7 Φεβ 2020

Αυτοέπαινος και αυτοκατηγορία ίδια παγίδα...


Υπάρχουν κάποιες εικόνες, λέξεις ή φράσεις που κατακτούν μέσα μας μια ιδιαίτερη θέση. Τις θυμάσαι για χρόνια ολάκερα, σε επηρεάζουν στην ζωή σου. Μια τέτοια υπήρξε η φράση του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, που λέει «ότι οι κακίες μας ντύνονται το ένδυμα των αρετών». Δηλαδή ότι πολλές φορές πίσω από μια συμπεριφορά που μπορεί να θαυμάζουμε κρύβεται κάτι άλλο πολύ βαθύτερο και σκοτεινό. 

Αυτή την μεγάλη αλήθεια την συνάντησα πολλές φορές στη ποιμαντική μου διακονία. Γνώρισα ανθρώπους που παρουσιάζονταν ως πράοι και ταπεινοί να μεταμορφώνονται σε άγρια θηρία, βγάζοντας απίστευτη κακία κι επιθετικότητα όταν τους έθιγες τον εγωισμό και τα μικροσυμφέροντα τους.

Πλέον μέσα μου έχω απόλυτα κατανοήσει, ότι τόσο εκείνος που αισθάνεται ότι είναι ο καλύτερος όλων όσο και εκείνος που δηλώνει ο χειρότερος, είναι το ίδιο βαθιά νάρκισσοι. 

Δεν έχει σημασία εάν λες ότι είσαι τέλειος ή χειρότερος, σημασία έχει ότι μέσα από αυτό τον ρόλο ζητάς να πέσουν όλα τα βλέμματα και τα φώτα του κόσμου πάνω σου. Ζητάς οι άλλοι να υπηρετήσουν τον μεγαλείο σου ή την αδυναμία σου. 
Γι΄αυτό στην πνευματική ζωή ότι λάμπει δεν είναι Χριστό ή όπως έλεγε και ο Άγιος Πορφύριος, «άλλο πράγμα η ταπείνωση και άλλο το κόμπλεξ…»


3 σχόλια:

  1. Μεγάλη φυλακή ο αυτοεπαινος και η αυτοκατηγορια.
    Ο σεβασμός προς το πρόσωπό μας και προς τους άλλους γύρω μας , μας φέρνει πιο κοντά. Με διάθεση αλληλεγγύης και προσφοράς.
    Χρόνια πολλά και ευλογημένα για την ημέρα. Κάθε Καλό και ευλογία στη ζωή σας και στο έργο σας

    Την Ευχή σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κακια ειναι κακωση ψυχης;δεν μπορει απο την κακωση να βγει καλος καρπος;;πιστευω πως ναι. Αν ειναι γνησιος καρπος θα το δειξει η πορεια ζωης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τόσο ο αυτοέπαινος όσο και η αυτοκατηγορία εξαφανίζονται όταν ο άνθρωπος βιώνει την αγάπη, την τιμή και την αξία που του προσφέρει ο Χριστός.

    Η παρουσία του Χριστού μέσα μας διώχνει κάθε κόμπλεξ και κάθε ανωμαλία.

    Ο ανθρώπος που βιώνει αυτή την αλλοίωση, ομολογεί με παρρησία τόσο την πρώην δική του άρρωστη κατάσταση, όσο και την υγεία που του χαρίζει ο φιλάνθρωπος Κύριος.

    Αυτό δεν έχει καμμία σχέση με αυτοέπαινο και αυτοκατηγορία, αλλά είναι αληθινή ομολογία πίστεως.

    Την αγάπη και τα σέβη μου πατέρα Χαράλαμπε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή