18 Ιουν 2019

Το Αγιον Πνεύμα ζει μέσα σου, όταν....


Το Αγιον Πνεύμα ζει μέσα σου αισθάνεσαι χαρά και πληρότητα ζωής, ανεξάρτητα από επιτυχίες και κατορθώματα.
Όταν είσαι χαρούμενη κι ας μην έχεις λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής σου. 
Όταν δεν περιμένεις να είναι όλα «τέλεια» για να ζεις τα δώρα και τις δωρεές του Θεού.
Όταν στα μικρά και ασήμαντα βλέπεις τα μεγάλα και θεϊκά. 
Όταν το λίγο το κάνεις πολύ. 

Έχεις το Πνεύμα του Θεού, 
Όταν επιλέγεις να χαμογελάς και να δοξάζεις τον Θεό, σε έναν κόσμο που ξέρει μόνο να παραπονιέται και να ντύνεται στο χρώμα της γρίνιας και της θλίψης.  
Όταν μπορείς στον άλλο να βλέπεις τα χαρίσματα και την ομορφιά της μοναδικότητα του. 
Όταν μπορείς να συγχωρείς και να δίνεις ευκαιρίες στον άλλο, κατανοώντας ότι η απουσία του πονάει περισσότερο από το λάθος που έκανε. 
Όταν η αγάπη δεν είναι απλά μια αρετή ή ηθική επιλογή, αλλά ο τρόπος που βλέπεις και ερμηνεύεις τα πάντα στην ζωή σου. 
Όταν μπορείς να αγαπάς δίχως να μετράς, κρατώντας βερεσέδια. 

Όταν οι επικρίσεις και τα λόγια του κόσμου δεν φτάνουν στην καρδιά σου, γιατί το Πνεύμα του Θεού σου φανερώνει, την ματαιότητα και παροδικότητα, τόσο εκείνων που σε κατηγορούν, όσο κι αυτών που σε χειροκροτούν.
Όταν ελπίζεις εκεί που όλοι σε μοιρολογούν. 
Όταν σηκώνεσαι εκεί που σε είχαν όλοι τελειωμένο. 
Όταν βλέπεις εκεί που οι άλλοι απλά κοιτάζουν. 
Όταν σωπαίνεις εκεί που πάντες φλυαρούν. 

Έχεις το πνεύμα του Θεού, όταν ο πόνος γίνεται εργαλείο εξέλιξης, τα ψυχικά τραύματα και φορτία δύναμη, οι φόβοι δώρα, το κλάμα γέλιο, και όλα τα βάσανα και προβλήματα σου, πύλες που γλυκοκοιτάζουν ουρανό ενώ ακόμη πατάς κόλαση.
Μα κι εαν δεν έχεις τίποτα απο ολα τα παραπάνω, πάλι το Άγιον Πνεύμα είναι Εκείνο που σε φωτίζει να ζητάς το Φως δίχως να απογοητεύεσαι απο το σκοτάδι.
π. λίβυος 

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το σκοτάδι είναι το πρώτο βήμα προς το φως, όταν θα είμαστε όμως έτοιμοι,όταν θα έχουμε σκύψει και θα έχουμε κοιτάξει με ειλικρίνεια και μεταμέλεια εντός μας.

Ανώνυμος είπε...

Έχει λίγες μέρες πάτερ που εφτασε στα χέρια μου και διαβάζω την παλαιά διαθήκη .
Ελάχιστα έχει αλλάξει ο κόσμος από τότε έως σήμερα .
Χωρις τελος η απιστία μας , ή βλασφημία η αχαριστία η ανομία και η σκληρότητα μας.
Ιδια από τότε έως και σήμερα.
Τόσες οι φανερώσεις του θεού , πόσες οι ευεργεσίες του θεού στο πλάσμα του και αυτό μίζερο , λιγόψυχο, μικρούτσικο , ανόητο και δυσώδες .
Ίδιο από τότε μέχρι και σήμερα .
Από την άλλη πάτερ , εκεινη η στιγμή που ο Δαυΐδ προσεύχεται στο θεό μετά τη μάχη ... τι μεγαλείο ψυχης έχουν τα λόγια του!
Εκεί που λέει :
(Σε αγαπώ, Κύριε, δύναμή μου!
Εσύ είσαι, Κύριε, το καταφύγιό μου,
το φρούριό μου
κι ο ελευθερωτής μου.
Θεέ μου, είσ’ ο βράχος μου,
όπου και καταφεύγω·
η ασπίδα μου κι η δύναμη που με λυτρώνει·
είσαι ο ψηλός ο πύργος μου, το καταφύγιό μου.
Είσ’ ο σωτήρας που με σώζει από την αδικία.......... ..... ....)

