18 Ιουν 2008

Όταν ο Παλιάτσος Κλαίει….



Στις μέρες μας δεν ανεχόμαστε το πρόβλημα του άλλου στην καμπούρα μας.

Δεν θέλουμε και δεν επιθυμούμε να έχουμε στην παρέα μας ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Τους θεωρούμε βάρος και καταπίεση. Ισχυριζόμαστε ότι μας χαλάνε την θετικότητα και την υποτιθέμενη ισορροπία μας. Την θετική ενέργεια εντός μας.

Γι αυτό και για όσο καιρό γελάς και είσαι ευχάριστος, σαν ένα παλιάτσο γελωτοποιό, έχει καλώς. Σε αποδέχονται και σε κάνουν όλοι χάζι. Αρέσεις και πουλάς….. Είσαι ευχάριστος γιατί προσφέρεις στην θετική εξέλιξη των πραγμάτων. Είσαι λέει θετικός άνθρωπος.

Ωραία κανείς δε λέει το αντίθετο. Όμορφο πράγμα η θετικότητα. Αλλά μπορεί ο ουρανός να είναι πάντα γαλανός; Η θάλασσα γαλήνια και αθόρυβη; Μπορεί πάντα ένα στόμα να χαμογελά και χείλη να λένε πάντα καλημέρα; Θα έρθει και η καληνύχτα!

Θα σταλάξουν τα κεραμίδια της ζωής και πόνο, οδύνη, μια ανάγκη να πεις ένα γιατί, να κλάψεις λίγο ανακουφιστικά και προσευχητικά πριν ανέβεις στο Σταυρό!

Σταλάγματα είναι αυτά. Δεν έχουν πάντα την ίδια γεύση. Άλλοτε είναι γλυκά σαν βύσσινο και κεράσι γλυκό και άλλοτε γεμάτα αλμύρα… Να όπως τα δάκρυα που τρέχουν στα μάτια της κοπέλας στο απέναντι πεζοδρόμιο…… αποχαιρετά μιαν αγάπη!

Αλλά μόλις αυτός ο Παλιάτσος δακρύσει, πονέσει και μελαγχολήσει, τότε όλοι αρνούνται να παίξουν όπως λένε το ρόλο του παρηγορητή. Δεν αντέχουν και δεν υποφέρουν την μουρμούρα του, την αρνητικότητα του.

Οι δυνάμεις τους, ο χρόνος, οι δουλειές, η οικογένεια, τα προσωπικά γενικότερα κ.α πολλά, είναι αρκετά και ικανά, ώστε να μην τους επιτρέπουν , όπως ευγενέστατα θα σου πουν, να συναντηθείτε στο σημερινό, αυριανό, μεθαυριανό ραντεβού. Τα τηλέφωνα δεν σηκώνονται γιατί δεν έχουν σήμα και τα μηνύματα κανείς δεν τα βλέπει γιατί έχει πρόβλημα το κινητό. Δύσκολο αυτό τον καιρό να κάνουνε παρέα….. Ποιος θέλει ένα παλιάτσο που δεν τον κάνει να γελά, αλλά που και που δακρύζει και αυτός.

Ξέρεις , είναι τόσες οι προφάσεις και οι δικαιολογίες, είναι τόσοι οι τρόποι να σου πει κανείς, άντε πνίξου!!!!, όπου επιβεβαιώνεται ο σοφός κανόνας που λέει ότι, η αδιαφορία και η απροθυμία βρίσκουν χίλιες δικαιολογίες, ενώ η αγάπη έχει πάντα τον τρόπο της. Βρίσκει μονοπάτι και ας μην υπάρχει καθαρός δρόμος. Σε πλησιάζει και σε αναπαύει και ας μην γελάς, και ας μην έχουν τα χείλη σου γεύση από βύσσινο και κεράσι!!!! Και ας είναι αλμυρά τα φιλιά σου!!!!

