20 Δεκ 2019

Να σ' αγαπά γι' αυτό που είσαι....


Εάν βρεις έναν άνθρωπο να σ αγαπήσει γι΄ αυτό που είσαι είναι μέγα θαύμα. Εάν βρεις κάποιον που μπορεί να νιώθει πολλά για σένα χωρίς εσύ να πρέπει να εξηγείς με τις ώρες και δίχως αποτέλεσμα, είναι Θεού δώρο. 
Να μπορεί κάποιος να βλέπει τον αγώνα σου, την αγωνία σου, το δάκρυ που κρύβει το χαμόγελο σου, την αγκαλιά που ζητούν τα νεύρα σου, το φιλί που λαχταρά η φλυαρία σου, το ναι που κρύβει το όχι σου. Να μπορεί να κοινωνάει την σιωπή σου και να αισθάνεται το κορμί σου που λαχταρά ανθρώπινη ζεστασιά. 
Σου φαίνονται ονειρικά όλα αυτά ε; Κι όμως υπάρχουν και γίνονται, όταν ο Χριστός κυλάει στην ύπαρξη μας, όταν στο κάθε άνθρωπο, ζώο και φυτό βλέπουμε Εκείνον. Όταν στο κάθε βήμα και κίνηση μας σκεφτόμαστε, «τι θα ήθελε τώρα να πω και να πράξω ο Χριστός..." όταν δηλαδή Χριστοποιείται η ζωή μας. Να βγάλουμε τον Χριστό από το κάδρο που είναι στο τοίχο και να το εναποθέσουμε στην καρδιά μας, στην καθημερινή ζωή. μας. 
Το ξέρω, πάλι θα μου πεις είναι δύσκολα. Μα δεν ξέρω κάτι στην ζωή αυτή που να είναι πραγματικά αληθινό και όμορφο, ποιοτικό, γνήσιο και σημαντικό που να μην έχει αγώνα, κόπο και προσπάθεια. 
Στην ζωή αυτή το ερώτημα δεν είναι εάν θα πονέσει ή θα παλέψεις, αυτό είναι δεδομένο. Το ερώτημα είναι για ποια πράγματα επιλέγεις ότι αξίζει να παλέψεις. Στον Σταυρό θα ανέβεις το θέμα είναι να εισέλθεις και στο παράδεισο…

7 σχόλια:

ευλογειτε είπε...

Το κείμενο ,
απόσταγμα χάριτος,
θα μπορούσε να αποδειχθεί
το πιο αποτελεσματικό γαμήλιο δώρο,
μια αρχή για την καλή συνέχεια'
αλλά ,γιατί όχι ..
και ένα επιστέγασμα για ένα γαμήλιο τέλος,
όπου προέχουν πλέον άλλες κοινωνικές δυνάμεις,
που προσπαθούν να προσεγγίζουν
τον ύμνο της Αγάπης!
Να μπορούσε ο καθένας μας
να συμπληρώσει με το δικό του προσωπικό ύφος
αυτόν τον ύμνο,
θα έκαναν πιο δημιουργικά ακόμη
τα μεταγαμήλια χρόνια
στα μάτια του Θεού!
Τί λέτε?

Ανώνυμος είπε...

