Κάποτε ένα τραύμα μας πλήγωσε, αλλά συγχρόνως και μας πείσμωσε. Τα ίδια πράγματα που μας πληγώνουν είναι εκείνα που μπορούν να μας απογειώσουν. Κοιτάξτε την ζωή όλων των μεγάλων ανθρώπων της τέχνης, της σοφίας, της επιτυχίας, της αγιότητας. Ήταν όλοι άνθρωποι βαθιά πληγωμένοι, ενίοτε απογοητευμένοι και σίγουρα κάποτε αποτυχημένοι. Παρά ταύτα δεν αφέθηκαν στην αρχική απόγνωση. Έδωσαν στο τραύμα τους την δυνατότητα να εκφραστεί, να μιλήσει, να δημιουργήσει, να διηγηθεί την ιστορία του. Άλλωστε όλη μας η ζωή, ειναι μια ψυχική αφήγηση. Το να μην πληγωθούμε φαντάζει αδύνατον, το να διαχειριστούμε ομως αυτές τις πληγές είναι κατορθωτό. Και εδώ είναι αυτό που ονομάζουμε τέχνη του βίου. Αυτοί που βλέπετε γύρω σας, να δημιουργούν και να προχωράνε στην ζωή τους, δεν είναι καλύτεροι ή ικανότεροι ή άνευ προβλημάτων και δυσκολιών άνθρωποι. Ο καθένας κρατάει και σηκώνει έναν σταυρό. Όμως, είναι εκείνοι που πόθησαν την Ανάσταση. Δηλαδή το μετά του σταυρού και της πληγής. Κατάφεραν να διαχειριστούν καλύτερα τα τραύματα τους. Άλλωστε το στοίχημα, δεν ειναι να γίνουμε τέλειοι αλλά να ομορφύνει η ζωή μας, να διαχειριστούμε το υλικό μας. Να λάμψει αυτό που κάποτε μας πλήγωσε.
4 σχόλια:
ευχαριστω πολύ με βοηθάτε κάθε φορά με τις σκέψεις σας. Και είμαι τώρα και πολύ καιρό αφάνταστα δυσκολεμενη και με παρηγορεί αυτή η ελπίδα σας κι ας μην την πολυπιστευω. Είμαι τωρα στην πληγή που αιμορραγεί πού....σκεψεις για απογείωση. Εχω και υψοφοβια.....Σας ευχαριστώ.
Βιωνω με πολυ οδυνηρο τροπο τη μοναξια
και αυτο που με παρηγορει καπως,διαβαζοντας το παραπανω σχολιο ειναι οτι υπαρχουν ανθρωποι που βιωνουν
δυσκολα εκει εξω και με καποιο τροπο ταυτιζομαι μαζι τους και βρισκω τη δυμαμη να τους αγαπαω και ας ειναι ανωνυμοι οπως εγω.Οταν γινει η δευτερα παρουσια με ολη μου τη θερμη θα το φωναξω ενωπιον του Χριστου και ολων ποση δυναμη και κουραγιο μου εδιναν τσ κειμενα σας.Σας ευχαριστω
Ήμουν και εγώ εκεί,σε αυτό το τέρμα. Είναι αλήθεια πολύ τρομακτικό αλλά με τη βοήθεια του Θεού, του πνευματικού που απέκτησα,της επιμονής και της υπομονής βγήκα από το τούνελ.τωρα 10χρονια και πλεον μετα, όταν το θυμάμαι φαντάζει ως κάτι μακρινο αλλά πάντα τρομακτικό,πιο σημαντικό όμως πάντα φαντάζει το αποτέλεσμα που τότε δεν το περίμενα πια κάποιες φορές,ότι δηλαδή όχι μόνο υπάρχει ζωή μετά αλλά είναι ανώτερη και ποιοτικότερη.σαν να ανταμοιβεσαι ένα πραμα αναλόγως της υπομονής που εκανες.***να είστε καλά να ελπίζετε και να υπομενετε προσευχομενοι και έχει ο Θεός, εξομολογηση,θεία κοινωνία,αναγνωση , συμμετοχή στα μυστήρια. Κοινώς, πίστης ελπίς αγάπη... Την ευχή σας και την μετάνοια μου
Σας ευχαριστω ολους για την συμμετοχή σας. Η παρουσία σας ενισχύει την προσπάθεια μου. Ο Θεός μαζί μας.
Δημοσίευση σχολίου