13 Ιαν 2018

Ένας Άγιος που έκαιγε "Καλύβες" ......

Αγιος Μάξιμος Καυσοκαλυβίτης. Πάντα σ' αυτόν τον άγιο, με ενθουσίαζε η ελευθερία του. Αυτή η αγία «τρέλα» του. Έκαιγε την καλύβα του και άλλαζε τόπους κατοικίας, έφευγε και μάκρυνε, κάθε που αισθανόταν ότι κινδύνευε να χάσει αυτό που ήταν και ήθελε να κάνει. Δεν διαπραγματευόταν την ελευθερία του, το δικό του τρόπο ζωής, το μονοπάτι που τον οδηγούσε στον Θεό και τον εαυτό του. Αλήθεια εμείς πόσες "καλύβες" κάψαμε ζωή μας, για να μπορούμε να είμαστε ο ευατός μας; Να ζήσουμε εμείς και οχι κάποιος άλλος στην θέση μας; "Καλύβες" είναι οι αυταπάτες ενός ψευδούς ευατού. Οι ψευδαισθήσεις μας. Και οι περισσότεροι απο εμάς, δεν κάψαμε καμία "καλύβα" ποτέ.
Μπήκαμε μέσα σε μια και εκεί γεράσαμε. Κι ας έσταζε η οροφή νερό, κι ας σάπιζαν τα σωθικά μας. Την καλύβα μας πάντως μια φορά δεν την κάψαμε, γιατί θέλει αρετή να καις τις «βεβαιότητες» σου…

7 σχόλια:

Μοναχή Αρσενια είπε...

Όπου και αν είμαι, να ειμαι με τον Χριστό. Αυτός είναι η πατρίδα μου.....

Μοναχή Αρσενια είπε...

Όπου και αν είμαι, να ειμαι με τον Χριστό. Αυτός είναι η πατρίδα μου.....

Γιάννης είπε...

Δύσκολη η αποστολή του Χριστιανού... κάθε καμένη "καλύβα" δεν είναι παρά μια δική μας ατέλεια!
Τι ειρωνεία! Οι ατέλειες των άλλων συγχωρούνται..! Οι δικές μου; Πρέπει να δεχτώ τον κακόβουλο, τον κακοπροαίρετο, τον κακοήθη, τον εγωισμό του, την αδικία του, την αλαζονεία του, τον χλευασμό του... Να τον συγχωρήσω, να αγαπήσω τις αδυναμίες του, να δεχτώ την απιστία του...
Βέβαια είμαι ελεύθερος να μην κάνω τίποτα... Κανείς δεν θα μου πει τίποτα... κανείς δεν με υποχρεώνει... μόνον η θέλησή μου να κάνω πράγματα που αρέσουν στον Ιησού...
Δική μου η απόφαση, δική μου η επιλογή...
Για να μπορώ να νιώθω πάντα ελεύθερος, να έχω το δικαίωμα επιλογής, να ακολουθώ τη θέλησή μου, πρέπει να μάθω να αγαπώ! Να αγαπήσω τις αδυναμίες μου, τα λάθη μου, για να φτάσω στα μικρά εκείνα κομματάκια της ψυχής μου που έφτιαξαν το παζλ της ζωής μου!
Έτσι, θα μπορώ να αγαπήσω και τους άλλους... και μαζί τους τον Θεό...

Unknown είπε...

Και θέλει να βουτήξεις στον πάτο της κόλασης,για να καψεις τις ψευδαισθήσεις,τις "βεβαιοτητες"και τις αυταπάτες ενός ψευδούς εαυτού, γιατί ο ψεύτικος απλά δεν είσαι εσύ. Την χάρη του Κυρίου σε όλους μας εύχομαι, προσωπικά σας ευχαριστώ άπειρα!

Spyros Vlahos είπε...

Δεν καις την καλύβα σου, δεν απεκδύεσαι του ρόλου σου, αν "κρέμονται" κι άλλοι από σένα. Αν με την αλλαγή σου διαταραχτεί το σύμπαν άλλων (με λιγότερη θητεία, ενδεχόμενα, στον αγώνα) τότε η ζημιά θα εισπραχθεί απ' αυτούς ενώ εσύ θα χειροκροτιέσαι στο αμφιθέατρο του μυαλού σου από ένα εκατομμύριο κλώνους σου.
Δεν έχω, όμως, ακόμα καταλάβει αν το παραπάνω είναι αγάπη ή συμπόνοια. Και ποια είναι η διαφορά τους.

π. ΛίΒυος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας. Μπορει να μην εχω τον χρόνο για μια συζήτηση, ωστόσο σας παρακολουθώ και η χαρά μου ειναι μεγάλη για την ολη παρουσίας σας.

Θεκλα Χριστοφορου είπε...

Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού! Πόσα όμορφα πράγματα μας διδάσκουν οι Άγιοι της εκκλησίας μας!