23 Ιουν 2017

Κρίσεις πανικού, θρησκευτική σκληρότητα και ξερολισμός..

**Για εσάς που διαβάζεται κείμενα μου μονάχα στο blog , χρειάζεται να κάνω μια διευκρίνιση ώστε να κατανοήσετε καλύτερα το παρακάτω post. Πριν μερικές μέρες είχα κάνει μια ανάρτηση στο facebook, μαζί με ένα βίντεο της Μαίρης Συνατσάκη, για το θέμα των κρίσεων πανικού. Αυτής της αγχώδους διαταραχής από την οποία όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν και ο ίδιος εγώ αντιμετωπίζω από μικρό παιδί. Η ανάρτηση αυτή διαβάστηκε από αρκετές χιλιάδες κόσμου. Μέσα στα πολλά θετικά και παρήγορα σχόλια, και σε μια διαδραστική επικοινωνία που υπήρξε, εμφανίστηκαν κάποια «θρησκευόμενων» εκείνοι που ως γνωστό αισθάνονται ότι ο Θεός τους ανήκει ή ότι η πίστη είναι αντιβίωση για να σκοτώνει τα μικρόβια. Δεν θα αναφερθώ βέβαια στο ουσιαστικό γεγονός ότι γι αυτούς τους ανθρώπους, που σαφέστατα αισθάνονται δικαιωμένοι ενώπιων των υπολοίπων «αμαρτωλών», η «θρησκεία» είναι η μεγαλύτερη ψυχική άμυνα απέναντι στον ζωντανό Θεό. Στα σχόλια τους, αναφέρεται η παρακάτω ανάρτηση.

