6 Απρ 2020

Όταν κλείνει μια πόρτα, ο Θεός ανοίγει μια άλλη.....


Η οσία Μαρία Αιγυπτία ρέει στην αμαρτία της. Δεν σκέφτεται τίποτα. Απλά είναι παρούσα στο πάθος της. Γι’ αυτό μπαίνει σε ένα καράβι για τα Ιεροσόλυμα. Οι επιβάτες του πάνε στους Αγίους Τόπους για προσκύνημα, εκείνη θα μπει να γλεντήσει την σάρκα της, και μάλιστα δίχως αμοιβή. Έτσι για το κέφι της. Αυτή κάνει σχέδια απόλαυσης και εκτόνωσης του πάθους της. Μέχρι εκεί μπορεί να γνωρίζει και να καταλαβαίνει την ιστορία της ζωής της.
Ο Θεός όμως δεν ξέρει μονάχα το χθές και το σήμερα της ζωής μας, αλλά το αύριο. Εμείς παίζουμε με την αμαρτία και εκείνος δουλεύει την αγιότητα μας. Εμείς περπατάμε με γυμνά πόδια στην φωτιά της κόλασης και εκείνος υφαίνει το νυφικό της ψυχής μας, για την Βασιλεία Του. 

Η αμαρτία και το πάθος της Μαρίας, θα την βάλουν σε αυτό το καράβι, θα φτάσει στα Ιεροσόλυμα μα όταν θα προσπαθήσει εισέλθει μαζί με τους υπόλοιπους στο ναό της Αναστάσεως, ένα χέρι θα την εμποδίσει. Η πόρτα είναι κλειστή γι΄ αυτήν. Τυχαίο; Όχι. Γιατί πάντα όταν ο Θεός ζητάει μια αλλαγή από εμάς, μας κλείνει μια πόρτα για να μας ανοίξει μια άλλη. 
Όταν πιστεύεις στο Θεό δεν υπάρχει χώρος για απογοήτευση γιατί γνωρίζεις, ότι όταν σου αρνείται κάτι ετοιμάζει ταυτοχρόνως κάτι άλλο σημαντικότερο. Το κλείσιμο μιας πόρτας είναι κάλεσμα για αλλαγή. Κι αυτό το μήνυμα η Οσία Μαρία το έλαβε. Κατάλαβε ότι για να μπει στο Ναό της Αναστάσεως, έπρεπε να αλλάξει ζωή. Το έκανε. Πήρε το μήνυμα. 
Κάθε αλλαγή έρχεται μέσα από μια καταστροφή. Ακόμη και οι αμαρτίες μας είναι δρόμος προς την αρετή. Ο Θεός ενεργεί παράδοξα, θαυμαστά και έξω από την ανθρώπινη λογική και ηθική για να μας σώσει. 
Θα εκπλαγούμε όταν την ώρα του θανάτου όλη η ζωή μας περάσει σαν ταινία μπροστά από τα μάτια μας. Τότε μονάχα τότε θα καταλάβουμε ότι ο Θεός μαζί με εμάς έγραφε το σενάριο της ζωής μας.Ήταν παρόν ακόμη και εκεί που κάναμε τα πιο φρικτά μας λάθη.

8 σχόλια:

Γιάννης είπε...

