8 Φεβ 2017

Στην κόλαση μύρισαν παράδεισο....


Δεν θέλουμε παπάδες και χριστιανούς "αναμάρτητους" ή "ατσαλάκωτους". Αλλά ανθρώπους με καρδιές που κατέβηκαν στον άδη τους. Βίωσαν και ένιωσαν την απουσία νοήματος, μηδένισαν τις αντοχές τους, σταύρωσαν την παντοδυναμία τους, και μέσα στην απώλεια και την απογύμνωση, του ξαμάρτωτου εαυτού τους, έζησαν την παρουσία και την ελπίδα του Θεού. Μόνοι, με προσευχές ρημαγμένες και ρακένδυτες, τραυλισμένες κραυγές σε νύχτες αξημέρωτες. Δίχως αρετές, αφημένοι απόλυτα στο έλεος του Θεού. Αυτούς έχουμε ανάγκη, που στην κόλαση μύρισαν παράδεισο....

3 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πάτερ Λίβυε Χρόνια σας Πολλά με ανυπόκριτη Αγάπη.
Σας εκτιμώ βαθύτατα γι αυτό που εκπέμπετε
Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχετε

http://ligery.pblogs.gr/2017/02/monoi-me-prosefhes-rhmagmenes-kai-rakendytes.html

ΜΑΡΙΑ ΧΑΛΚΙΑ είπε...

Χρόνια πολλά πάτερ! Ο Θεός να σας χαρίζει ζωή γεμάτη ευλογίες!

Μαρία είπε...

Χρόνια πολλά πάτερ! Ο Θεός να σας χαρίζει ζωή γεμάτη ευλογίες!