Όσο εμονικά προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου, ότι έχεις «πάντα δίκιο», τόσο αναβάλεις και ματαιώνεις μέσα σου μια σπουδαία εμπειρία ζωής και ψυχικής εξέλιξης, να διδαχθείς από τα λάθη σου. Ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία της ζωής είναι τα λάθη μας, διότι στα λάθη μαθαίνουμε την αλήθεια του εαυτού μας.
Το στράβωμα της ζωής, έχει μέσα του κάτι αυθεντικό, αρκεί να μπορείς να το δεις. Θυμήσου τον άσωτο υιό που μέσα στην τραγωδία του είναι αυθεντικός, ενώ ο μεγάλος αδελφός του, μέσα στην τακτοποιημένη ζωή του είναι ψεύτικος. Εκεί στα λάθη μας, στις αστοχίες μας, χάνουμε και βρίσκουμε αλήθειες ζωής, εκεί πεθαίνουμε και μπορούμε να αναστηθούμε.
'Εχεις δίκιο παπα-Χαράλαμπε
ΑπάντησηΔιαγραφήως προς το κείμενο΄
αλάνθαστο!
Έκανες όμως ένα τραγικό λάθος!
Η φωτογραφία είναι λάθος στο γένος!
Ένας άσωτος υιός θα στόλιζε άψογα την ανάρτηαη....
Συνδυασμένα λόγος και εικόνα έχουν περισσότερη απήχηση,
ακόμη και σε μένα!
υγ.Δύσκολα με πείθουν μόνο τα λόγια!