19 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

Συμφωνώ απόλυτα!
Η αγάπη πάντα βρίσκει χρόνο και δρόμο για να έρθει να σε βρει,ό,τι και να έχει συμβεί.
Και κανείς ποτέ δεν πέθανε από το ενδιαφέρον και την πραγματική αγάπη του Άλλου.Από την έλλειψή τους,πολλοί.Στην καλύτερη περίπτωση μαράζωσαν,συρρικνώθηκαν.
Καλησπέρα!

Δημήτρης είπε...

Λένε πως ο έρωτας είναι ρατσιστής... Θέλει τον όμορφο, τον έξυπνο, τον χαρισματικό...

Αλλά και στη φιλία ρατσιστές είμαστε...
Πόσο δύσκολο ν' αγαπάμε τον τελειωμένο...

Μού θύμισες ένα παλιό μου διήγημα:
http://mouroulis.freehost.gr/foibos.htm

Katerina είπε...

Ο Θεός ποτέ δε δίνει περισσότερα από οσα μπορουμε να ΄βαστάξουμε.
Και ο πονος όταν μοιράζεται δεν ειναι δυσβάσταχτος
Πάντως το δάκρυ απελευθερώνει.

Ανώνυμος είπε...

Μμμ, στα δύσκολα , ξεχωρίζει, το γνήσιο απο το δήθεν .
Βγαίνουν μπροστάρηδες οι πραγματικοί φίλοι.Ναι ειναι ελάχιστοι.μα ειναι οτι καλύτερο μπορεί να σου τύχει για να σε συντροφέψει και να σου σκουπίσει το δάκρυ.

Άστρια είπε...

Καθημερινές μεγάλες αλήθειες.
Πόσες φορές δεν νοιώσαμε ότι πρέπει να είμαστε "θετικοί" παλιάτσοι και για να είμαστε ειλικρινείς, πόσες φορές δεν αντιμετωπίσαμε έτσι(άθελά μας ή μη) έναν "αρνητικό" μη παλιάτσο.

Ευλογημένη υπενθύμιση. Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

ολα ειναι μέσα στο παιχνίδι...
συνταξιδιώτες ειμαστε ολοι που μοιραζόμαστε τις λύπες και τις χαρές, η γνησια φιλία, ειναι ο,τι πολυτιμοτερο....
την καλησπέρα μου!

π. ΛίΒυος είπε...

@όλα θα πάνε καλά...

@Δημήτρης

@ocean soul

@Ανώνυμος

@Άστρια

@Ανώνυμος


Μια Καλησπέρα και μια μεγάλη αγαπη για όλους σας. Πραγματικά τα σχόλια σας είναι ένα και ένα και δε βρίσκω το λόγο να τα σχολιάσω.
Νιώθω όμως την ανάγκη να σας χαιρετίσω και να σας πω οτι μου είναι πολύ τιμη η συντροφιά σας!!!!

Τα λέμε με αγάπη !!!!!!

Alkmini είπε...

μια καλησπερα πατερ , ηρθα να αφησω. κουρασμενη ψυχολογικα σημερα, με μια υποσχεση να ερθω πιο ξεκουραστη να σε αναγνωσω.
καλη σου εσπερα.

π. ΛίΒυος είπε...

@Aliki
Καλοσώρισες Αλίκι στον χώρο μας. Σε ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμα σου και να τα λέμε.

Την Καλημέρα μου!!!!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

.....
Κύριε
μη μας πάρεις κι’ άλλο
τις απώλειες μας.

Δεν έχουμε που αλλού να μείνουμε.

Roadartist είπε...

