύκλο..
δύσκολος ρόλος
που σηκώνει...
αξιώματα και τίτλους!!!
Δημοσίευση σχολίου