Πριν από δύο χρόνια έζησα μετά την Ανάσταση του Κυρίου και την δική μου ανάσταση όταν παντρεύτηκα την υπέροχη γυναίκα που μου έστειλε ο Κύριος... Δεν περιγράφεται με λόγια η ευλογία που έζησα και συνεχίζω να ζω μέσα από αυτήν την γυναίκα, την σύζυγό μου, την ψυχή μου... Εύχομαι σε όσους επιθυμούν να παντρευτούν και ειναι και θέλημα Θεού να ζήσουν αυτήν την Ανάσταση...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω ποιά ήταν η μεγαλύτερη ανάσταση μέσα μου η διακοπή των ουσιών ή η αγχώδης διαταραχή με κρίσεις πανικού και κατάθλιψη
Δεν είμαι θρήσκος που θα πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Κυριακή
Προτιμαω τα μικρά εκκλησάκια, εκεί που βρίσκω ηρεμία, όταν έχω να Του πω τα δικά μου, τον πόνο μου ακόμα και να του παραπονεθω, ακόμα και να Του ζητήσω να μου δώσει μία παύση να πάρω ανάσες
Ακόμα παλεύω με την γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, αλλά σε λιγότερο βαθμό, σε σχέση με πριν 2 χρόνια περίπου
Δεν ξέρω αν με ακούει, τουλάχιστον όταν νιώθω να μουδιαζει το κορμί μου, πιστεύω ότι είναι δίπλα μου, σε εκείνην την στιγμή της θλίψης, αισθάνομαι ότι δεν έχω ντροπή ακόμα και να θυμώσω
Και οι ουσίες με άλλαξαν ,με την έννοια ότι λόγω των ουσιών απευθύνθηκα σε κέντρο απεξάρτησης στεγνό, χωρίς υποκατάστατα
Σε κάθε πρόβλημα δυνατό ήξερα ότι είναι μάθημα για να υπερβω τον εαυτό μου και να γίνω ακόμα καλύτερος ως άνθρωπος και ώς προσωπικότητα
Το ίδιο και με την κατάθλιψη, έκανα λάθη στην ζωή μου γενικώς με κύριο αποδεχτη εμένα στην πορεία όπως είδα μέσα από την ψυχοθεραπεία
Γιατί τα γράφω πάτερ Λιβυε ,ίσως αναρωτηθείτε
Τα οικονομικά χάλια λόγω οικονομικών εκκρεμοτήτων και απλά η ανάγκη, από την προσωπική μου εμπειρία, είναι σε κάθε καλή στιγμή, από το χαμόγελο που μας χαρίζει ένας υπάλληλος, από την σφιχτή χειραψία με νοιαξιμο και ενδιαφέρον
Με λίγα λόγια για εμένα είναι η κάθε στιγμή που περιλαμβάνει αγάπη χωρίς του "να πάρω πίσω "
Πιστεύω ότι η αγάπη μπορεί να αλλάξει την καρδιά του πονεμενου, ακόμα και αυτού που είναι κακεντρεχείς και χαιρεκακος και αν όχι, ίσως του δώσει την γεύση του πώς είναι να παίρνεις αγάπη χωρίς αντάλλαγμα
Αν μπορούσαμε όλοι μας να αντιληφθούμε τις απλές στιγμές χαράς και ακόμα το γέλιο ενός μικρού στο απέναντι πεζοδρόμιο μπορεί για λίγο να μας ανακουφίσει
Καλή χρονιά να έχουμε με υγεία, ηρεμία και γαλήνη στις σκέψεις μας
Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι μας ανάλογα με το τι θέλουμε να κατακτήσουμε ως προσωπικότητες ο καθ' ένας ξεχωριστά
Σας θαυμάζω αρκετά, σας είχα γνωρίσει μέσα από την οθόνη στην εκπομπή με την Ανδριανή, εκεί απλά, όμορφα και ταπεινά στο παγκάκι και τα όσα λέγατε αντίδοτο στην απελπισία μου, λίγες ανάσες ξεκούρασης του νου
Να είστε καλά και τα λόγια σας ενθαρρυντικά, μακριά από την ενοχή που επιβάλλουν κάποιοι κληρικοί και δεν τους κρίνω, απλά διακρίνω ένα επιπλέον φορτίο άγχους σε εμένα τουλάχιστον
Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα Και αυτό που μπαίνω στην διαδικασία να εξωτερικευω συναισθήματα με ηρεμεί
Σας ευχαριστώ ,σας είχα στείλει και πριν αρκετούς μήνες στο μεσεντζερ ένα μήνυμα μέσω του πάτερ Μιχάλη και αναφερόμουν στο παγκάκι μια όμορφη συζήτηση γεμάτη αγάπη

Ανώνυμος είπε...

Καλή & Ευλογημένη Χρονιά σε όλους!
Ευχαριστούμε πατερ!

Πρώτη φορά γράφω εδώ, και θα ήθελα να πω στον ανώνυμο φίλο & αδελφό αμεσως πιο πάνω,

κουράγιο φίλε, συνέχισε τον αγώνα σου και η ψυχή σου έχει φως και αγάπη Θεού!

Ανώνυμος είπε...

