Νίκησες ένα πάθος και νιώθεις δυνατός, ισχυρός, βέβαιος, άτρωτος και υπέροχος; Κατακρίνεις και υποτιμάς τους αδυνάτους; Άστο δεν σε βοήθησε ο Θεός. Δεν ξέρω ποιός πάντως όχι Εκείνος. Όταν ο Θεός μας βοηθάει να βγούμε από ένα πάθος, η έξοδος από αυτό μας βρίσκει ταπεινούς, γλυκούς, ήρεμους, ήσυχους, αγαπητικούς προς τους άλλους, δίχως κατάκριση και έπαρση, μαλακωμένους και κυρίως ευσπλαχνικούς με όλους. Δεν τα νιώθεις όλα αυτά; τότε καλύτερα σε συνέφερε το πάθος παρά η «αρετή» σου.
3 σχόλια:
Ο λογος ημων παντοτε εν χαριτι,αλατι ηρτυμενος
Ακουσα σε μια ομιλια τον μητρ.λεμεσου που ελεγε οτι ειναι μεγαλο λαθος να λεμε οτι απουσιαζει ο Θεος απο την εποχη μας.
Το πνευμα το αγιο εργαζεται και φωτιζει τους ανθρωπους.....
Τολμηρός τρόπος να "επαινείς" αρετές…
'ομως αναλογεί στον τρόπο που θριαμβολογεί κάποιος
όταν τις αποκτήσει'
λες και έχουν γεωγραφικό πλάτος και μήκος,
λες και είναι τείχη απόρθητα,
ή ψώνια ακριβά πολυτελείας…
Η αρετή όμως δεν έχει όρια
κι αυτά είναι για τον καθένα προσωπικά
ανάλογα με τις δυνάμεις του ή υπερδυνάμεις του,
ανάλογα με τις συγκυρίες και εμπειρίες του'
γι' αυτό και ο Θεός κρίνει τον καθένα ξεχωριστά και διαφορετικά
Αυτός μόνο δικαιούται να χαίρεται διθυραμβικά
επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι'
εσύ κι εγώ, αν έχουμε πετύχει κάτι θεάρεστο
για νίκη που ανήκει κατά πλείονα λόγο σε θαύμα,
γιατί καμαρώνουμε?
Δημοσίευση σχολίου