Ενα σημαντικό κείμενο!!!Του Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη,
Εκ του περιοδικού «Ιωάννης ο Βαπτιστής», Μάρτιος 2012
Αίρεση! Ποιος καθορίζει την αίρεση; Ποια αρχή αποφαίνεται, αν μια ενέργεια εκτρέπεται από τη διδασκαλία της Ορθοδοξίας;
• Αρκεί ένας δημοσιογράφος θεολόγος, που πολεμάει κάποια άστοχη θεολογική λέξι ή μια ποιμαντική ενέργεια;
• Αρκεί ένα άρθρο να βαπτίσει κάτι ως αίρεση;
• Αρκεί μια συνάθροισις, για να χαρακτηριστεί αιρετικός ένας Μητροπολίτης ή Πατριάρχης ή άλλοι κληρικοί;
• Αρκεί ένας όρος, που προβλήθηκε ως «μοντερνίζουσα» θεολογία, να οδηγήσει «συντηρητικούς» κύκλους σε επισήμανση καινούργιας αιρέσεως; Και φυσικά πρέπει να προσέχουν και οι λεξιπλάστες., που εφευρίσκουν νέους όρους!
Στις μέρες μας βαφτίζουμε κάποτε ως αίρεση ό,τι δεν συμφωνεί μαζί μας!
• Δεν αρκούν τόσες αιρέσεις, που σαφώς αρνούνται δόγματα της Εκκλησίας; Πρέπει να κατασκευάζουμε και άλλες;
• Πρέπει οπωσδήποτε να συναριθμήσουμε στους αιρετικούς τον άλλον, που δεν ανήκει στον δικό μας κύκλο;
Σημειώνουμε τα παραπάνω, διότι τελευταία ακούγονται νεόφερτες λέξεις, που τις αποκαλούν «αιρέσεις», αδιαφορώντας για το ότι με τη βαριά αυτή κατηγορία θίγονται και επίσκοποι και άλλοι ευσεβείς θεολόγοι.
• Διαφωνεί κάποιος με οικουμενιστικές ενέργειες μεγαλοσχήμων κληρικών; Φυσικά και πρέπει να τις σχολιάσει, κάποτε και να τις ελέγξει. Από του σημείου, όμως, αυτού μέχρι του σημείου να αποκαλείται ο οικουμενιστής «αιρετικός» ή «προδότης», υπάρχει μεγάλη απόσταση.
• Εμφανίζεται στο χώρο της θεολογίας ένας όρος νεοφανής. Μπορούμε να τον σχολιάσουμε και να διαφωνήσουμε. Αλλ’ από του σημείου αυτού μέχρι του σημείου ν’ αποκαλείται ο όρος αυτός «αίρεση» και «προδοσία» υπάρχει τεράστια απόσταση.
• Παρατηρείται δε το εξής αντιφατικό: Επίσκοποι και πρεσβύτεροι, που οι ίδιοι πολλούς ιερούς Κανόνες καταπάτησαν, αποκαλούν αντικανονικές, ορισμένες ενέργειες ποιμαντικού ενδιαφέροντος, που από κανένα ιερό Κανόνα δεν απαγορεύονται! Και αφού χαρακτηρίσουν συλλειτουργούς τους «αντικανονικούς», στη συνέχεια εύκολα τούς βαφτίζουν και …αιρετικούς!
• Χρειάζεται προσοχή. Δεν θέλουμε άλλα σχίσματα
• Γιατί οι αιρεσιολογούντες δεν προσφεύγουν στην Ι. Σύνοδο, σημειώνοντας εντός εισαγωγικών φράσεις από κείμενα αμφισβητήσιμα;
• Όπως πάμε, ο ένας ορθόδοξος θα συναντά τον άλλον και θα του λέει: «Είσαι αιρετικός!»
• Οι πιστοί μπορεί να μη γνωρίζουν καλά δογματικούς όρους, αλλά πρόθεσι αιρετικού δεν έχουν. Δεν θέλουν ν’ απαρνηθούν την πίστη του Χριστού και της Εκκλησίας
Ας συζητάμε, λοιπόν, έστω και διαφωνώντας. Και διαφωνώντας, ας μη καταφεύγουμε στο βαρύ χαρακτηρισμό του «αιρετικού».
πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=8499
11 σχόλια:
Aς το δούμε σφαιρικά το θέμα, αδελφέ μου. Δεν φταίνε πάντα οι "κακοί παλιομοδίτες χριστιανοί". Σίγουρα μεγάλη ευθύνη φέρουν κι αυτοί πού πιστεύουν αυτόκλητα, ότι φέρουν την κλείδα της γνώσεως και προβάλουν έναν ελιτισμό και μια αποκλειστικότητα. Το μικρόβιο του βραχμανισμού χτυπά και τις δύο παρατάξεις. Δεν μπορεί κανείς να κάνει, να γράφει ή να λέει ό,τι θέλει. Θα πρέπει να υποστεί και τον αντίλογο.Και όταν μάλιστα επικαλείται ανοιχτά μυαλά και ανοιχτές καρδιές, θα πρέπει να επιδιώκει τον αντίλογο,την σύνθεση την συννενόηση και να μην κακίζεται. Δεν σώθηκε κανείς με την ακαδημαϊκή θεολογία.Έλλειψη ταπείνωσης υπάρχει.Έλλειψη αγάπης, ασυννενοησία,υπερηφάνεια.Και κάποια πόλωση που δεν είναι κάτι νέο!
