27 Απρ 2020

Όταν επιλέγεις το φως...


Δεν είναι φίλος μου με την βαθιά έννοια της λέξεως. Είναι γνωστός μου. Δεν έχουμε κοινές εμπειρίες ζωής. Δεν έχει κανένα όφελος από μένα. Κι όμως συχνά πυκνά βρίσκω στο inbox μου, μηνύματα του, «Μην σταματάς να γράφεις, συνέχισε……». 
Ξέρετε τι με συγκινεί στην περίπτωση του; Η ποιότητα της ψυχής του. Το παράδειγμα ζωής που μου δίνει. Δεν λυπάται και δεν τσιγκουνεύεται τον έπαινο, τον καλό και όμορφο λόγο, να στηρίξει και να ενδυναμώσει τον συνάνθρωπο του. Βάζει πάντα τον καλό λογισμό. Το όμορφο λόγο. 

Μου θύμισε τώρα αυτή την ιστορία με την υπέργηρη ετοιμοθάνατη γιαγιά. Βρισκόταν στο κρεβάτι της, στα τελευταία της. Παιδιά και εγγόνια, πήγαν να την δουν. Κάτι σαν τελευταίος ασπασμός εν ζωή. 
Όταν πλησιάσει μια από τις εγγονές της, σκύβοντας να την φιλήσει, η γιαγιά της είπε, «τι ωραίο χρώμα που έχει το φουλάρι σου, είσαι πανέμορφη…». 
Αυτή η γιαγιά ήταν ετοιμοθάνατη κι όμως επέμενε να επιλέγει το φως, την χαρά, το χρώμα, την ομορφιά της ζωής. Θα μπορούσε να μείνει στους πόνους και φόβους της, πέθαινε και το γνώριζε καλά. Κι όμως ενώ πέθαινε εκείνη συνέχιζε να σκορπάει γύρω της καλοσύνη, φως και χαρά. 

Σίγουρα υπάρχει γύρω μας και μέσα μας, πολλή γκρίνια, μουρμούρα, μαυρίλα και απελπισία, μα υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που στέκονται πάνω από τις πληγές τους, και επιλέγουν να σκορπάνε φως. Κι εμένα μου αρέσει σαν μαυρίζει το τοπίο μου να κοιτώ τα δικά τους παραδεισένια μάτια…

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πατέρα Χαράλαμπε δεν γνωρίζω αν βρίσκετε τον παρακάτω λόγο καλό και όμορφο. Είναι όμως αλήθεια.

Δεν επιλέγουν εμείς το φως. Το Φως επιλέγει εμάς• και μας κάνει ομοίους Του.

Ιωάννης

Unknown είπε...

Χριστός Ανέστη!
Συχνά θέλουμε να φωτιστεί η ζωή μας και διαλέγουμε το σκοτάδι.
Με τη βοήθεια του Θεού να προσπαθούμε να βλέπουμε το φως παντού σε καθετί, για να βοηθάμε τον εαυτό μας και τους άλλους δίπλα μας.
Όπως έλεγε ο Άγιος Πορφύριος.
Όποιος θέλει να απομακρύνει το σκοτάδι παλεύει με αυτό.
Αρκεί να φέρει μια σχισμή φωτός και τότε θα φύγει.
Φως , φώτιση και διάκριση σε κάθε μας βήμα εύχομαι σε όλους μας.
Εύχεσθε.
Μ-Α

Ανώνυμος είπε...

π.Χαραλαμπε ευλογειτε.Καπου διαβασα οτι η ομορφια θα σωσει τον κοσμο. Εδω και δυο μηνες μηνες διαβασα στο διαδικτυο ενα υπεροχο σχολιο και θα ηθελα να το μοιραστω,δεν φοβαμαι το αυριο.ο Θεος ειναι ηδη εκει...Ο Θεος ας μας λυπηθει,ειμαστε τα κακομαθημενα του παιδια

Vasiliki είπε...

Χριστός Ανέστη! Πολύ όμορφα και βαθειά νοήματα. Γράψτε αν μπορείτε για τους Έλληνες του εξωτερικού που νοσταλγούν την πατρίδα, αλλά είναι σαν να ζουν σε δύο χώρες...που στην ουσία θεωρούνται ως ξένοι και στις δύο. Ευχαριστώ, Βασιλική

Ανώνυμος είπε...

Χριστος Ανεστη, ο λογος σας με ξεκουραζει. Ειναι ο λογος που περιμενα να ακουσω απο τον φιλο τον αδελφο και που τον τελευταιο μηνα δεν ευρισκα. πολλες φορες θελησα να σας ευχαριστησω αλλα δισταζα Η χαρις Του και η κοινωνια του Αγ. Πνευματος να ειναι αναμεσα μας. Την ευχη σας.