25 Ιουν 2019

Όταν αρνείσαι να γίνεις θύμα...."


Η ζωή είναι μια μάχη, στην οποία καλείσαι ή να πολεμήσεις ή να κρυφτείς μέσα στα πτώματα υποδυόμενος τον ρόλο του θύματος και του αδικημένου. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι η περίπτωση του μαχητή, που ενώ θα μπορούσε να επικαλεσθεί την αδικία της ζωής απέναντι του, μετανάστευση, φτώχια, ρατσισμός, θάνατος του πατέρα του, επέλεξε σε πείσμα όλων των μεγάλων δυσκολιών, να παλέψει ώστε το γέλιο, η χαρά και η επιτυχία, να έρθουν στην ζωή του. Και τα κατάφερε. 
Εχθές όλοι οι συμπαίχτες του, τον ανέδειξαν ως τον πολυτιμότερο παίχτη του ΝΒΑ. Μεγάλη τιμή, μεγάλη επιτυχία για ένα παιδί που ξεκίνησε με όλα τα μείον και τα έκανα συν. Που δεν επέλεξε το ρόλο του κακόμοιρου όταν η ζωή «φαινόταν» να τον βάζει στο περιθώριο. Ο Γιάννης έκανε αυτό για το οποίο αξίζει να ζει κάποιος, να μεταμορφώνει το σκοτάδι σε φως, τις πληγές σε ευλογίες και τα αδιέξοδα σε ευκαιρίες ζωής.
Είναι συγκινητικό και απίστευτα θεραπευτικό να ακούς αυτό το παιδί, να αναφέρεται στο Θεό, με μια απίστευτη σε βάθος δήλωση, «…ευχαριστήσω τον θεό που με ευλόγησε με αυτό το ταλέντο, για να είμαι στη θέση που βρίσκομαι σήμερα. Θέλω να τον ευχαριστήσω που με έβαλε σε αυτή τη θέση. Όλα τα κάνω μέσω αυτού, είμαι απίστευτα ευλογημένος…». Αυτή η δήλωση του Γιάννη, έχει να μας δώσει τα εξής ωφέλιμα για την ζωή μας συμπεράσματα και προτροπές: 
1. Όλοι έχουμε χαρίσματα και δυνατότητες, μένει να τις ανακαλύψουμε. 
2. Ταπεινοφροσύνη δεν σημαίνει να ακυρώνεις με ατιμωτικές εκφράσεις τον εαυτό σου, μα να μπορεί να λες, «Σε ευχαριστώ Θεέ μου για τα δώρα σου…». Να μην νιώθεις άχρηστος αλλά ευλογημένος. 
3. Να θυμόμαστε πάντα στην ζωή μας, ότι δεν είμαστε οι κυρίαρχοι αλλά οι διαχειριστές μιας πραγματικότητας στην οποία μέσα καλούμαστε να εξελιχθούμε. 
4. Η επιτυχία έρχεται μόνο σε εκείνους που δεν φοβήθηκαν την αποτυχία. 
5. Τέλος το χάρισμα είναι μόνο η βάση πάνω στην οποία καλείσαι να δουλέψεις σκληρά για χτίσεις τα όνειρα σου.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο σ'αυτο το παιδι που σεβεται τους Ελληνες και την Ελλαδα.Μπραβο για το ηθος του.

Ανώνυμος είπε...

Και μπράβο του γιατί καμιά φορά εμείς οι φοβιτσιαριδες φοβόμαστε να κάνουμε και το σταυρό μας στο λεωφορείο.κι εκείνος μπροστά σε τοσο κόσμο ευχαρίστησε το Θεό πρώτα από όλους μην το ξεχνάμε αυτό.