Πριν μερικές μέρες είχα κάνει μια ανάρτηση με θέμα τις κρίσεις πανικού. Ένα θέμα τόσο ευαίσθητο και όμως τόσο κοινωνικά στιγματισμένο. Διαβάζοντας τα σχόλια που αναρτήθηκαν κάτω από το status, για ακόμη μια φορά ένιωσα μια βαθιά πικρία και απογοήτευση και μάλιστα από ανθρώπους που θέλουν να λένε ότι αγαπάνε τον Θεό και είναι μέλη της εκκλησίας. Βέβαια το τι ο καθένας ορίζει ως Θεό και εκκλησία, τελικά είναι πολύ υποκειμενικό και πολλές φορές πολύ μακριά απ αυτό που ο Χριστός θέλησε. 
Τι αντίκρισα λοιπόν στα σχόλια; 
1.Θρησκευτική σκληρότητα, του τύπου «Είσαι αμαρτωλός γι αυτό τα παθαίνεις…», «εάν είχες πίστη δεν θα πάθαινες τίποτα….», «μετάνοια χρειάζεται και όλα λύνονται..». Άραγε δε θυμούνται τον Χριστό που όταν στην έρημο τον πείραξε ο διάβολος λέγοντας του, πέσε στο γκρεμό και ο Θεός θα σε σώσει, απάντησε ότι ποτέ δεν πρέπει να πειράζουμε τον Θεό με τα καμώματα μας; Ξεχνάνε ότι ο Χριστός στο κήπο της Γεσθημανής," γενόμενος ν γωνί κτενέστερον προσηύχετο. γένετο δ δρς ατο σε θρόμβοι αματος καταβαίνοντες π τν γν" ειχε αμαρτίες ή μήπως δεν είχε πίστη; Άραγε δεν γνωρίζουν ότι οι άγιοι αρρώσταινα, έπασχαν, υπέφεραν, έπαιρνα φάρμακα, είχαν σωματικές και ψυχικές ασθένειες, αναφέρω ενδεικτικά, τον Όσιο Παναγή Μπασιά(διπολική διαταραχή). Η ασθένεια ειναι γεγονός της κτιστότητας του ανθρώπου και όχι της δικανικής και ενοχικής "αμαρτωλότητας". Γι αυτό και όλοι αρρωσταίνουν. 
Είναι απίστευτο οι άνθρωποι να υποφέρουν και επιπλέον εμείς να τους προσθέτουμε ενοχές για την οδύνη τους. Πάντες οι ασθενείς πρέπει να νοιώσουν οτι ο Θεός δεν είναι απέναντι τους, αλλά μαζί τους ως "πάσχων δούλος". 
2. Θρησκευτικός ξερολισμός και αμάθεια. «Δεν χρειάζονται ψυχολόγοι, ούτε φάρμακα, εάν πιστεύουμε όλα θεραπεύονται..». Πόσο μεσαίωνα κουβαλάμε ακόμη μέσα μας. Εκεί όπου η πίστη με την επιστήμη ήταν ασύμβατα μεγέθη. Πως είναι δυνατόν ένας Χριστιανός να μην έχει την στοιχειώδη αρετή της ταπείνωσης που μπορεί να λέει, «δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, είμαι έτοιμος να ακούσω και να μάθω;». Ο χριστιανός δεν είναι ξερόλας, αλλά μαθητής της ζωής. Εραστής της ταπείνωσης που του επιτρέπει να ακούει, να μαθαίνει, να γνωρίζει, να καταλαβαίνει και ν’ αγαπά. Ο πιο ευαίσθητος άνθρωπος, γεμάτος εν συναίσθηση είναι ο Χριστιανός που κατά τον Αγιο Πορφύριο πρέπει να είναι "ποιητής" για να σωθεί. Για Τέτοιας ποιότητας ευαισθησίας μιλάμε. 
Δεν ξέρω, μα είναι κάποιοι άνθρωποι τόσο "δυνατοί" που με συνθλίβουν. Είναι κάποιοι άνθρωποι που "ξέρουν" τόσα πολλά που με γεμίζουν απορίες. Έχουν τόσες "απαντήσεις" που πνίγομαι στις ερωτήσεις. Κουράστηκα από αυτούς που όλα τα «ξέρουν». Στο άλλο μισό της ζωής μου, θα ψάχνω για εκείνους που σωπαίνουν γιατί πολλά νιώθουν και λίγα λένε. Δεν θέλω Θεέ μου να μου δώσεις δύναμη ώστε να γίνω ισχυρός, προτιμώ λαβωμένος με αγάπη, παρά άτρωτος με εγωισμό.

9 σχόλια:

MARGARITA είπε...

Πατερα Λιβυε......ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΛΩ ΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΩΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΥΣ.....ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΣΟ ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΗ....
ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΑΤΕΡΑ ΛΙΒΥΕ....Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ.....

MARGARITA είπε...

Ευχαριστουμε που εισαι τοσο αληθινος παυερα Λιβυε!

Γιώργος Λυκοπάντης είπε...