"Ο Θεός όμως δεν ξέρει μονάχα το χθές και το σήμερα της ζωής μας, αλλά το αύριο. Εμείς παίζουμε με την αμαρτία και εκείνος δουλεύει την αγιότητα μας. Εμείς περπατάμε με γυμνά πόδια στην φωτιά της κόλασης και εκείνος υφαίνει το νυφικό της ψυχής μας, για την Βασιλεία Του. "
Καλέ μου π. Χαράλαμπε,
Σε τρεις γραμμές όλο το Ευαγγέλιο, όλη η πίστη μας, όλη η αγάπη του Θεού για εμάς, για τον καθένα μας! Θα μπορούσα να πω πολλά επιβεβαιώνοντας αυτές τις τρεις γραμμές αλλά προτιμώ να πάω στην επόμενη ημέρα την πιο δύσκολη, την ημέρα ή τις ημέρες των δοκιμασιών...
Τότε που λέμε "ας γίνει το θέλημα του Θεού", "ας σηκώσω τον μικρό μου σταυρό" ΑΛΛΑ ας δω ένα αποτέλεσμα...! Όταν ο διάβολος χορεύει στην ψυχή μας ζητώντας άμεσο αποτέλεσμα, τιμή και δόξα, χρήματα ίσως, ό,τι ο καθένας επιθυμεί... Τότε που ο Θεός "ΣΙΩΠΑ", "ΚΟΙΜΑΤΑΙ", νομίζουμε πως μας έχει ξεχάσει...
Τότε χρειάζεται να αντέξουμε, να ξανασηκωθούμε και να ξαναδιαβάσουμε τις τρεις παραπάνω υπέροχες γραμμές των σκέψεων σας. Τότε είναι η ώρα της προσευχής, της απόλυτης υπακοής, της απόλυτης πίστης-εμπιστοσύνης μας προς το Θείο Πρόσωπο! Και ναι, θα δούμε το αποτέλεσμα, ο Θεός θα "ξυπνήσει", θα μας "μιλήσει", θα μας πάρει από το χέρι και θα μας δείξει το σχέδιό Του για εμάς! Αυτό το απειροελάχιστο μικρό κομματάκι του παζλ που αντιστοιχεί στην ζωή του καθενός μας, μέσα στο σχέδιο του Θεού για τον Άνθρωπο.

Ανώνυμος είπε...

Κάθε αλλαγή δεν έρχεται μέσα από μια καταστροφή.

Πραγματική αλλοίωση στην ψυχή μας έρχεται μόνο, όταν στον αντίποδα της αναίσθητης ετοιμοθάνατης ψυχής μας, αντικρίζουμε και βιώνουμε την αγάπη και το ελέους του Χριστού σε εμάς.

Δίχως αυτής της εμπειρίας, κάνεις μας δεν μπορεί να απαρνηθεί τον ψεύτικο φανταστικό εαυτό του, που ξέρει επιμελώς να κρύβεται με πάσης λογής προσωπεία.

Ιωάννης

Φωτεινή Ανδρικοπουλου είπε...

Μόνο λάθη λάθη λάθη...
Καλήν απολογία.Αυτό εύχομαι γιατί αυτό με τρομάζει.

Ανώνυμος είπε...

Όταν βλέπουμε τα λάθη μας θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από τον τρόμο Φωτεινή.

Όταν βρισκόμαστε υπό του κράτους του τρόμου, είμαστε εκτός του Βασιλείου της Αγάπης...!

Ελπίζω κ εύχομαι να νοήσεις τον Λόγο αυτό.

Φωτεινή Ανδρικοπουλου είπε...

Χριστός Ανέστη!
Ευχαριστώ πολύ!
Όταν πλέον θα ακούω "Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών και καλήν απολογία επί του φοβερού βήματος" θα ζητώ το έλεός Του για να γευτώ το Βασίλειο της Αγάπης.

Φωτεινή Ανδρικοπουλου είπε...

Ευχαριστώ θερμά και τον π.Χαράλαμπο που με τη φωτισμένη γραφή του και τον λόγο του μου επιτρέπει να διακρίνω το Προσωπο του Φωτός της Οδού της Ελπίδας!

Ανώνυμος είπε...

τι εννοείτε Πατέρ Χαράλαμπε;

Ανώνυμος είπε...

Αληθώς Ανέστη ο Κύριος Φωτεινή!

"Σήμερον εάν τής φωνής αυτού ακούσατε, μή σκληρύνητε τας καρδίας υμών"...

Σήμερον• δηλαδή την κάθε καινούργια ημέρα που μας χαρίζει η αγάπη και το μέγα έλεος Του!