27 Φεβ 2021

Από τον π. Αλέξανδρο Σμέμαν στο Άγιο Πορφύριος με θέμα τη χαρά!!

 

Δελτίου τύπου

                      "Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου" 

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2021 η δεύτερη από τις διαδικτυακές διαλέξεις του κύκλου «Καιρός του ποιήσαι» της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Ομιλητής ήταν ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (
π. Λίβυος
), που ανέπτυξε το θέμα «Από τον π. Αλέξανδρο Σμέμαν στον Άγιο Πορφύριο με θέμα τη Χαρά». Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε μέσω της πλατφόρμας Zoom και την παρακολούθησαν περισσότεροι από 500 ακροατές σε όλη την Ελλάδα αλλά και εκτός των συνόρων. Την εκδήλωση συντόνισε ο Διευθυντής της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, Δρ. Παντελής Καλαϊτζίδης.
Ο π. Χαράλαμπος στην ομιλία του τόνισε ότι η χριστιανική ζωή δεν μπορεί να ταυτίζεται με την κατήφεια και την μιζέρια ή με την άρνηση της ζωής και των δώρων της δημιουργίας του Θεού. Μια πνευματικότητα που ακυρώνει και δεν μεταμορφώνει την ζωή και την κτίση δεν μπορεί να είναι χριστιανική. Μια από τις μεγαλύτερες κατηγορίες που δέχθηκε η Χριστιανική εκκλησία ήταν ότι απώλεσε από την ζωή της κοινότητας την χαρά του Πνεύματος, αντικαθιστώντας την με μια νεφελώδη εξαϋλωμένη μεταφυσική εμπειρία.
Όμως η πνευματικότητα του Σμέμαν και του Αγίου Πορφυρίου, δεν είναι ούτε άυλη ούτε ασώματη, αλλά σαρκωμένη. Είναι η παρουσία Εκείνου που είναι ήδη εδώ ως ερχόμενος από το μέλλον. Είναι μια πνευματικότητα που ντύνει στα γιορτινά την ασημαντότητα του καθημερινού. Που μεταμορφώνει το επαναλήψιμο σε μοναδικό και κάνει το εφήμερο να ιριδίζει στα χρώματα της αιώνιας Βασιλείας του Θεού. Έτσι, όταν στην Ορθόδοξη εκκλησία μιλάμε για παράδοση δεν μιλάμε για πράξεις που επαναλαμβάνονται στο χρόνο ή για συνήθειες και αντιλήψεις του παρελθόντος, αλλά για την ενεργούσα παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην ζωή των μελών της εκκλησίας.
Αυτήν την κοινή παρουσία του Πνεύματος συναντάει κανείς διαβάζοντας τα κείμενα του π. Αλέξανδρου Σμέμαν και τους λόγους του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη. Η μαρτυρία των δυο αυτών εκκλησιαστικών ανδρών τονίζει με απόλυτο τρόπο, ότι η Χαρά ως καρπός του Αγίου Πνεύματος αποτελεί το κριτήριο της υγιούς χριστιανικής πνευματικότητας, που βιώνεται παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής. Όπου απουσιάζει η χαρά απουσιάζει κι ο Θεός.

Για να δείτε το πρόγραμμα των επόμενων διαλέξεων της σειράς πατήστε εδώ: https://www.acadimia.org/nea-anakoinoseis/deltia-typou/815-e


1 σχόλιο:

JAMMES είπε...

Έχω την αίσθηση ότι πάλι προσπαθούμε να ξανά - ανακαλύψουμε τον τροχό. Βέβαια μερικοί ίσως να τα ακούμε για πρώτη φορά, και η επανάληψη όμως κάνει καλό σε όλους μας. Πάρα πολύ σωστά αναφέρετε ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος για την Μακαριότητα της Βασιλείας Του Θεού. Πολύ σωστά αναφέρετε ότι ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να πονάει, να προσλαμβάνει το κακό την αρρώστια τον κόπο και οδύνη της ύπαρξης. Σίγουρα η παρουσία Του Θεού στην ζωή του ανθρώπου ταυτίζεται με την ευτυχία την χαρά, και η Χαρά αυτή είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια ότι δηλαδή η Χαρά για την οποία συζητάμε είναι καρπός Του Αγίου Πνεύματος. Αυτό σημαίνει ότι όπου υπάρχει το Άγιο Πνεύμα (με την ουσιαστική ερμηνεία της ουσιαστικής ύπαρξης Του Αγίου Πνεύματος) εκεί υπάρχει και η Χαρά. Όλοι οι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι λάβαμε το Άγιο Πνεύμα για πρώτη μας φορά κατά το βάπτισμα μας. Η ουσία όμως της υπόθεσης Χαρά Του Αγίου Πνεύματος είναι αυτή: πόσοι από εμάς του βαφτισμένους Ορθόδοξους έχουμε κρατήσει Το Άγιο Πνεύμα μέσα μας; Μπορεί να σταθεί μέσα μου σήμερα Το Άγιο Πνεύμα; Μπορεί να σταθεί Το Πνεύμα Το Άγιο και να συνυπάρξει με την αμαρτία; Πόσοι από εμάς σήμερα είμαστε αναμάρτητοι; Εγώ δεν έχω καταφέρει να φτάσω στο επίπεδο του Αγίου Πορφυρίου, απέχω χιλιόμετρα. Πως είναι δυνατό λοιπόν να υπάρξει η Χαρά Του Αγίου Πνεύματος μέσα μου; Ίσως όταν εξομολογηθώ ναι, να την νιώσω Την Χαρά αυτή, για λίγο, και μετά να την νοσταλγώ σαν μια ανάμνηση. Ας μην μας φαίνεται λοιπόν παράξενο το ότι η Χαρά Του Αγίου Πνεύματος έχει εξαφανιστεί σήμερα. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε επίσης να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας σήμερα με τους Χριστιανούς που αναφέρατε των πρώτων χρόνων που ήσαν πνιγμένοι μέσα στο Άγιο Πνεύμα και βίωναν Την Χαρά Του.
Είναι αποτέλεσμα της ζωής του σύγχρονου Ορθόδοξου Χριστιανού η έλλειψη Της Χαράς Του Αγίου Πνεύματος και είναι κάτι που πρέπει να το επισημάνουμε για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί μια γενιά χαζοχαρούμενων με ότι συνέπειες αυτό μπορεί να έχει.