Υπάρχουν άνθρωποι, που μας μιλούν μέσα από την κόλαση τους, κι όμως η φωνή τους μυρίζει παράδεισο. Υπάρχουν άνθρωποι που οι λέξεις τους είναι ραγισμένες, μα τι θαυμαστό σε εμάς φτάνουν σας κρυστάλλινες αφυπνιστικές προτάσεις.
Τελικά για την αλήθεια των πραγμάτων μιλούν καλύτερα οι «στερημένοι». Εκείνοι που δεν αγαπήθηκαν ή έχασαν νωρίς την αγάπη, που προδόθηκαν ή γελάστηκαν από τον ίδιο τους τον εαυτό. Που έχασαν την υγεία τους και πένθησαν μεγάλες απώλειες ζωής. Αυτοί που υπερασπίστηκαν το δικαίωμα στο λάθος και την μετάνοια. Που ρίσκαραν, έχασαν και βρήκαν.
Κανείς δε θα μπορούσε να φτιάξει καλύτερους ήλιους από εκείνους του Βαν Γκονγκ, εάν ο ίδιος δεν βίωνε ένα βαρύ ψυχικό χειμώνα (διπολικός). Κανείς δε μπορεί να θρηνήσει στην κόλαση εάν δεν έχει χάσει ένα παράδεισο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου