3 Απρ 2019

Διαχείριση υλικού...


Το να ζητάς να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που στην πραγματικότητα είσαι είναι ματαιοπονία, πολλές φορές και εγωισμός. Το να μεταμορφώνεις και να διαχειρίζεσαι εν Χριστώ το υλικό σου είναι ταπείνωση και μετάνοια, τιμιότητα απέναντι στο Θεό και τον εαυτό σου.

1 σχόλιο:

ευλογειτε είπε...

Έτσι είναι...
Αν είσαι ερπετό δεν μπορείς να γίνεις πουλί..
Κι αν είσαι χαμηλή μαργαρίτα
μην επιθυμείς τα κάλλη του ρόδου!
Ακόμη κι αν γίνει ένα θαύμα,
αυτό θα είναι στα δικά σου (μου) μέτρα'
δεν μπορείς να αναζητάς τον άπιαστο αέρα,
ενώ σέρνεσαι ακόμη στο χώμα,
με άλλες ιδιότητες και αποχρώσεις!
Η αποδοχή του τί είναι ο καθένας μας
στην συγκεκριμένη ώρα και χώρα,
είναι το πρώτο σκαλοπάτι
για να ανέβη στο επόμενο,
πάντα όμως στην δική του κλίμακα,
προσέχοντας να μην ζαλιστεί
βλέποντας το ύψος μιας διπλανής!

Μου άρεσε πολύ η τοποθέτησή σας, πάτερ!
Ο καθένας μας εφ'ώ ετάχθη'
και ουκ επιθυμήσεις όσα εν τω πλησίον σου εστί!
Είδαμε ότι ο Χριστός δεν ενθουσιάστηκε
από το "ιερατείο" της εποχής Του,
που συγκέντρωνε την επιδοκιμασία του κόσμου'
όπως έβλεπε την ταπεινή ελεημοσύνη της χήρας,
που πραγματοποίησε περισσότερο από τους έχοντες και κατέχοντες
το θαύμα της αγάπης μέσα από την μικρή της δωρεά,
δεν έβλεπε τα μεγάλα και σπουδαία της συναγωγής!
Δεν πιστεύω πως θα ήθελε η χήρα να βρίσκεται
στη θέση των Φαρισαίων
για πολλούς λόγους....
Αυτό αρκεί και στον Κύριο:
η καθαρότης, το γνήσιο των ενάρετων πράξεων,
και όχι δια μέσου αυτών η προώθηση διαφόρων σκοπιμοτήτων,
εμφανώς αντικρουομένων μεταξύ τους,
από το "μαστίγιο" της δραστηριοποιημένης ταπείνωσης
Όλα,
για να μας χαίρεται ο Κύριος
κι όχι για να" ευλογούμε τα γένια μας"
μόνο και μόνο για την εύφημον μνείαν!
Είναι ποταπό κίνητρο ακόμη και για ν' αλλάξουμε τον κόσμο
ακόμη κι όταν ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας αυτή την αλλαγή!