Αυτές τις μέρες μέσα σε μια κάρτα ευχών μου ήρθε αυτό το όμορφο ποίημα το οποίο χωρίς καμία δόση υπερβολής με συγκλόνισε. Ένιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας. Και αυτό κάνω. Άλλωστε αυτό το νόημα έχει και το blogging να εκφράζουμε και να κοινωνούμε στο ποσοστό που ο χώρος αυτός μπορεί εισαγωγικά να διακονήσει. Γιατί οι αληθινές σχέσεις είναι σαφέστατα πρόσωπο προς πρόσωπο.
Ευχαριστώ τον blogger Γ.Καπετανάκης http://e-lithi.blogspot.com/
Εν’ άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα.
Μου ’δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
«Είδες, μου λέει –γεννήθηκε η ευσπλαχνία.»
Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ,
γιατί θα περνούσαν αιώνες
και δε θα ’χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.
Τ. Λειβαδίτης
8 σχόλια:
Ο Λειβαδίτης είναι τεράστιος. Όλα τα ποιήματα του είναι του ίδιου επιπέδου και κάθε φορά που τα διαβάζω είναι σαν να τα διαβάζω πρώτη φορά. Αν μου επιτρέπετε να σας προτείνω μία συλλογή από τις πιο όμορφες, γεμάτη ποιήματα με τέτοιους αγγελικούς στίχους όπως στο ποίημα της ανάρτησης σας. "Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου" .Καλημέρα.
Χρόνια πολλά πάτερ Λίβυε , ευλογημένα , ειρηνικά .
Ναι , αυτό το ποιήμα του Λειβαδίτη, συγκλονίζει . Το ίδιο ένοιωσα κι΄ εγώ όταν το διάβασα πρώτη φορά .
Ο Λειβαδίτης είναι καταπληκτικός .
Την ευχούλα σας,
Αργυρούλα
Να προσθέσω κι εγώ το " μικρές ιστορίες για μεγάλα όνειρα;"
Τρισμέγιστος ο Λειβαδίτης.
Μου έδωσε την χαρά να αγαπώ την ποίηση.
Την αγάπη μου π.Λίβυε.
(Ελπίζω να μη σε απογοήτευσε ο τρόπος παρουσίασης των κειμένων σου!)
Δρόμοι που χάθηκα
Δρόμοι που χάθηκα
γωνιές που στάθηκα
δάκρυα που πίστεψα
παιχνίδια στο νερό.
πικρό το βράδυ φτάνει.
Νύχτες που έκλαψα
γέφυρες που έκαψα
άστρα π' αγάπησα
που πάω και τι θα βρω.
πικρό το βράδυ φτάνει.
Λόγια που ξέχασα
φίλοι που έχασα
καημέ μεγάλε μου
ας πάμε τώρα οι δυο.
πικρό το βράδυ φτάνει..
Τ. Λειβαδίτης- Μ. θεοδωράκης
όποτε το ακούω κλαίω
Έλαβα επίσης αυτή την όμορφη κάρτα του κ Καπετανάκη. Τελικά αυτή η κίνηση - η αποστολή της συγκεκριμένης κάρτας- ήταν από μόνη της ένα συγκινητικό χάδι κατανυκτικής ευσπλαγχνίας. Να είσαι καλά π. Λίβυε και εσύ και εκείνος.
Τί όμορφη κουβέντα .. " γεννήθηκε η ευσπλαχνία .." Ο Λειβαδίτης είναι από τους αγαπημένους ποιητές!
π. Λίβυε, οι συμπτώσεις μεγάλες! τώρα που μπήκα στο blog σου για να σου γράψω, συγχρόνως ακούστηκε από την εκπομπή του Επίκουρου που άκουγα, αυτό ακριβώς το ποίημα από την ανάρτησή σου! Και το διάβαζα και το άκουγα συγχρόνως!!! Τί να πω;;
@ΦΩΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
Καλή σου μέρα!!! Σε ευχαριστούμε για την προτεινόμενη ποιητική συλλογή.
@Διαβάτης
Χρὀνια πολλά Αργυρούλα.
@epikuros
Όταν συνδέθηκα με το ράδιο, είχες προφανώς τελειώσει την ανάγνωση των κειμένων μου. Άκουσα όμως εσένα και ήσουν υπέροχος. Συνέχισε.... Για δώσε ξανά τις ώρες που κάνεις ράδιο ?
@ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙ είπε:
" ...όποτε το ακούω κλαίω"
Αυτό για μένα σημαίνει πολλά. Καλά να περνάς φίλε.
@π. Παντελεήμων
Καλημέρα με χαρά!!!
@Άστρια
Τίποτε δεν είναι τυχαίο αγαπητή μου. Τυχαιότητα δεν υπάρχει. Ολα εχουν νόημα και σκοπό. Καλή μέρα να έχεις.
Δημοσίευση σχολίου