Παπαχαράλαμπε ο κύριος να σε ευλογεί. Παρακολουθώ όλα τα άρθρα σου, έχω πάρει όλλα τα βιβλία σου.
Γράφεις αλήθειες και οικοδομείς την ψυχή των ανθρώπων.
Εγω πηγαίνω σε αναγγενημένη χριστιανική εκκλησία , όμως αυτο δεν πάει να πει ότι το καλό δεν το πέρνεις.
Πέρνω πάρα πολλά απο σένα.
Και για το συγκεκριμένο άρθρο λυπάμαι για τους θρησκευόμενους όπως λες ανθρώπους γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν και δυστυχώς υπάρχουν σε όλα τα δόγματα....
`Ισως δεν γνωρίζουν το κεφάλαιο της πίστεως που αναφέρει αγίους ανθρώπους του Θεού που ενω είχαν πίστη δεν ήρθαν τα πράγματα όπως θα ήθελαν.
Η πίστη δεν έχει καμιά σημασία με τα παθήματα....
Αντιθέτως άνθρωποι πίστεως υπέφεραν, αυτό λέει πολλά.
Ας διαβάσουν το παρακάτω.
Εβρ. 11:36 και άλλοι δοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγες, ακόμα δε και δεσμά και φυλακή·
Εβρ. 11:37 λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν από πειρασμούς, πέθαναν με σφαγή μάχαιρας, περιπλανήθηκαν με δέρματα προβάτων, με δέρματα κατσικιών· με στερήσεις, με θλίψεις, με κακουχίες,
Εβρ. 11:38 για τους οποίους ο κόσμος δεν ήταν άξιος· περιπλανώμενοι μέσα σε ερημιές και σε βουνά και σε σπήλαια και στις τρύπες τής γης.
Εβρ. 11:39 Και όλοι αυτοί, αν και έλαβαν καλή μαρτυρία διαμέσου τής πίστης, δεν απόλαυσαν την υπόσχεση·
Εβρ. 11:40 επειδή, ο Θεός προέβλεψε για μας κάτι καλύτερο, για να μη πάρουν την τελειότητα χωρίς εμάς.
Ας μην είμαστε φαρισσαίοι. `Ελεος Κύριε. Κάνε χάρη στη ζωή μας.
Την αγάπη μου!
ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΜΟΥ
http://xristianikanea.blogspot.gr/
http://geo-liko.blogspot.gr/

Ανώνυμος είπε...

π. Χαράλαμπε την ευχή σας.
Ευχαριστούμε για τα γραπτά σας.
Ήθελα να ρωτήσω περισσότερες λεπτομέρειες για τα περί διπολικής διαταραχής του Οσίου Παναγή Μπασιά. Αν είναι εύκολο, θα με ενδιέφερε. Σας ευχαριστώ πολύ!

Ανώνυμος είπε...

Άξιος!!!! Πάτερ ο Θεός να σας ευλογεί και να σας έχει πάντα καλά!

Ανώνυμος είπε...

Πατερ μου..δεν έχω λόγια. .σαν να ακούω την ψυχή μου να μου μιλάει! !Πόση αλήθεια Θεέ μου έχουν τα λόγια σας..Να είστε πάντα καλά!

Kathy Lau είπε...

Πάτερ την ευλογία σας...Από το 2012 ταλαιπωρούμαι με σωματικές ασθένειες με αποκορύφωμα τον φετινό Μάρτιο και μέχρι σήμερα....πάσχω από σπάνιο σύνδρομο που με έχει καταβάλλει σωματικά αλλά και ψυχικά...είμαι ένα ράκος και η αντιμετώπιση μου από τους εκάστοτε πιστούς είναι απαράδεκτη...κι ας έχω πνευματικό δεν απασχολεί κανέναν!είμαι αμαρτωλή και όλα τα πληρώνω εδώ για τις αμαρτίες μου....προτιμώ να εξοφλησω εδώ με ασθενειες λέω παρά να χρωστάω κι από πανω....πως θα κερδηθεί ο παράδεισος αν δεν βιώσουμε μια είδους κόλαση?τόσοι άγιοι υπέφεραν και έλεγαν Δόξα Τω Θεώ...Γιατί όχι κι εμείς?Δόξα Τω Θεώ που μας θυμάται ο Υψιστος,να μας ελεει και να μας φωτίζει πάντοτε!αν και ειμαι νέος άνθρωπος,έμαθα να μαχομαι με σθένος και υπομονή....όπλα που τα ζητάς από το Θεό....και αν τα ζητάς με ταπείνωση στα δίνει....

π. ΛίΒυος είπε...

Σας Ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας. Ευχομαι κάθε καλό και ευλογημένο απο τον Κύριο μας.

Unknown είπε...

Πατερα Χαραλαμπρε....την ευχη σας!!!μιλησατε στην ψυχη μου!!Εχω και γω κρισεις πανικου και τα λογια σας βαλσαμο!!!ευχαριστω απο καρδιας!!ο θεος μαζι μας!!