Ελπίζω να εκτιμάς την ειλικρίνεια μου.
Πάντως δεν διαφωνώ. Δεν θα πρέπει να προβαίνουμε τόσο εύκολα σε χαρακτηρισμούς, πού έχουν να κάνουν με την ίδια την εκκλησιαστική ζωή, την ίδια την ζωτικότητα της εκκλησιαστικής μας υπάρξεως. Το παράλογο όμως πρέπει να εντοπίζεται.
Δυστυχώς δεν ζούμε στην τέλεια αγαπητική κοινωνία. Αλλιώς θα είχαν ήδη λυθεί όλα.
Εκτιμώντας οτι τα σχολια προέρχονται απο ενα ειλικρινή και καλοπροαίρετο άνθρωπο τα δημοσιεύω.
Πάντως αδελφέ εγω πονώ, θλίβομαι βαθύτατα απο τέτοιες συμπεριφορές απ όπου κι αν προέρχονται, είτε απο Ακαδημαικούς, είτε απο "βιωματικούς", είτε απο ευχαριστιακούς είτε απο ησυχαστικούς, μοντέρνους και συντηριτικούς, Κούραστηκα!!!!!
Εδω δεν μπορούμε ως Ορδόδοξοι να κάτσουμε σε ενα τραπέζι και να κουβεντιάσουμε, στην τελευταία Διορθοδοξη πλακώθηκαν μεταξύ τους για προνόμια και εξουσίες και παμε τώρα να βρούμε αιρέσεις.
Την υπαρξιακή μας αίρεση που σπάει κοκκαλα δεν την βλέπουμε, Το ψεύδος της ζωής μας, που βοά!!
Εδω δεν λεμε το χαιρετισμό του Θεού που τον λένε στην Τρούμπα. Ελεος πια, ελεος με τους δικηγόρους του Θεου.
Και τώρα τι θα γένουνε οι "αντιαιρετικοί" χωρίς "αιρετικούς".
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.
Σας γνωρίζω οτι κείμενα και σχόλια αγνώστων που κομίζουν εμπάθεια εναντίον θεσμών και προσώπων που διακονούν τον χώρο της ορθόδοξης εκκλησίας δεν πρόκειται να δημοσιεύσω.
Ο χώρος ειναι προσωπικός και εαν κάποιος δεν αναπαύεται ή διαφωνεί με το περιεχόμενο του πολύ απλά, ταπεινά και ειρινικά, μπορεί να μην τον επισκέπτεται.
Ερχεται και Σαρακοστή και δεν εχω καμία μα καμία διάθεση να στενοχωρηθώ με κανέναν.
Δεν ανήκω, δεν ανήκα και δεν πρόκειτια να ανήκω σε καμία σέχτα, ομάδα, όπως και αν ονομάζεται αυτή.
Είμαι μέλος της Ορθοδοξης Εκκλησίας και ευχαριστώ το Θεό, μονο γι αυτό.
Δεν έχω καμία ανάγκη να ανήκω σε καμία άλλη μορφη ομάδας και σε καμία ιδεολογικοποίηση της πίστεως μου.
Εαν δημοσίευσα αυτο το κείμενο, το έπραξα γιατι πονώ να βλέπω φαγομάρα εντός της εκκλησίας μας. Αυτο και τίποτε άλλο.
Ως εκ τούτου δεν θα επιτρέψω στο δικου μπλοκ να υπάρξουν φαγομάρες κα μαλώματα. Το είδα και το βλέπω σε πολλά αλλα χριστιανικά μπλοκς και πραγματικά ντρέπομαι. Εδω δεν θα συμβεί αυτο.
Υπάρχουν συνοδικά όργανα εντός της εκκλησίας για να απευθυνθούν ολοι εκείνοι που βλέπουν "αιρετικούς" και "αιρέσεις". Εγω βλέπω μονάχα αδελφούς.
"Το σχίσμα εύκολα γίνεται, η ένωσις είναι δύσκολη!"
Ρήσις σοφού και αγίου Γέροντος της εποχής μας.
Από την αρχή η Εκκλησία του Χριστού ταλανίζεται από τα σχίσματα και τις διαιρέσεις.
Ε! παπά Χαράλαμπε μήπως δεν έχεις διαβάσει εκκλησιαστική ιστορία ή μήπως τα τωρινά σε κουράζουν;
Νομίζω την καλύτερη λύση δίνει ο αββάς Ισαάκ: από του δογματίζειν φεύγε ως από λέοντος...και προσθέτω ταπεινά: και από τους δογματίζοντας (μόνο οι οικουμενικές σύνοδοι δογματίζουν)φεύγε ως από εξαγριωμένη τίγρη!
Τα φαινόμενα αυτά οι μεν εμπαθείς να καταδικάζουν άλλους εμπαθείς δεν έχουν σχέση με το πνευματικό αλλά μάλλον με το ψυχικό πεδίο.
Καλή Σαρακοστή!
Να ξεκαθαρισω κατ' αρχας, οτι ειμαι αθρησκός. Να πω επίσης οτι δεν θεωρω συλληβδην τους κληρικους "κακούς" όμως. Αν θελετε λοιπον, ακουστε και μια αποψη.
Το κείμενο είναι πολυ σωστο και συμφωνω. Το ερωτημα που μου μπαίνει όμως, ειναι το εξής: για ποιον λόγο, να υπάρχει η έννοια της αίρεσης;
Πραγματικα, ποιο είναι το πρόβλημα να υπάρχουν διαφορετικές αναγνωσεις των ίδιων κειμένων; Πάντα με μπέρδευε στα θρησκευτικά το εξής ερώτημα: αφού ο Θεός είναι ελευθερία, γιατί η εκκλησία την διώκει; Ο καθένας ας πιστευει όπου θέλει.
Το ζήτημα όμως είναι, οτι καλώς η κακώς, οι εκκλήσιες (όλες) έχουν δεθεί με την επίγεια εξουσία. Και η αίρεση πολλές φορές ήταν μέσο εξοστρακισμού καταπιεσμένων και εξεγερμένων. Και το δόγμα, η μία και μοναδική αλήθεια δηλαδή, ήταν το μέσο επιβολής της εξουσίας της εκκλησίας.
Δεν θελω να σας προσβαλω, καταλαβετε παρακαλω οτι θεωρω οτι ανηκετε σε λάθος χώρο, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν μπορούμε να περπατάμε μαζί.
Ευχαριστω.
@WithoutReasonOrRhyme
Εγω σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σου.
Κοίτα εγω το Δόγμα δεν το καταλαβαίνω ως αντιθετο της ζωής και της ελευθερίας. Για μένα το Δόγμα ειναι πρόταση ζωής με ορους βαθύτατα υπαρξιακούς. Ειναι μια αλήθεια ζωής. Πρόταση.
Βέβαια πολλές φορές παραχαράκτηκε και αντιμετωπίστηκε ως ιδεολόγημα. Τότε ηρθαν γνωστές ιστορίκές συνέπειες. Τώρα γιατι να υπάρχει αίρεσης, διότι πρέπει να ορίζονται οι ποιότητες της ζωής και της αλήθειας χωρίς να σημαίνει οτι αυτές δεν μπορούν να παραμερισθουν αναλαμβάνονταις τις ευθύνες των επιλογών μας.
Και εγω μπορώ να περπατώ διπλα σου.
Η αίρεση ορίζεται από τις αιρετικές απόψεις, απόψεις που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες από τη ζωή του Χριστού, το σύμβολο της Πίστεως, τις συνοδικες αποφάσεις, την ζωή και τις διδαχές των αγίων.
Χαρακτηριστικό της αίρεσης είναι ο δήθεν μοντερνισμός, η χρήση κουλτουριάρικων λέξεων και η δικαιολόγηση των παθών των ανθρώπων, προσπαθώντας να αλλοιώσει ότι αυθεντικό υπάρχει και τον αληθινό δρόμο προς τον Κύριο.
Η αίρεση συνήθως διακηρρύσει μια ψεύτικη ελευθερία.
Κύριο επιχείρημα της αίρεση είναι τα ανθρώπινα λάθη των αγωνιζόμενων χριστιανών.
Η αίρεση βασίζεται πολλές φορές σε λόγια περίπλοκα που μπερδεύουν τους ανθρώπους και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιο είναι το θεμα της συζήτησης.
Κύριο θέμα στην αίρεση πολλές φορές είναι πόσο λάθος είναι η εκκλησία και πόσο πρέπει αυτή να αλλάξει. Δηλαδή αντί να αλλάξει ο ανθρωπος, λένε πρέπει να αλλάξει η Εκκλησία κεφαλή της οποίας είναι ο Χρίστος. Δηλαδή δεν αρμενίζουμε στραβά, στραβός ειναι ο γυαλος.
Συνήθως οι αιρετικές απόψεις δεν αντέχουν καθαρής και άμεσης κριτικής, και περιχαράσσονται σε ομάδες ανθρώπων που συμφωνούν μεταξύ τους, αποφεύγοντας την δημοσίευση σχολίων που διαφωνούν μαζί τους, όσο ευγενικά γραμμένα και να είναι αυτά.
Τέλος αίρεση χωρίς υποκρισία, πόρρωση συνειδήσεως και χωρίς έλλειψη ταπεινοφροσύνης, συνήθως δεν υπάρχει.
π. Λίβυε τι έχετε να πείτε για αυτά που αναφέρονται στους παρακάτω συνδέσμους;
http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2011/03/blog-post_1468.html
http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2011/03/blog-post_4064.html
http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2011/03/blog-post_7008.html
Έχετε διαβάσει το βιβλίο του π Ευθυμίου Τρικαμηνά;
http://paterikiparadosi.blogspot.gr/p/blog-page_07.html
Δημοσίευση σχολίου