"Αλλά μπορεί ο ουρανός να είναι πάντα γαλανός; Η θάλασσα γαλήνια και αθόρυβη;"

Φυσικά και όχι.. Δεν θα είχε και ομορφιά τότε.
Καλέ μου φίλε, πιστεύω πως οι πραγματικά θετικοί και αισιόδοξοι άνθρωποι ειναι οσοι εχουνε περασει δυσκολιες στη ζωη τους.. "Αν η ζωη ειχε μονο λιακαδα θα ηταν μια απεραντη ερημος" μου αρεσει πολυ αυτο το μοτο...και παντα το θυμιζω στον εαυτο μου..
Μεσα απο τις στεναχωριες, δυναμωνουμε, μεσα απο τις αποτυχιες στεκομαστε πιο δυνατοι..και ειμαστε εκει για να χαρουμε σωστα τη χαρα και την επιτυχια.. Τιποτα δεν ειναι τυχαιο..Μονο με κοπο μπορεις να προχωρησεις..Καλη σου μερα :) χαμογελαστη!! :)

Ανώνυμος είπε...

" Ξαφνικά διαπιστώνεις πως απόμεινες μόνος ,
απαριθμείς τους φίλους σου πόσοι πεθάναν ,
πόσοι αποτραβηγμενοι στα σπίτια τους ,
άλλοι χαμένοι στην καθημερινή τύρβη,
πιασμένοι στη μέγγενη σηκώνουν τα χέρια -
νιώθεις πια την ανάγκη να ξαναπροσφύγεις στην ποίηση που απαρνήθηκες πριν τόσα χρόνια
να σε δονήσει πάλι το γνώριμο σπαρτάρισμα των λέξεων
μέσα στο αίμα σου
πριν ξεχυθούν για το παιχνίδι των συναρμολογήσεων
τώρα που βρίσκεσαι πάνω κι έξω από τα πάθη
τώρα που οι πόλεις γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο απάνθρωπες
άγρια θηρία κυκλοφορούν στους δρόμους
ο αέρας σάπιος
τρέχεις κυνηγημένος για το σπίτι
εκεί κλείνεις πόρτες ,
κλείνεις παράθυρα
κλείνεις τ' αυτιά σου
φοράς την προβιά και στρώνεσαι όλη νύχτα στο παιχνίδι της μνήμης ,,,
Κλείτος Κύρου
...και μόνο σ΄εκείνην βρίσκω καταφύγιο και χαίρομαι που τόσοι άλλοι συναντιόμαστε εκεί , Λίβυε .
Σ' ευχαριστώ που μου άνοιξες την αγκαλιά σου και κουρνιάζω σ΄αυτήν.
Μαρία Νεφέλη

π. ΛίΒυος είπε...

@ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ

Την Καλησπέρα μου και την Αγάπη μου !!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Roadartist

Ετσι είναι καλή μου, πολύ όμορφα τα λες!!! '''Παντα μεσα στο πόνο υπάρχει μια μεγάλη αρχή.........'''''

Καλα να περνας!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@ Μαρία Νεφέλη
Πόσο όμορφα σχόλια αφήνεις που αδυνατώ ή μάλλον δεν θέλω να σχολιάζω, απλά νιώθω την ανάγκη να ευχαριστώ!!!!

Να να είσαι, εγω σε ευχαριστώ για την έστω ανώνυμη παρουσία σου!!!!

Keep Dreaming είπε...

Ksafnika kaneis den exei xrono gia ton synanthrwpo. Mono gia tous eautous mas.

Ανώνυμος είπε...

σου γελάω, σου είμαι ευχάριστη για να με αποδέχεσαι...
Κι έτσι θα περάσω τη ζωή μου...
χωρίς να προλάβω να αποδεχτώ τον εαυτό μου...

και συ, χωρίς να καταφέρεις να μ' αγαπήσεις...

π. ΛίΒυος είπε...

@ερΑσιτεχνης ανθρωπος

Aυτη είναι μια αλήθεια. Το θέμα είναι να είμαστε εμείς τουλάχιστον στο εδώ του φίλου μας...

Τα λεμε, με αγάπη !!!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Σοφία Κου http://anatash.pblogs.gr/

Όμορφα τα σχόλια σου.
Καλό Σαββατοκύριακο, να είσαι καλα!!!!