Παλικάρι μου εσυ με τις ουσίες μην τα παρατάς .
Μάλλον καλύτερα απέκτησε την εξάρτηση του Χριστού . Την μόνη που σώζει , οδηγεί και συμμορφώνει.
Αν εχεις τον νου σου στον θεό ακριβός οπως τον είχες οταν έψαχνες τις ουσίες που σε μουδιάζαν , γρήγορα θα σου φανερώσει πολλά και μεγαλα δώρα. Θα σε κάνει να δεις καθαρά το μέσα σου και να το εξηγήσεις . Θα σου φανερώσει την πηγή της θλίψης για να αγαπήσεις το τραύμα της. Να το αποδεχτείς και να μάθεις να ζεις ευλογωντας την πληγή που σου χάρισε τότε .. αυτο το τραύμα που σε παρέσυρε , που εσυ το θεώρησες μεγάλο και απροσπέλαστο καταφεύγοντας σε μουδιάσματα και θλίψη σαν λύση του εγώ σου και τις διάνοιας σου. Ας σε φωτίσει ο καλός θεος που αγαπά και σώζει όσους τον ψάχνουν με πόθο , πίστη και συντετριμμένο το εγώ τους .
Είμαι ίδιας φάρας άτομο με σένα φίλε .
Εκανα και κάνω αισχρά πράγματα . Σκέφτομαι ακόμα αισχρότερα . Πέφτω και γοναταω και κλαίω και παρακαλάω να μην μου στερήσει ο θεος την παρουσία του , την εύνοια , το θαρος στην καρδιά μου και την πίστη να μου μεγαλώνει κάθε μέρα. Να μην λογαριάζει τις πτώσεις μου , να μην ακούει τις βλασφημίες μου , να μου δίνει θάρος να τον αναζητώ με σκισμένο το κεφάλι ξανά και ξανά και ξανά και για πάντα . Να εχω λόγια να του λέω αστείρευτα τα βραδιά , να ψάχνω να βρω λέξεις να Τον περιγράφουν και όλες να είναι λίγες και περιορισμένες , να Του λέω αγάπη μου , Θεέ μου ελέησε με και αυτό να φτάνει για να ηρεμεί την τρικυμία του σώματος και του μυαλού . Να μου δίνει φως να διακρίνω τις ψευτιές μου και τον χειριστικο μου λόγο ακόμα και στην προσευχή ..!
Είναι αστείρευτη η σχέση αυτή καλε μου φίλε με τον Θεό μας με τον Χριστό μας και με το πνεύμα Του .
Ειναι η τέλεια εξάρτηση μόνο που αυτή σώζει .
Σου εύχομαι τα καλύτερα φίλε .
Να τον κάνεις κέφι τον θεό αδερφέ ,να τον εχεις στο μυαλό σου σαν κάτι λεπτό και διακριτικό , που δεν πιέζει δεν τιμωρεί , δεν ασκεί βία στην ψυχή .
Όσο τον θες έρχεται .
Πολύ τον θες , πολύ θα σου έρθει . Αν τον θες από -εως .. και παλι θα έρθει αλλά αναπάντεχα θα βιώσεις την στέρηση Του εξαιτίας της άρνησης που το εγώ μας υπόγεια υποκινεί και της αδυναμίας μας για μόνιμη σχέση μαζί του .. και πάλι εξαιτίας του τέρατος του εγώ μας!
Που να πεις φίλε μου .. σε ποιον άνθρωπο να στηριχθείς ; Ποιος να σε καταλάβει .. ποιος μπορεί να σώσει από τους δαίμονες μας ;
Μόνο ο Ενας μπορεί ο μόνος Θεος που υπάρχει και στο όνομα του είμαστε εμείς οι χριστιανοί βαπτισμένοι . Είμαστε τα παιδιά του φίλε μου και έχουμε Πατέρα μέγα ,τρανό και παντοδύναμο .
Να μην φοβάσαι τίποτα παλικάρι μου , αφου σε διάλεξε , θέλησε να σε τραβήξει απ´ τα μαλλιά και να σε σώσει .

Πατέρα Χαράλαμπε διάβασε προσεκτικά και αν κρίνεις ότι δεν βοηθάω και ότι μπερδεύω ή παρασύρω σε λάθος μονοπάτια ή οι λέξεις μου βλάπτουν .. σε παρακαλώ πολύ να μην δημοσιεύσεις το σχόλιο αυτό που έγραψα για το παλικάρι με τις ουσίες !

π. ΛίΒυος είπε...

Προς Aνώνυμο
1 Ιανουαρίου 2020 - 2:57 π.μ.
Αγαπητέ φίλε και αδελφέ εάν θέλεις γράψε μου σε προσωπικό μήνυμα.
p.libyos@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμοι φίλοι (ημερ. 01 Ιανουαρίου 2020 και 13 Ιανουαρίου 2010)
δεν ξέρω αν διαβάζετε τα μηνύματά μας, αλλά θέλω προσωπικά να πω
ένα Ευχαριστώ για την κατάθεση της όμορφης ψυχής σας.
Μέσα από τον πόνο βγαίνει όντως το πολύτιμο μύρο της Ανάστασης!
Καλή προσωπική Ανάσταση!
Καλή χρονιά!