11 Οκτ 2017

Το χασμουργητό της "τελειότητας"...




Μας μεγάλωσαν με το άγχος του λάθους. Λες και δεν θα το συναντούσαμε ποτέ στην ζωή μας. Αναγκαστήκαμε να υποκρινόμαστε τους τέλειους. Με τον καιρό μπερδέψαμε το πραγματικό με το φανταστικό.Τότε είναι που αρχίσαμε να αμαρτάνουμε "ευσεβώς" και να κοροιδεύουμε «τίμια».
Η υποκρισία γίνεται σαν δεύτερη φύση σου. Γιατί; Μα για να αντέξεις οτι δεν είσαι τέλειος. Ο πρώτος που εξαπατάς δεν είναι οι άλλοι, μα ο εαυτός σου. Αυτόν κοροιδεύεις, αφού ζεις την ζωή ενός άλλου που στην ουσίαδεν είσαι εσύ.
Έρχεται όμως η ώρα και αυτό ισχύει για όλους μας, που οι μπογιές της μάσκας θα λιώσουν και ή θα σε λυτρώσουν ή θα σε λερώσουν.
Γιατί την ζωή την χαίρονται εκείνοι που αποδέχονται την πραγματικότητα και δεν κυνηγάνε το τέλειο. Εκείνοι που όταν όλοι τους λένε στρίψε αριστερά πάνε δεξιά στο δρόμο της ζωής, γνωρίζοντας οτι το «λάθος» πολλές φορές είναι η πιο σωστή επιλογή. Το να αρνείσαι το «ασφαλές», το «βέβαιο» και «σίγουρο» κάνει συναρπαστικό το ταξίδι της ζωής. Διαφορετικά θα είσαι τόσο «καλά» που στο τέλος θα σε καταπιεί το χασμουρητό σου...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αχ, αυτά τα κείμενά σας... έχω συγκινηθεί κι απ' το βιβλίο σας και δεν μπορώ να πω πολλά... δεν είναι όμως και απαραίτητο' όπως γράφετε και στο βιβλίο σας, στην ''Αναμονή της σιωπής'', ας καθίσουμε χωρίς λόγια ενώπιον ενός κειμένου με βαθύ νόημα κι ας το αφήσουμε να δουλέψει μέσα μας... έτσι χωρίς λόγια και χωρίς σχόλια...

Ανώνυμος είπε...

'Αναμονή της σιωπής'',ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΦΙΛΕ ΑΝΩΝΥΜΕ

Ανώνυμος είπε...

ο Χριστός είπε Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι ὡς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τέλειός ἐστιν. Τι εννοεί με αυτό; Σας παρακαλώ πάρα πολύ να μου το ερμηνεύσετε..

Ανώνυμος είπε...

Nαι, πράγματι...

Το βαθύ σε νόημα κείμενο του πατρός Χαράλαμπου για την υποκρισία της τελειότητας, μου θύμισε και τα λόγια ενός άλλου εξαίρετου, φωτισμένου και πολύ προχωρημένου επίσης, κατά τη γνώμη μου, ιερέα και καθηγητή, του πατρός Νικολάου Λουδοβίκου, που στο βιβλίο του ''Η ιστορία της αγάπης του Θεού'' αναφέρει στο ''Ιδεώδες του εγώ'' ότι ''δε ζητάμε ποτέ από κανέναν να μας κοιτάξει ρεαλιστικά. Το σύμπαν των φανταστικών προσώπων που με συνοδεύουν είναι το εγώ μου. Ακριβώς γι' αυτό ενισχύεται ο ναρκισσισμός. ΄Ο,τι έχει να κάνει με τον ναρκισσισμό είναι κάστρο και φρούριο άπαρτο. Δεν μπορεί εύκολα ν' αλλάξει. (...)Ο σύγχρονος άνθρωπος λέγει "εγώ" και φαντασιώνεται ως μέρη αυτού του εγώ, όλα τα πράγματα που του υποβάλλει η μόδα, η τηλεόραση, η σύγχρονη ζωή.''
Ας το συνειδητοποιήσουμε τουλάχιστον...

ευλογειτε είπε...

Ευτυχώς, πάτερ, που όταν σε διαβάζω με "ξυπνάς",
μ' ενισχύεις, με τελειώνεις-γηράσκω αεί διδασκόμενη-
με υποθάλπεις-το έχετε αυτό το "κάτι"
ορισμένοι με ανοιχτό μυαλό ,
έτσι που εμείς σας κοιτάζουμε με το στόμα να χάσκει,
ας είναι κι από ένα χασμουρητό
γιατί εκτός από το να ξυπνάμε
η ρ ε μ ο ύ μ ε άρδην,
αναθεωρούμε,
εμπιστευόμαστε,
χαιρόμαστε
και περιμένουμε να κάνουμε σωστές εππιλογές
σύμφωνες με την έλλογη καρδιά μας,
όπως την διαμορφώνει η προσευχή και τα παρακλάδια της….
Συνεχίστε…αλλά χωρίς συναρπαστικά λάθη!
Ευχαριστώ!