22 Μαρ 2019

Μια ρωγμή ζητάει ο Θεός...


Βλέπεις ανθρώπους με πάθη και αμαρτίες, λάθη και σφάλματα και μόλις λίγο στραφούν στο Χριστό γεύονται μεγάλες χαρές πνευματικές. Κι άλλοι, χρόνια από παιδιά ίσως στο χώρο της εκκλησίας, και η ζωή τους άγευστη και άχρωμη από την εμπειρία του Θεού και την γλυκύτητα της Χάριτος. Τότε μοιραία μέσα σου γεννιούνται ερωτήματα, «μα γιατί; τι φταίει άραγε;». Την απάντηση την πήρα μια όμορφη νύχτα σε ένα κελί του Αγίου Όρους. «Γέροντα…», ρώτησα, «μα γιατί ο Θεός χαριτώνει ανθρώπους που δεν είναι και τόσο ασκητικοί και απαθείς και άλλους με πολύ αγώνα και κόπο πνευματικό τους αφήνει χρόνια στην πάλη; Μα γιατί ευλογημένε, αυτοί αισθάνονται αυτάρκεις. Αισθάνονται ότι τα κάνουν όλα σωστά και τέλεια. Η μεγαλύτερη αμαρτία τους είναι η «αρετή» τους … Κανόνες, νόμοι, φόβοι, ενοχές, πρέπει, εμμονές, διατήρηση πάση θυσία της εικόνας και του προφίλ μας, αυτοδικαιωτισμός και αισθήματα πνευματικών κατορθωμάτων, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στο Θεό να έρθει. Έχουν φτιάξει ένα συμπαγές οχυρό του "εγώ". Ο Θεός θέλει χώρο για να έρθει, ζητάει μια ρωγμή το Φως για να διώξει το σκοτάδι…». Οι άνθρωποι της Χάριτος είναι ραγισμένοι...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στον γεροντα Μακαριο ησασταν?

ευλογειτε είπε...

Η "αρετή" τους
δεν ξέρει από αυτογνωσία
δεν έχει την δια της αγάπης παρρησία'
δεν έχει τον Θεό της!!!!!!
Δείχνει
το λάθος,
το δείχνει με θράσος!
Η αυταρέσκεια, το τείχος, το οχυρό,
το πάτωμα και το πατάρι τους!!!!
Τα συναισθήματα άρρωστα ή ανύπαρκτα'
Τα συναισθήματα υποκάτω της γης....
Υπάρχουν τόσα και τόσα αναφιλητά
να "ειπωθούν"μπροστά τους,
για να γίνουν όπως το ζητάει συνεχώς ο Θεός απ' όλους μας:
Αγαπάτε ο ένας τον άλλον!
Αν οι "ρωγμές"έχουν γνώμη
αυτή είναι η γνώμη μου
για τους "άριστους"
των παπαγάλων του Ευαγγελίου.
Ευλογείτε!

Άστρια είπε...

Αχτίδα φωτός και αυτό το κείμενο!

Μετά από πολύ καιρό σου γράφω π. Λίβυε όμως να ξέρεις πως ενδιάμεσα, έχω διαβάσει όλες σχεδόν τις αναρτήσεις σου. Αχτίδες και απαντήσεις σε πολλά θέματα δοσμένα πάντα από απόσταγμα καρδιάς.

Καλή συνέχεια και καλή δύναμη!

Γιάννης είπε...

Πατέρα Χαράλαμπε, παρακολουθώ με ιδιαιτερη προσοχή τα κείμενα σας, τα οποία δίνουν τροφή για σκέψεις, συζητήσεις, σχολιασμό αλλα και δίνουν απαντήσεις στους προβληματισμούς μας, στις απορίες μας. Δυστυχώς μιλάτε την γλώσσα της αλήθειας και αυτό δεν το ανέχονται πολλοί, ιδού και το σχόλιο κάποιου "επωνυμου-ανωνυμου" που σας έστειλε για...προσευχή πριν λίγες μέρες! Μιλάτε με την γλώσσα της ευαίσθητης ψυχής αλλά και της εμπειρίας! Δεν υπάρχει κάτι πιο γλυκό, όμορφο από το να δίνουμε θάρρος σε ανθρωπους "τσαλακωμένους"...
Τελικά, αποφάσισα να σύνταξω δύο λογια σήμερα, κάτω από αυτό το κείμενο, γιατί απλά, κρύβεται όλη η ουσία της ζωής: Ο αλαζόνας, ο φαρισαίος, ο υποκριτής, θα τυρρανιστεί μεχρι να του ανοίξουν την πόρτα του παραδείσου.Αντίθετα, ο αμαρτωλός μπαίνει πρώτος στην βασιλεία των ουρανών!
Κι έτσι είναι, έτσι γίνεται, γιατί ο φτωχός και πεινασμένος χαίρεται και απολαμβάνει ένα πιάτο φαγητό, λαιμαργία Δεν χορταίνει...
Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι κάθε καλο σε εσάς προσωπικά και την οικογένεια σας!

π. ΛίΒυος είπε...

Εύχομαι σε όλους χρόνια καλά και ευλογημένα. Η Παναγία Μητέρα να σκέπει και χαριτώνει την ζωη σας.

π. Χαράλαμπος

Μοναχή Αρσενια είπε...

: η αγάπη κερδίζεται μέσα από την ελευθερία.