10 Ιουλ 2017

Ενα ταξίδι που δεν θελήσαμε.....



Έχουμε άραγε σκεφτεί ποτέ ότι αυτά που «θέλουμε» δεν τα πόθησε ποτέ η καρδιά μας; Σκεφτήκαμε ότι το όνειρο που κυνηγάμε ποτέ δεν το είδαμε στον ύπνο μας; Πόσα από αυτά που καθημερινά αποτελούν τους στόχους και τις επιδιώξεις μας, είναι δικοί μας καημοί και κέφια; Κουρδισμένοι καλά, προγραμματισμένοι από μικροί να κυνηγάμε κάτι που δεν μας ανήκει ναυαγούμε σ΄ενα ταξίδι που δεν θελήσαμε. Έπειτα από χρόνια πάνω από την σωρό των δολοφονημένων στιγμών μας με σκυμμένο κεφάλι αναλογιζόμαστε, πόσα χάσαμε για να κερδίσουμε κάτι που δεν ξέραμε τι να κάνουμε, γιατί δεν ήταν δικό μας....

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποσο αληθινο πατερ αυτο..

Unknown είπε...

Nα σαι καλα πατερ μας. Με βοηθανε παρα πολυ αυτα μου γραφετε.

Ανώνυμος είπε...

Iδού τί μπορεί να κάμει ένας άνθρωπος «ζήλω πυρούμενος» από ειλικρινή, ανιδιοτελή αγάπη για τον συνάνθρωπο.

www.kivotostoukosmou.org/el

Πως θα ήταν αλήθεια η Ελλάδα αν αντί για ένας υπήρχαν δέκα, εκατό, χίλιοι τέτοιοι άνθρωποι;

Και όμως άνθρωποι υπάρχουν, ζήλος δεν υπάρχει. Ή μάλλον και αυτός υπάρχει αλλά σπαταλάται ματαίως.

Εσείς τί γνώμη έχετε;

Ανδρέας Θωμάς

π. ΛίΒυος είπε...

Πολύ σημαντικός κληρικός, πολυ σπουδαίο έργο.

Ανώνυμος είπε...

ο κάθε άνθρωπος με το χάρισμά του.υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν ήσυχα, απαλά.η αγιότητα δεν βγαίνει στο παζάρι ούτε κρεμάει κουδούνια (είπε κάποιος)

Ανώνυμος είπε...


«ελθέτω η βασιλεία σου…»

Ο μόνος
ξορκίζει τη μοναξιά του
με τη σκληρή παρέα
των αντικαταθλιπτικών του.

Ο ανήμπορος
σέρνει την αναπηρία του
στους θλιβερούς διαδρόμους
του «Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων».

Ο υπερήλικος
φαντασιώνεται τη ζεστασιά της οικογένειας
στην παγωμένη υγρασία
της «Στέγης Φροντίδας Ηλικιωμένων».

Ο φυλακισμένος
μετράει τις μέρες του
με τη μάταιη ελπίδα
πως η αγάπη που στερήθηκε
σαν ηλιαχτίδα θα τρυπώσει κάποτε
μέσα απ’ τα κάγκελα της φυλακής του.

Ο ρημαγμένος
απ’ την κατάρα του πολέμου
περιφέρει σαν χαμένος
τα κουρέλια της ζωής του.

Κι’ εγώ
βυθισμένος στην κατάνυξη
της πνευματικής μου ανατάσεως
ψιθυρίζω: «ελθέτω η βασιλεία σου»…

Ανώνυμος είπε...


Στον παραπάνω φίλο μας που δεν «βγαίνει στο παζάρι» ούτε «κρεμάει κουδούνια» και τα καλά του έργα τα σπρώχνει «υπό τον μόδιον» για να μην φαίνονται, θα ήθελα να μου επιτρέψει να υπενθυμίσω ότι ο Χριστός που είπε: «όπως ίδωσι τα καλά υμών έργα και δοξάσωσι τον πατέρα ημών των εν τοις ουρανοίς» μάλλον δεν ήξερε τι έλεγε και ευτυχώς που είμαστε εμείς για να τον διορθώσουμε με τις έξυπνες ατάκες μας.

Ανδρέας Θωμάς