13 Ιουν 2020

Βλέπω αυτό που είσαι κι' όχι αυτό που κάνεις...


Να σε κρίνω από το λάθος σου; Όχι, γιατί έχεις κάνει και τόσα σωστά. 

Να σε κρίνω από το πάθος σου; Όχι γιατί έχεις και αρετές. 

Να σε κρίνω από τις αδυναμίες σου; Όχι γιατί έχεις και πολλά χαρίσματα. 

Να σε κρίνω από μια λάθος στιγμή; όχι γιατί τότε θα αδικήσω μια ολάκερη ζωή; 

Προτιμώ να βλέπω αυτό που μπορείς να γίνεις κι όχι εκείνο που είσαι. 

Κανένα λάθος και πάθος δεν είναι πάνω και πέρα από την αγάπη του Θεού. Τι είναι πιο μεγάλη η αμαρτία ή η αγάπη του Θεού; Το πάθος ή η Χάρις; Το λάθος ή το έλεος Του; 

Καμία αμαρτία δεν μπορεί να καταστρέψει αυτό που δημιούργησε ο Θεός. Η φύση μας είναι γεμάτη Θεό, όσα λάθη, πάθη και αμαρτίες κι αν κάνουμε αυτό δεν αλλάζει. Ο πιο μεγάλος αμαρτωλός κρύβει ολάκερο τον Θεό μέσα του. Ας το αντέξουν οι ηθικιστές. 

Τι μας χρειάζεται τότε η άσκηση; Μας χρειάζεται για να φανεί αυτό που πάντα υπήρχε στο βάθος της ύπαρξης μας. Η αλήθεια της φύση μας. Ότι είμαστε εικόνες Θεού. Ένα ξεσκόνισμα είναι η άσκηση να φύγει η σκόνη και η ακαθαρσία, να λάμψει ο χρυσός που κουβαλάμε στα στήθη μας.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενα μεγαλο ευχαριστω μου μας θυμιζεις ποιος ειναι ο Κυριος μας γιατι μεσα στην καθημερινότητά μας το ξεχναμε συνεχώς

Γιάννης είπε...

Π. Χαράλαμπε, κάθε κείμενο και μια εμβάθυνση του Θείου Λόγου!
Κι όμως... ο κόσμος όλος κρίνει τα λάθη μας, τις αμαρτίες μας, τα πάθη μας, τις ιδιαιτερότητές μας και μας επιτίθεται με την πρώτη ευκαιρία! Καλά τα λόγια και οι θεωρίες λένε οι πολλοί αλλά στην πράξη που είναι ο Θεός σας;... Κατέβηκε από το σταυρό Του; Παιδική ιστορία η Ανάστασή Του, παιδικός μας ήρωας ο Ιησούς!
Κουράστηκα πατέρα μου, κουράστηκα να ακούω τους ανθρώπους να κρίνουν, να επικρίνουν, να κατακρίνουν... Δεν ζητώ ούτε δικαίωση, ούτε αναγνώριση, ούτε άφεση αμαρτιών... Δεν ζητώ τίποτα από τους ανθρώπους, αρκούμαι να κοιτάζω τον Ουρανό, τα σύννεφα, την φύση, ένα αδέσποτο φοβισμένο σκυλί και ένα μικρό παιδί για να τραφώ και για να προσευχηθώ...

Φωτεινή Ανδρικοπουλου είπε...

Χρειάστηκε να περάσω το βαρύτατο & βαθύτατο μαγγανοπήγαδο του οδυνηρό πόνου για να κατανοήσω αυτή την απλήκαι περιεκτική Θεϊκή Αλήθεια.

ευλογειτε είπε...

Θεολογικότατο κείμενο
που το συνοδεύει η πιο ακατάλληλη εικόνα'
ας μην τα θέλουμε και όλα τα καλά και σοφά
από το π.λίβυο'
άνθρωπος είναι και αυτός
και σύμφωνα με το κείμενο
συγχωρεμένος!

Ανώνυμος είπε...

Πριν λίγο... μιλούσα στον Κύριο...δεν θα το έλεγα προσευχή
Ήταν σαν να καθόταν δίπλα μου... και να του μιλούσα..να είχαμε συζήτηση.
Πήρα την απάντηση του.. μέσα... από το συγκεκριμένο κείμενο σας.
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά και την ψυχή μου
Εύχομαι και ελπίζω...να με αξιώσει ο Θεός..να σας γνωρίσω από κοντά κάποια μέρα.Μεχρι τότε να προσεύχεστε για μας
Μαρία.. Χανιά

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα, γινομαστε όλοι Θεος μόνο στα της κρίσης,αντι να γίνουμε να προσπαθησουμε τουλάχιστον να καλλιεργήσουμε την ψυχή μας..Ευχαριστω για την πνευματικη αφύπνιση..