30 Απρ 2014

Όλα είναι δρόμος..... (Νέο Βιβλίο)

Με την Χάρι του Ελεήμονος Θεού, κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Αρμός το νέο μου βιβλίο, με τίτλο "Όλα είναι Δρόμος... Ευκαιρίες συμφιλίωσης με τον χαμένο μας ευατό".
Πρόκειται για κείμενα που στάλαξαν απο τα κεραμίδια της καρδιάς μου, σε δύσκολες και οδυνηρές στιγμές του εσωτερικού μου βίου, και που αισθάνθηκα την ανάγκη να τα μοιραστώ μαζί σας  με την ελπίδα μεσα απο αυτά να κοινωνήσουν οι καρδιές μας, αλλα και να αισθανθούμε ότι και στο πόνο και στην χαρά, στην πτώση και την ανάσταση δεν είμαστε μόνοι μας. Οτι το μονοπάτι που βαδίζουμε μοιάζει μοναχικό μα εαν κοιτάξουμε καλά στα βήματα μας, υπάρχουν κι αλλα σημάδια απο προηγούμενους βηματισμού άλλων συσταυρωθέντων. 
Εύχομαι μετά την ανάγνωση αυτού το βιβλίου να αισθανθείται αυτο που και εγώ ένιωσα σε αυτή της εως τώρα διαδρομή, οτι όλα, μα όλα είναι δρόμος που οδηγούν σε Εκείνον...... 

Αποσπάσματα:
  • Έρχονται στιγμές στην ζωή, που ο άνθρωπος αισθάνεται ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια   συνθηκολόγησης με το ψέμα. Εκείνο που κουβαλάει μέσα του, στις σχέσεις του, στον μικρό και μεγάλο κόσμο του. Μια καθημερινή προσπάθεια να πείσει τον ίδιο του τον εαυτό για κάτι που δεν είναι. Είναι το ψέμα που ίσως κάποτε τον βοήθησε να χτίσει μια πραγματικότητα, μην ξέροντας ότι ταυτόχρονα εξυπηρετεί τις πιο βαθιές σκοτεινές του ανάγκες. Δεν είναι απαγορευτικό. Πρέπει όμως να είναι αφυπνιστικό και να οδηγεί στην μετάνοια. Και μετάνοια σημαίνει να φέρνει κανείς τη ζωή του τούμπα, να λέει «θέλω να ζήσω», γιατί πολύ απλά αυτό που βιώνει δεν είναι η αλήθεια του. Άλλωστε εκείνο που εκλείπει με την αμαρτία είναι η αλήθεια της ζωής. Αμαρτάνοντας αστοχούμε να υπάρξουμε ως πρόσωπα. Σήμερα η έννοια της αμαρτίας έχει χάσει την ουσία της και τον πρώτο υπαρξιακό της χαρακτήρα και αποτελεί πλέον μια ενοχική παράβαση. Εάν προχωρήσουμε σε μια πιο υπαρξιακή κατανόηση της, πέρα από ενοχικούς ψυχολογισμούς, τότε αυτή αποτελεί την ίδια την αδυναμία της ύπαρξης του ατόμου ως αληθινό και μοναδικό πρόσωπο, τόσο σε σχέση τον ίδιο του τον εαυτό, τον συνάνθρωπο αλλά και τον θεό. ‘Αμαρτία λοιπόν είναι να είσαι ψεύτικος απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό. Να ακυρώνεις το ανεπανάληπτο ταξίδι της ψυχής σου.’ Έρχεται η στιγμή λοιπόν που ότι υπάρχει βαθιά εκρήγνυται σαν λάβα και η συνείδηση φωνάζει να την ακούσουμε και να σταματήσουμε να την καταπιέζουμε. Μια διαδικασία που δεν είναι ανώδυνη ούτε ανέξοδη. Είναι επίμονη και μαρτυρική αλλά ταυτόχρονα όμορφη ,ουσιαστικά λυτρωτική και βαθιά θεραπευτική.
  • Ήρθαν στιγμές που δεν αντέξαμε και πέσαμε. Αμαρτήσαμε. Αστοχήσαμε. Και αυτό μας πλήγωσε. Χάλασε την αυτοεικόνα μας. Γέμισε ενοχές το προσωπικό μας τοπίο. Αλλά με τον καιρό κατανοήσαμε ότι πολλές φορές μια πτώση, μια αμαρτία μας ανοίγει στην χάρη και το έλεος πολύ περισσότερο από την αλαζονεία της αρετής. Ότι αρκετές φορές οι αρετές μας, είναι μεταμφιεσμένες κακίες. Άλλωστε ο Χριστός προτιμά έναν αμαρτωλό πάρα έναν ενάρετο αλαζόνα. Υποδυθήκαμε ρόλους που δεν μας ανήκαν, αλλά μονάχα όταν επιτρέψαμε να είμαστε ο πραγματικός εαυτός μας, νιώσαμε την χαρά. Ψάξαμε την χαρά στα μεγάλα, στα σχεδιασμένα και άριστα προγραμματισμένα. Αλλά μέσα από την ματαίωση μάθαμε ότι η χαρά βρίσκεται στα απλά και καθημερινά. Δίπλα μας, μέσα μας. Απλά πρέπει να τις επιτρέψουμε να υπάρξει στην ζωή μας.
  •  Η ζωή έχει μια γλυκόπικρη γεύση. Μια σύνθεση αντιφατικών βιωμάτων. Μια συνεχής εναλλαγή εσωτερικών τοπίων. Δεν είναι μαύρη μα ούτε άσπρη. Ούτε καλή ούτε κακή. Μια βαθιά σύνθεση χρωμάτων είναι, που πότε σκοτεινιάζουν και πότε φωτίζουν τον ορίζοντα μας.
    Εμείς εδώ στην πολιτιστική μας μήτρα μαθαίναμε αιώνες τώρα πως η ζωή είναι ιλαροτραγική. Ότι έχει πόνο και οδύνη, αλλά συγχρόνως χαρά και έκσταση. Ότι μόνο μέσα από την συνειδητοποίηση αυτής της πραγματικότητας μπορεί ο άνθρωπος να βρει την αλήθεια της ύπαρξης, της ζωής, του Θεού. Γι αυτό και όλη η παράδοση μας έχει μια γλυκόπικρη γεύση, μια χαρμολύπη.
    Σταυρός και ανάσταση είναι όλη η αποκάλυψη για την ζωή που μας έδωσε ο Χριστός. Και συγχρόνως μας είπε ότι στην ζωή αυτή θα έχετε θλίψεις, και μονάχα τότε, όταν ο ένας θα έχει τον άλλο, να κουρνιάζει, να ξεκουράζεται στον ίσκιο της αγάπης, όταν θα σηκώνει ο ένας τα βάρη του άλλου, τότε θα θεραπεύεται ο πόνος σας, θα θωπεύεται η αγωνία, θα γλυκαίνει η οδύνη της ζωής.
  •   http://www.armosbooks.gr/product_info.php/products_id/157471

