Πολλές φορές στην ζωή μας, μην αντέχοντας να βιώσουμε τον πόνο μιας απώλειας, ενός τέλους και οδυνηρού αντίο, σπεύδουμε να αντικαταστήσουμε με ψεύτικη παρουσία την απουσία που μας άφησε η απώλεια του αγαπημένου μας. Εκείνου που λατρέψαμε ως Θεό ή ως το απόλυτο νόημα της ζωής μας. Όμως ξεχάσαμε ότι κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει ο Θεός μας, γιατί απλά είναι ένας άνθρωπος με λάθη και αστοχίες, φόβους και πληγές. Και αγάπη σημαίνει να αγαπάς το μη τέλειο.
Είναι σημαντικό όμως να καταλάβουμε, ότι στην θέση μιας μεγάλης αγάπης δεν μπορεί να μπει τίποτε και κανένας άλλος. Η θέση θα παραμείνει πάντα εκεί. Το μυαλό ξεχνά μα η καρδιά ποτέ. Τις αγάπες δεν την αντικαθιστούμε αλλά της ζούμε στο παρόν στο τώρα στο μετά. Μη βιαστείς να βάλεις κάποιον άλλο στην ζωή σου για να καλύψεις το κενό. Ζήσε την απώλεια. Επίτρεψε στον εαυτό σου να πενθήσει. Να κλάψει να εκφραστεί.
Ο κάθε έρωτας που ζήσαμε είναι ένας δρόμος που κάπου μας πήγε. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μας και της προσωπικής μας ιστορίας. Το να θέλουμε να το αντικαταστήσουμε είναι αυτοκαταστροφικό. Στην ουσιαστική απουσία του άλλου μην βάζεις ψεύτικες παρουσίες γιατί τα όνειρα σου θα γεμίσουν εφιάλτες.....
π.λίβυος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου