25 Απρ 2018

Η αγάπη ξέρει να ρισκάρει...


Κλεισμένος σε βεβαιότητες, ακόμη κι εάν έχουν «θρησκευτικό» περίβλημα, Θεό δεν συναντάς. Η σχέση με τον Θεό είναι ζωντανή και κάθε ζωντανή πραγματικότητα είναι ρευστή και μεταβαλλόμενη. Είναι εμπειρία, βίωμα, πάλη. Όχι ιδεολόγημα που απλώς το αποδέχεσαι και «ηρεμείς». Στην σχέση με τον Θεό «ανησυχείς», την καλή ανησυχία της περιπέτειας μιας σχέσης. Στην αναζήτηση και πάλη με Εκείνον εύχεσαι απόλυτα να σε νικήσει. Αυτό είναι το ζητούμενο, να επιτρέψουμε στο Θεό να μας νικήσει. Οι Μυροφόρες γυναίκες, δέχονται πρώτες την παρουσία και το μήνυμα του Αναστημένου Χριστού, γιατί τόλμησαν και ρίσκαραν. Δεν έμειναν στην ασφάλεια της αποφυγής και απραξίας. Δεν φοβήθηκαν την απειλή των Ιουδαίων ή Ρωμαίων. Δηλαδή την βία της εξουσίας. Ούτε άκουσαν ή αφέθηκαν στους λογικοφανείς λογισμούς που έθεταν ως μάταιη την πράξη τους, μια και ο δάσκαλος τους ήταν πλέον «νεκρός».
Η αγάπη δεν τις αφήνει να λιμνάσουν στα απόνερα της απελπισίας. Η αγάπη τολμά και βρίσκεις πάντα τρόπους να φανερώσει το πόθο της καρδιάς. Όταν αρχίζουν οι δικαιολογίες και μάλιστα με προφανή πειστικότητα η αγάπη έχει χαθεί. Η αγάπη δεν δικαιολογείται ουτε κρύβεται. Φανερώνεται και συγκλονίζει με τα έργα της. 
Ο Χριστός θα αμείψει αυτή την αγάπη που ενεργεί και ρισκάρει. Και θα δώσει στις Μυροφόρες το μήνυμα της Ανάστασης. Γιατί εκείνος που στην ζωή τολμά το θαύμα τον συναντά.

2 σχόλια:

Γιαννης είπε...

Ακομη ενα υπεροχο, οσο και ζωντανο και αληθινο κειμενο!
Πολλοι,οι περισσοτεροι, το θαυμα το λενε συμπτωση, την συναντηση με τον Ιησου την ονομαζουν συντηριτισμο, την πιστη μας στον Θεο ευρημα παλαιας τεχνολογιας. Ανθρωποι που δεν τολμησαν να ξεφυγουν απο τα στενα ορια του εγω τους, ανθρωποι που ζουν για να κανουν κριτικη και να λοιδωρουν βρισκουν παρηγορια στον θανατο της Σταυρωσης. Μεχρι εκει φθανουν... Την Ανασταση δεν την καταλαβαν ποτε, γιατι ποτε δεν ξεχωρισαν την σαρκα απο το μυαλο, την καρδια απο την ψυχη.
Η αγαπη και η πιστη ειναι ψυχη και η χαρα του χριστιανου. Η ελπιδα της Αναστασης η δυναμη του! Δεν μπορουμε να υπαρχουμε, να δηλωνουμε χριστιανοι χωρις πιστη, ελπιδα και αγαπη η αλλιως με αλλα λογια χωρις χαρα, χωρις ελπιδα, χωρις ψυχη!

Παναγιωτα είπε...

Συγχαρητήρια πατέρα Χαράλαμπε για το όμορφο κείμενο σας ,άλλη ακόμα μια φορά που φωτισατε την ψυχή μας με αγάπη!!