13 Απρ 2014

Να αφεθούμε στον μεγάλο Έρωτα...

                                                                                                                                    παπα- Λίβυου


 Όποιος δυσκολεύεται να ερωτευθεί, να αφεθεί στην αγάπη που πολλές φορές τρομάζει τις άμυνες και τα οχυρά του «εγώ», θα δυσκολευτεί σήμερα το βράδυ να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Νυμφίου τον Χριστό μας. Γιατί η εκκλησία μεσα από την ακολουθία του Νυμφίου μας καλεί να αγαπήσουμε. Να συνάψουμε πνευματική σχέση με τον Κύριο της ζωής μας. Που; Στο πρόσωπο της αγάπης και του έρωτος. Μας ζητάει να απογυμνωθούμε από τις βεβαιότητες του νάρκισσου εαυτού μας. Από την φυγοπονία και την εσωστρέφεια και να δοθούμε, δίχως όρους και κρατούμενα στον Νυμφίο της ψυχή μας.Να δοθούμε απόλυτα, απογυμνωμένοι από τις αρετές μας, τα κατορθώματα μας, τον εγκλωβισμό του νου μας, από τις αυτοκαταστροφικές επιθυμίες μας και να συνάψουμε μια βαθιά ουσιαστική σχέση. 

Καλούμαστε να ακολουθήσουμε τον Χριστό στο πάθος και την σταύρωση. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί παρά μονάχα από ανθρώπινες καρδιές που είναι ερωτευμένες. Στο ποσοστό που θα ερωτευθούμε τον Χριστό θα τον ακολουθήσουμε κι ολας. Κανείς δεν εισέρχεται σε βάσανα και κόπους, θυσίες και ταλαιπωρίες, πόνους και δάκρυα, σταυρώσεις και εσωτερικές απογυμνώσεις, εάν δεν έχει αγαπήσει. Μονάχα στο ποσοστό που αγαπάμε θυσιαζόμαστε. Μονάχα ο έρωτας μπορεί να κάνει την υπέρβαση, να περάσει από την ασφάλεια και τον έλεγχο του «Εγώ» στην παράδοση και το άφημα της καρδιάς. Από το να θέλει να καταλαβαίνει να αρχίσει να νιώθει. 
                                                                                                                               

3 Απρ 2014

Δέσμιοι της ροπής στην θλίψη (Ομιλία)



ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, Μέρος Β’
Συνάντηση της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών με την ψυχολογία


Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών σε συνεργασία με την κοινωφελή εταιρεία ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων «Πορεία Υγείας» και με τον Σύνδεσμο Νέων της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος διοργανώνουν για δεύτερη συνεχή χρονιά σειρά συναντήσεων, υπό την κεφαλίδα «Διάλογοι Θεολογίας Ψυχολογίας». Με αυτή την προσπάθεια η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών επιχειρεί να απευθυνθεί στο «πρόσωπο» που πάσχει στην καθημερινότητα και να απαντήσει στα ερωτήματά του με την συνδρομή της ψυχολογίας.
Με την παρουσία διακεκριμένων θεολόγων, κληρικών, ψυχολόγων και ψυχοθεραπευτών θα επιχειρηθεί μια γόνιμη συζήτηση και ένας γενικότερος προβληματισμός. Η φετινή διοργάνωση τιτλοφορείται «Δραπετεύοντας από την ελευθερία μας» και στα πλαίσια αυτής θα πραγματοποιηθούν δύο συναντήσεις. Η πρώτη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 5 Απριλίου 2014, στο Δημαρχείου του Βόλου στις 6.30 μ.μ.  Πρώτος ομιλητής θα είναι ο  π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (πατήρ «Λίβυος»), εφημέριος Ι. Ναού Αγ. Ειρήνης Πύργου Ηρακλείου με θέμα Κατάθλιψη και χριστιανική ζωή, και δεύτερος ομιλητής θα είναι ο Σταύρος Γκουγκουσκίδης, Κλινικός Ψυχολόγος (MSc.), Συστημικός Ψυχοθεραπευτής με θέμα Ψυχολογικές προσεγγίσεις για την υπέρβαση της κατάθλιψης.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.