16 Δεκ 2011

Να αληθεύει η ζωή...

Αγαπητοί φίλοι και φίλες του blog.

Επειδή αρκετοί αναγνώστες μου ζήτησαν να πω δυο λόγια για το βιβλίο «Ο Κινέζος, ο Θεός και η Μοναξιά», ώστε να έρθουν σε επαφή με το περιεχόμενο του, θα προσπαθήσω σύντομα να σας το παρουσιάσω.

Πρόκειται για δεκαοκτώ διηγήματα. Δεκαοκτώ αυτοτελείς ιστορίες από την ζωή και για την ζωή. Τα κείμενα δεν είναι αυτοβιογραφικά, παρά μονάχα από ένα. Ωστόσο όλα έχουν αφορμές και πυρήνα έμπνευσης αληθινά περιστατικά.

Κυρίαρχο αίτημα των διηγημάτων είναι η επαφή με την ζωή. Την ζωή όχι ως μια απλή επιβίωση, αλλά την ζωή ως έκταση και θαύμα.

Το ζητούμενο αυτού του βιβλίο είναι η ανακάλυψη της ζωής ως δώρο. Δυστυχώς ο πολιτισμός μέσα στο οποίο ζούμε μας θέλει δυστυχισμένους. Μας εκπαιδεύει από μικρά παιδιά για την δυστυχία. Σε τέτοιο βαθμό ώστε να νιώθουμε ένοχοι στην χαρά. Όλη η κοινωνική πραγματικότητα μέσα στην όποια γεννιόμαστε και αναπτυσσόμαστε, μας εκπαιδεύει ότι εάν θέλουμε να μας δώσουν σημασία, οι γονείς, οι δάσκαλοι ,η γυναίκα μας ή τα παιδιά μας, το κράτος και οι υπηρεσίες, θα πρέπει να είμαστε δυστυχισμένοι, μίζεροι και κακόμοιροι. Αυτό είναι ένα θέατρο, ένα παιγνίδι που συνειδητά ή ασυνείδητα παίζουμε όλοι στην ζωή μας.

Οι ήρωες όμως αυτού του βιβλίου, δεν είναι μίζεροι. Ούτε κακόμοιροι και δυστυχισμένοι. Δεν χρησιμοποιούν τον πόνο και τα βάσανα τους, ως άλλοθι.

Αναλαμβάνουν τις ευθύνες της ζωής τους. Παλεύουν για την πραγμάτωση των προσωπικών τους ονείρων. Δίνουν μάχες για την ατομική τους αξιοπρέπεια και ιδιαιτερότητα. Έρχονται σε άμεση σύγκρουση με τους κοινωνικούς ρόλους, τους νόμους, την άνευρη ηθική και διεκδικούν το δώρο της στιγμής, το δώρο της ζωής.

Δεν μεταθέτουν την ζωή στην μεταφυσική αλλά στο εδώ και τώρα. Γνωρίζουν ότι εάν εδώ δεν είμαστε καλά, πουθενά αλλού όπως και αν ονομάσουμε αυτόν τον χώρο δεν θα είμαστε καλά. Ο παράδεισος για τους ήρωες του βιβλίου είναι ένας γλυκός καρπός όχι μεταφυσικός, αλλά υπαρκτός στο τώρα της ζωής.

Μια ζωή που αφήνει γλυκιά γεύση και απαλά αποτυπώματα στην ύπαρξης μας, συνεχίζει και μετά θάνατο να λαμπρύνει την ψυχή μας.

Η ομορφιά αυτής της ζωής ανακαλύπτεται από τους πρωταγωνιστές των διηγημάτων στα απλά και καθημερινά. Η ευτυχία είναι απλή, αλλά δεν μας έμαθαν την τέχνη να την ζούμε. Η ευτυχία κρύβεται μέσα στο πρωινό καφέ, σε ένα περίπατο με συνείδηση. Στην συντροφιά ενός ανθρώπου. Στο βλέμμα ενός παιδιού, στην συνάντηση με τον Θεό, τους ανθρώπους, την φύση. Έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης «Η ευτυχία είναι απλή και λιτοδίαιτη - ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας...»

Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου, προσπαθούν να βιώσουν την σχέση τους με τον Θεό και τον έρωτα μακριά από ενοχές, τύψεις, ψυχολογισμούς και νομικισμούς, ελεύθερα και αγαπητικά. Κυνηγάνε την ζωή που φεύγει μέσα από τα χέρια τους σκορπισμένη και δωρισμένη σε ένα σύστημα που είναι εναντίον του ανθρώπου.

Ανακαλύπτουν την χαμένη αθωότητα και παρθενικότητα τους στο παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας, αλλά το οποίο πρώιμα και βίαια φιμώσαμε. Του πάψαμε το δικαίωμα να επιθυμεί, δεν του μάθαμε τον τρόπο να πραγματώνει τα όνειρα του.

Κυρίως οι ήρωες των διηγημάτων δρουν πέρα από την συμβατικότητα που μυρίζει θάνατο. Συναντιούνται πρόσωπο με πρόσωπο όπως ελπίζω να πράξετε και όσοι διαβάσετε αυτά τα διηγήματα με το ψέμα και την αλήθεια της ζωής.

Για όσους το διαβάσουν εύχομαι να κοινωνήσουν οι καρδιές μας. Ευχαριστώ!!!


15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετική και Αυτή η Ανάρτηση Πάτερ Λίβυε.Ότι Έχεις Βάλει Μέχρι Τώρα Αξίζουν για Προβληματισμό.Καλή Συνέχεια.
Κίρκη.

π. ΛίΒυος είπε...

Καλημέρα Κίρκη!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλοτάξιδο!!!

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα απο Πάτρα. το έχω παραγγείλει στην πρωτοπορία ανυπομονω να το διαβάσω
καλή συνέχεια εύχομαι
Αγγελική απο Πάτρα

π. ΛίΒυος είπε...

@Ανώνυμος
Σας ευχαριστώ πολύ!!! Ευχεσθαι!!

π. ΛίΒυος είπε...

@Αγγελική
Αγγελική σε ευχαριστώ πάρα πολύ, μου δίνεις δυναμη!!!

κυριάκος είπε...

πάτερ σ ευχαριστώ και πάλι..μας δίνεις δύναμη..

π. ΛίΒυος είπε...

@κυριάκος
Να είσαι καλά Κυριάκο, εσείς μου δινεται δύναμη. Ευχαριστώ!!!

Α.Φ.Μαρξ είπε...

Να πολυδιαβαστεί και να πολυαγαπηθεί.

π. ΛίΒυος είπε...

@Α.Φ.Μαρξ
Σε ευχαριστώ αδελφέ!!! Ευχομαι Καλά Χριστούγεννα!!!

Παναγιώτης είπε...

Αααααχ!
Μας δρόσισες με το βιβλίο βρε Πάτερ!!!ουφ!
Στους δύσκολους αυτούς καιρους να μοιραστούμε και να δυναμώσουμε επιτέλους την αγάπη που κρύβουμε όλοι!
Να σαι,να'στε καλά ολοι
αφιερωμένο
http://www.youtube.com/watch?v=P69x6earYSQ

π. ΛίΒυος είπε...

@Παναγιώτης
Τι ωραίο σχόλιο. Σε ευχαριστώ Παναγιώτη. Και για το τραγουδια πολύ σε ευχαριστω. Μιλησες μεσα μου!!!!!

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ είπε...

Καλοτάξιδο π. Λίβυε!Καλά Χριστούγεννα!

Δακανάλη Μαρία είπε...

ένα βιβλίο που με άγγιξε στις πιο βαθιές χορδές της ψυχής μου, μια απλότητα μα συνάμα γεμάτη εξιστόριση διηγημάτων που μπορεί λίγο ή πολύ όλοι μας να έχουμε νιώσει , να έχουμε αισθανθεί το τι έχουν περάσει οι ήρωες των διηγημάτων σας. Θα τολμούσα να πω ότι είστε ένας πατέρας Έλληνας "Χορχε Μπουκάι" και το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά μας τα εξιστορεί ένας πάτερ, ένας πάτερ γλυκύτατος στο λόγο του, με στόχο να αγγίξει τις ψυχές μας που τις έχουμε κατακερματήσει και τις έχουμε γεμίσει από άσχημες εικόνες. Την ευλογία σας και να είστε πάντα καλα!

π. ΛίΒυος είπε...

Τι να πω, με συγκίνησες. Να ευχεσαι. Να ζεις να χαιρεσαι τις στιγμές που σου χαρίζει ο Θεός. Να ζείς!!!!