Συγκλονιστικα τα λόγια του.
Προσεύχεται και λέει .... και λέει ....και διαβάζει ο αναγνώστης και θαυμάζει και αντιλαμβάνεται ότι το πνεύμα μιλάει , το άγιο , με το θαρος της καθαρης καρδιας και μαζί υμνούν και ευχαριστούν , με λόγια τέλεια και άρτια .
Ποσό άψογα περιγράφει την ομορφιά και το μεγαλειο αυτού του βράχου θεού ,που είδε στην μάχη και βλέπει πάντα στην ζωή του και αισθάνεται πάντοτε αυτος ο Δαυΐδ.
....και αλλου στον Ιωβ πάτερ;
Τι λόγια Θεέ μου είναι αυτά γραμμένα !
Ποσο κόμπιασε η σκέψη μου και τόσο ταλαντεύτηκε η κρίση μου διαβαζοντας εκεί.
Παραδέχομαι πως αυτος ο άφθονος ανθρώπινος πονος του Ιωβ , με έπεισε . Δεν του άξιζε τοση τιμωρία αυτού του ανθρώπου σκέφτηκα ... (άρα ο θεος είναι αδικος ;) Μετά με έπεισαν οι προθέσεις των κοντινών του φίλων που θελαν για το καλό του να ανακαλέσει τα βλάσφημα λόγια της αγανάκτησης του (πόσες και πόσες φορές για ακριβοδίκαιο με λογάριασα ).. Αργοτερα με έπεισε και ο λόγος του νεαρότερου των φίλων του Ιωβ , που ολους μαζι τους νουθετουσε .
Τι εγκεφαλική ταλάντωση στα άκρα ..!
Ερχεται η παρουσία του λόγου το Θεού στο τελος του Ιωβ να πάψει κάθε ταλάντωση , να βάλει τα πράγματα στην σωστή σειρά , αυτή που πάντα ισχύε αλλά κανένας μας δεν διακρίνει μέσα στο σκοτάδι των ενεργειών μας .
Ο βροντερος λόγος του θεού εξαφανίζει την σύγχυση και παραζάλη του μικρού ανθρώπινου νου.
Ταρακουνά και επαναπροσδιορίζει.
Όμως πάτερ εμένα με άφησε φοβισμένο όλο αυτό ,να αναρωτιέμαι για άλλη μια φορά για την κρίση μου , τις πεποιθήσεις μου , την ρηχότητα μου.
Φοβάμαι την οργή Του πάτερ που μπορεί να προκαλέσει η κακιά μου και το παντοδύναμο εγώ μου , το έχω μέσα μου αδυνατώντας να ξεριζώσω .
Φοβάμαι τις δοκιμασίες που διάβασα στον Ιωβ καλε μου πάτερ , τρέμω την εκπαίδευση του.
Πάτερ σε σας γράφω τις σκέψεις μου.
Σαν θεραπεία το βλέπω , σας γράφω, ξέροντας ότι με ακούει άνθρωπος του θεού .

Ανώνυμος είπε...

Στον : Ο/Η Ανώνυμος είπε...18 Ιουνίου 2019 - 4:44 μ.μ.
θα ήθελα να πω ότι αισθάνομαι τα ίδια με όσα έγραψε!Τι εγκεφαλική ταλάντωση στα άκρα ..!
και επίσης:Όμως πάτερ εμένα με άφησε φοβισμένο όλο αυτό ....... τρέμω την εκπαίδευση του.

Επίσης πάτερ να είστε γερός και ευλογημένος. Ευχαριστώ!! Μας δίνετε δύναμη..ευχαριστούμε

Unknown είπε...

Ο άπειρος θεός αδερφέ μου δίνει ότι χρειάζεται ο καθένας μας ώστε να μας οδηγήσει στον σωτήριο δρόμο του εκείνος ξέρει το πότε το πώς και το τί.

ευλογειτε είπε...

Το Άγιον Πνεύμα κατοικεί μέσα σου,
όταν γράφεις τέτοια κείμενα,
πάτερ,
που έχουν αφετηρία την εμπειρία
και τέρμα εμάς!

Επιτρέψτε μου να πω
τα ίδια θεραπευτικά λόγια
και για το ανώνυμο κείμενο της 2.12π.μ. ώρας!

Ας αναπαυθώ εν αγίω πνεύματι εδώ στα λόγια σας:
"Όταν μπορείς να συγχωρείς και να δίνεις ευκαιρίες στον άλλο, κατανοώντας ότι η απουσία του πονάει περισσότερο από το λάθος που έκανε. Όταν η αγάπη δεν είναι απλά μια αρετή ή ηθική επιλογή, αλλά ο τρόπος που βλέπεις και ερμηνεύεις τα πάντα στην ζωή σου."

Ευλογείτε!

Ανώνυμος είπε...

Παντού υπάρχει μια ευκαιρία για να δούμε το Θεό.καθε στιγμή μας μια ευκαιρία να έρθουμε ακόμη πιο κοντά του. Είναι τρόπος ζωής.Ειναι αυτό που αναζητά η ψυχή μας.

Unknown είπε...

Ευχαριστω το Θεο που σας γνωρισα,νιωθω οτι τωρα τον μαθαινω ξανα,πιο σωστα,πιο βαθια.Να ειστε ευλογημενος.

Ανώνυμος είπε...

Οι ψαλμοι του Δαυίδ είναι εξερετιικοι τους διαβάζω και δακρύζω δεν ξέρω αλλά νιώθω ότι κάτι πολύ καλο είναι !!βρίσκω παρηγοριά ειμαι πονεμένη έχω χάσει τον γιο μου ...Στην προσευχή βρίσκω γαλήνη. ..